Tagarchief: WO II

Onder mijn korset een pistool

Ter gelegenheid van Dodenherdenking 2020, een gedenkwaardig jaar.

Els Borgen in 1939, zestien jaar oud.

Mijn moeder Els Borgen (geboren 1923) was eind jaren dertig naar Nederland gekomen. Ze zou daar haar HBS-opleiding voltooien, in de kost bij familie in Nunspeet. Haar vader en moeder en jongste broertje woonden nog in Nederlands-Indië.

Pas in 1947 zou het gezin weer herenigd worden. Haar ouders beleefden zware oorlogsjaren in interneringskampen. Mijn opa was gedwongen tot dwangarbeid aan de beruchte Burmaspoorweg. Mijn moeder, nog een jong meisje eigenlijk, moest het zelf maar uitzoeken in het bezette Nederland. In 2011 ondervroeg ik haar urenlang over die periode. Ik stelde er een e-boekje over samen: ‘Onvergetelijke jaren’, nog steeds verkrijgbaar via Amazon. Hieronder één van de verhalen die ze me vertelde. Lees verder Onder mijn korset een pistool

Een leven lang knokken voor een open Compagnonsvaart

Steffen van der Werff.
Steffen van der Werff. Op de foto wil hij wel, maar alleen nadat hij zijn das heeft gestrikt. (Foto: Gijs van Hesteren)

Steffen van der Werff en de ‘Tjerk Hiddes’

GORREDIJK – Zeventig jaar lang vormden Steffen van der Werff, het motorschip ‘Tjerk Hiddes’ en de Opsterlandse Compagnonsvaart een onverbrekelijke drie-eenheid. Met de beurtdienst Gorredijk-Sneek en later met de stoomboot van Sinterklaas bepaalden zij het collectief geheugen van Gorredijk. Als jongeman had Van der Werff helemaal niet zoveel zin om te gaan varen, maar door de polio van zijn vader had hij geen keus. Inmiddels 94 jaar oud komt Van der Werff nog altijd op voor de vrije vaart op het 34 kilometer lange kanaal.  Lees verder Een leven lang knokken voor een open Compagnonsvaart

Struikelstenen en oude koffers – hoe het ondenkbare toch gebeurde

HARLINGEN – De vakantietijd leidt tot bijzondere bezoeken aan de stad. “Gemengde gevoelens van overwinning, trots en droefenis, terwijl we door de smalle straten van de havenstad wandelen”, schreef Ralph Pais onlangs op Facebook. Als enige van de Harlinger familie Pais overleefde zijn grootvader Elias de gaskamers van Auschwitz. “Mijn familie bestond uit hardwerkende middenstanders en maakte deel uit van de kleine Joodse gemeenschap. Broers, zussen, ouders, ooms en tantes, allen zijn één voor één afgeslacht en vergast.”
Ralph Pais legt uit hoe het ondenkbare toch gebeuren kon.

Door Gijs van Hesteren. Foto’s: Ralph Pais.
Dit artikel verscheen eerder in gedrukte vorm in de Harlinger Courant

De familie Pais voor het pand Hoogstraat 15. V.l.n.r. Echtgenote Karen Pais, vader David Pais, zoon Gabriel Pais, Ralph Pais met voor hem zijn zoontje Benjamin, dochter Rebecca Pais.

Ralph Pais meldde verder op Facebook: “Wat is het onwerkelijk, om hier door deze straten te lopen en de woningen en winkels te bekijken, die de Nazi’s van mijn familie hadden afgenomen. Vandaag zijn we terug, voor het eerst, en we ontdekken dat we niet langer alleen zijn. Al komen we met weinigen, toch zijn we hier met drie nieuwe Pais-generaties – een wonder en op één of andere manier een overwinning.” Lees verder Struikelstenen en oude koffers – hoe het ondenkbare toch gebeurde

Voor de tweede maal ‘Gebleven’

HARLINGEN – De eerste druk van ‘Gebleven’ stamt uit 1995. De aanleiding voor het boek was destijds de onthulling van het Zeemansmonument op de Harlinger Waddenpromenade. Ieder jaar op de vierde mei herdenkt men daar de in de Tweede Wereldoorlog gesneuvelde zeelieden uit de Friese havenstad. Ook dit jaar was auteur Johan Van der Wal daarbij aanwezig. Op 1 mei verscheen bij uitgeverij Flevomedia een herziene en uitgebreide herdruk.

  Lees verder Voor de tweede maal ‘Gebleven’