Scandinavische breedbandmodellen

Werkbezoek aan OpenNet

Deze week kwam ik terecht in Harderwijk, op werkbezoek bij OpenNet. Ferenc Jacobs had een aantal beleidsambtenaren van Noordoost-Friese gemeenten, consultant Marc Crolla, een gedeputeerde plus assistent en mij daarvoor uitgenodigd. Ferenc stelt zich ten doel met behulp van crowdsourcing en –funding een Friese beweging naar FttH op gang te brengen.

Geheimzinnige techniek, althans voor niet-techneuten. Foto Marc Crolla.

Hij liet zich tijdens ons werkbezoek ondersteunen door de OpenNetters Menno Wiersma en Eric Mol. Zij brachten een boeiend verhaal over openheid van glasvezelnetten, Scandinavische modellen en de haalbaarheid daarvan voor de Nederlandse situatie. Met het werkende laboratoriummodel van Schuuring Harderwijk lieten zij zien hoe de beodigde technologie eruit ziet, van servers, Network Operation Centre, backbones, tot last mile glasvezel en modems.

Regionale verglazing

De Noordoost-Friese kabelaar Kabelnoord – dat zijn wij dus – spant zich momenteel zeer in voor verglazing van alle huidige coaxaanslutingen. Dat streven zal zich waarschijnlijk tot het huidige netwerk beperken. Misschien is voor buurgemeenten – waar geen regionaal opererend nutsbedrijf ter beschikking staat –  PPS-participatie een goede oplossing.  Zeker als je dat aanvult met abonneeparticipatie, kapitaal uit de markt en Europese gelden – die de Zweden en Finnen in elk geval makkelijk binnen lijken te kunnen halen. De NO-Friese ambtenaren en de gedeputeerde waren duidelijk gecharmeerd van deze gedachte.

Brussel

De naam van Dirk van der Woude schoot me weer te binnen. Dirk is beleidsambtenaar bij de gemeente Amsterdam. Hij gaat daar over de glasvezelaanleg. Zijn opmerkingen tijdens de glasvezelavond van D66 in Leeuwarden, waar ik in januari als panellid bij zat, zijn bij mij blijven hangen. Naar aanleiding van de kwestie van al dan niet terechte staatssteun aan breedbandinitiatieven stelde hij over ‘Europa’ onder andere:

“Het ligt er maar net aan met wie je spreekt in Brussel, en hoe je je verhaal daar vertelt!”
Het kwam erop neer, dat het helemaal niet zo onmogelijk is voor lokale overheden, om deel te nemen in glasvezelprojecten. Dat bewijst de gezwinde aanleg van FttH, die momenteel plaatsvindt in de gemeente Amsterdam.

Daarom hoop ik binnenkort met Jan Walburg op audiëntie te kunnen komen bij de lobbyiste voor de SNN, Tytsy Willemsma. We willen de markt verkennen voor Jan’s nieuwe project Smart Caring Rural Societies. We willen dan ook aan haar vragen welke wegen er in Brussel te bewandelen zijn,  richting daadwerkelijke glasvezelfondsen. Misschien brengt dat de regio verder.

2 reacties op “Scandinavische breedbandmodellen

  1. Gijs, een helder blog en ik ben blij dat je het bezoek gewaardeerd hebt. Ook voor ons was het prettig om een vakgenoot te ontvangen.

    Kleine aanvulling: Erik Mol (ipv Knol) staat op de foto.

    Nog een aanvulling: Het funden van breedband voor iedereen (ook perifere gebieden) volgens de methode OpenNet draait niet uitsluitend om crowdfunding, het gaat meer om een mix van investeringen die het mogelijk maakt om openheid van netwerken te waarborgen.

    Dit typende moet ik denken aan een uitspraak van een Engelse collega, die met zijn initiatief ook breedband op het platteland beijvert, maar dan op het mooie Britse eiland. Bij een gesprek dat ik met hem had over het bekostigen van netwerken en de (on)mogelijkheid van één investeerder ten opzichte van volledig door het publiek gefinancierd zei hij het volgende. ‘We should not be to religious about the way of funding’.

    Die mening deel ik voor een gedeelte met hem. Waar het om gaat en waar ik in geloof is dat een mix van investeerders in een netwerk voorkomt dat één partij te dominant wordt als het gaat om terugverdienen van de investering. Waarom zou je dit niet moeten willen? Omdat dit van invloed is op de tarieven van diensten doordat de huurwaarde (de maandelijkse fee per aansluiting voor gebruik van het netwerk) hoog wordt. Hierdoor wordt het voor de gemiddelde consument erg onaantrekkelijk om over te stappen als een coax-aanbieder een interessante aanbieding doet.

    Gezonde businessmodellen zorgen voor een hoge graad van gebruik. Door de gemeenschap (of dit nu gaat om lokale overheden, huizenbezitters, ondernemers etc.) mee te laten delen in de kosten én baten van het netwerk kun je ervoor zorgen dat de economische en maatschappelijke voordelen van een actief gebruikt breedbandnetwerk binnen diezelfde gemeenschap kan blijven.

    Het businessmodel van OpenNet draait om revenu-share en is daarmee zo’n gezond en aantrekkelijk (en bovendien bewezen werkend) alternatief voor revenu-driven modellen die veel gehanteerd worden bij dit soort investeringen. Een PPS kan een goede oplossing zijn, aangevuld met investeerders die genoegen nemen met een iets langere terugverdientermijn. Waarbij de in Scandinavië gerealiseerde rendementen een stuk aantrekkelijker zijn dan het gemiddelde pensioenfonds.

    En over de maatschappelijke voordelen van echte openheid kunnen we separaat nog een aparte draad opstarten…

    Deze toevoeging wilde ik je nog even geven!

  2. Dank Ferenc, voor je correctie (heb ik doorgevoerd, sorry Eric!) en voor je aanvullingen.

    Je betoog kan ik goed volgen. Maar is het niet een lang en ingewikkeld verhaal? Ik zit me nu af te vragen – als je inzicht bij en participatie van eindgebruikers nastreeft – of de boodschap iets kernachtiger zou kunnen zijn?

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *