Dagelijks archief: 23 februari 2010

Virtueel loket in Nieuwkoop

Onlangs bezocht ik in één dag een paar varianten van het "Virtuele Loket". Eén ervan bevond zich op Schiphol, dat bewaar ik voor een latere blogposting. Voor de andere variant moest ik na Schiphol naar Oldenzaal doorrijden. Marco Asbreuk en Doreen Rouhof van het bedrijf Iris2Iris had ik leren kennen via Twitter, zonder dat ik er speciaal naar op zoek was geweest. Dat is het leuke van deze virtuele sociale netwerken: het activeert je creativiteit.

Iris2Iris camera. Foto: Iris2Iris

Het was nogal een verre trip vanuit Harlingen en terug, maar het bleek wél de moeite waard. Hun concept voor het digitale loket vond ik verrassend verfrissend. Asbreuk paste simpele technologie toe, die op elke straathoek verkrijgbaar is. Een PC of laptop aan elke kant, Skype, een webcam, wifi en een internetabonnementje. Daar bleef het niet bij, de camera kon een stukje innovatie gebruiken. Want webcams zijn er in vele soorten, van heel simpel tot heel erg goed, maar het nadeel is dat je of naar het scherm kijkt, of naar de camera. Daardoor is het moeilijk om elkaar goed aan te kijken, terwijl daar juist de meerwaarde zit van beeldcontact.
 
In zijn vrije tijd ontwierp Marco Asbreuk een oplossing. Met een ingenieus samenstel van spiegels lijkt het alsof de camera IN het scherm zit, waardoor de gesprekspartners niet meer hoeven weg te kijken om de ander recht aan te kijken. Vooral voor dienstenaanbieders een prettige optie. Iris2Iris kreeg dat voor elkaar tegen een aanzienlijk lagere prijs dan vergelijkbare apparaten voor ‘telepresence’, zoals dit procedé genoemd wordt.
 
Naar aanleiding van mijn bezoek gaven Marco en Doreen me een paar namen van afnemers van hun technologie. Daaronder bevond zich de gemeente Nieuwkoop. Vandaag belde ik met René van der Pouw Kraan. Hij leidde voor zijn gemeente het project. Natuurlijk was ik nieuwsgierig, hoe het tot nu toe was bevallen.
 
“Hoofdzakelijk verbinden wij hiermee het gemeentelijke back-office met het front-office”, vertelde hij me. “We hebben die twee onderdelen de laatste tijd gescheiden. Dit digitale loket vind ik echt een hele goede oplossing, die onze klanten een prettige gesprekservaring oplevert. Ik vind het wel jammer, dat er nog niet zoveel gebruik van wordt gemaakt. Dat is wel een beetje onze eigen schuld, want wij trainen onze baliemedewerkers juist om zoveel mogelijk vragen zelf direct te beantwoorden. Een ontwikkeling die gebruik van ruggespraak via een videoverbinding eigenlijk tegenwerkt. Toch zien wij veel toekomst hiervoor.”
 
De Nieuwkoopse loketten zijn intern opgesteld in de gemeentelijke burelen. Dat is dus anders dan in het plan, dat wij voor Noordoost-Friesland bedacht hebben. Daar is de gemeente één van de aanbieders, terwijl de balie zich bevindt in een dorpshuis of multifunctioneel centrum. Andere aanbieders worden bijvoorbeel de banken, de Belastingdienst, het UWV, de woningcorporaties.

 
Van der Pouw Kraan was er vrij laconiek over. Het leek een goede oplossing, hij zei er meteen ja tegen en niet veel later stond de apparatuur op zijn plaats. Zoals ik eerder al zei: verfrissend.
 
 Meer over virtuele loketten en platteland

 Iris2Iris
 

Zorgsector is veranderingsresistent

Ziet de gezondheidszorg de urgentie van zorginnovatie?

Gistermiddag had ik een afpraak in mijn agenda, bij de directie van een niet nader met name te noemen ziekenhuis in het Noorden van het land. Samen met een collega, een medisch specialist en een externe deskundige zou ik er gaan praten over ’telemedicine’. Een belangrijke zaak. "Zeker in deze tijd is dat nodig", zei de specialist daarover.

De afspraak was bijna acht weken tevoren al gemaakt, maar op het laatst mogelijke moment, gisterenochtend, werd ik gebeld door het directiesecretariaat. Onze vergadering kon op het laatst mogelijke moment geen doorgang vinden. De ziekenhuisleiding "had niet voldoende achtergrondinformatie en had onvoldoende kans gezien het uit te zetten in de interne organisatie". De externe deskundige zat al in de trein vanuit Nijmegen. Voor mij restte de leuke taak om hem rechtsomkeert te sturen. Hij was absoluut ‘not amused’. Ook ik was over deze onverwachte ommezwaai nogal teleurgesteld.

Merkwaardig. De vergadering was alleen bedoeld geweest om de opties te verkennen; op geen enkele wijze verplichtend of richtinggevend. Tja, het recente rapport van de Raad voor de Volksgezondheid en Zorg "Gezondheid 2.0" stelt vast: "De huidige zorgsector is ‘veranderingsresistent’ en ‘net gewend aan web 1.0’. Misschien was dát de oorzaak voor het plotselinge afhaken van het ziekenhuis.

De externe deskundige wees me op het nieuw ontwikkelde Strategisch Plan voor 2010-2015, van de Nederlandse Vereniging van Ziekenhuizen. De landelijke koepel heeft er kennelijk wél iets van begrepen. "Telemedicine en eHealth zijn noodzakelijk voor goede vraaggerichte zorg"; ze worden gezien als een kans en niet als een bedreiging. Niets doen is nu geen optie meer…

De specialist waarover ik zoëven sprak, vindt dat ook. "Ik werk twee jaar samen met kennisinstellingen aan telemedicine, maar ik heb intern meer ondersteuning nodig om het tot een succes te maken. Ik wil heel graag. Ik denk dat het erg veel zin heeft."

Enfin, wij hebben ons best gedaan. We zijn en blijven een externe partij, als kabelaar Kabel Noord en zorginnovator NijFinster. Toch, het is en blijft jammer, dat zorginstellingen ons beschouwen als een dozenschuiver die afgeserveerd kan worden, terwijl zorginnovatie ons doel is.

Meer over zorginnovatie