Maandelijks archief: september 2003

Asielzoekers en avondwake – Politiek dagboek 16

Tussen 2002 en 2006 had ik vier jaar de eer om voor GroenLinks zitting te hebben in de Gemeenteraad van Harlingen. In februari 2003 begon ik met een weblog op het internet. Ik was één van de eerste gemeenteraadsleden die zoiets deed.
Lees hier de voorgaande aflevering 15.

Avondwake in Harlingen. Foto: Inge van Hesteren
Avondwake in Harlingen. Foto: Inge van Hesteren

Woensdag, 10 september

Nou, Den Haag is er uit: 2200 asielzoekers mogen blijven, de rest mag ophoepelen, ongeacht hun problematiek of achtergrond. In dit kille land regeren het eigenbelang, het geld en het “eigen volk eerst”.

En als je dan leest, wat een CDA-kamerlid zalvend zegt over christelijke naastenliefde: “Neem de uit te zetten asielzoeker bij de arm, zamel geld in voor zijn terugkeer, laat hem twee keer per jaar op vakantie naar Nederland komen” – sorry hoor, in welke ivoren toren zit zo’n man dan?
Meneer, wordt wakker, dit is de echte wereld! Tjongejongejonge…

Op de nieuwspagina heb ik een oproep geplaatst van INLIA en LAVA, voor een stille wake rond de opvang van uitgeprocedeerde asielzoekers. Ook heb ik een verzoek van LAVA aan de Tweedekamerfracties doorgezonden: een verzoek om een landelijk referendum over deze kwestie.

Maandag 22 september

GroenLinksers, maar ook anderen uit de stad reageren positief op de oproep voor een avondwake, die we ook via email aan gelijkgestemden en via een persbericht hebben verstuurd. Ook ons college van B & W en de raad zijn van harte uitgenodigd en van Stichting INLIA in Groningen krijg ik het bericht, dat een aantal mensen uit Wûnseradiel naar Harlingen komt.

Avondwake in Harlingen

Vanavond om half acht verzamelde zich een vijfentwintigtal mensen voor het stadhuis van Harlingen. Op de totale Harlinger bevolking niet heel veel, natuurlijk, maar pas één dag tevoren kregen wij het initiatief van de Landelijke Actiegroep Asielzoekers (LAVA) in de emailbus. We vinden, dat we ons best gedaan hebben, maar er was natuurlijk ook erg weinig tijd om zoveel mogelijk mensen op de hoogte te brengen. De weersomstandigheden – storm en regen – gaven wel een toepasselijke ambiance aan de bijeenkomst, die er volgens de wakers toch vooral een van treurnis was, treurnis om de kille wind die niet alleen letterlijk, maar ook in politiek opzicht door ons land is gaan waaien.

De aanwezigen lieten door de deelname aan deze wake blijken, hoeveel moeite zij hebben de manier waarop door parlement en regering wordt voorbijgaan aan de werkelijkheid. De plaatselijke gemeenschap, ook het gemeentebestuur, is volgens ons blijven zitten met het probleem en moet zelf maar uitzoeken hoe de situatie van de uitgeprocedeerde asielzoekers wordt opgelost.

Van alle uitgenodigde gemeenteraadsleden kwam naast onze GroenLinksfractie slechts één PvdA-raadslid opdagen. Goed gedaan, Sita! Het college van B & W was ook uitgenodigd, maar liet zich niet zien.

De voorzitter van de VVD-fractie liet wél even weten, dat hij de gedachte achter de wake ondersteunde en dat hij met ons hoopte op een grote opkomst. Klasse. Ook Johan Erents van D66 betuigde zijn steun, maar was verhinderd.

Dinsdag 23 september

Natuurlijk kan je van niemand verlangen om te verschijnen bij zo’n wake. Zeker niet, als de tijd tussen aankondiging en gebeurtenis zo kort is. Bovendien ligt het niet meer zo in de mentaliteit van de Nederlander, om ‘de straat op te gaan’. Dat was twintig, dertig jaar geleden heel anders.

En toch hé, de burgemeesters van Utrecht, Amsterdam, Rotterdam hebben zich verwaardigd tot het aansteken van een lullig kaarsje om acht uur gisteravond. Zo niet de bestuurders van onze stad, die het misschien te druk hadden met belangrijker zaken en ook niet de moeite namen om zich af te melden.

Logisch natuurlijk, die asielzoekers worden nu wel snel afgevoerd en van die mensen horen we nooit meer iets. De wanhopige strijd om het naakte bestaan zal in onze bestuurscultuur wel voor eeuwig onbekend blijven. Toch fijn, dat gespreide bedje, dat de Nederlander van zijn land kan verwachten. Jammer alleen, dat steeds minder bewoners van dit landje dit prettige lot beschoren is, dankzij Balkellende.

Onder de zalvende begeleiding van christelijke woorden wordt hier het laatste restje samenhang en solidariteit uit onze samenleving verbannen.

Woensdag 24 september

De minister heeft vanmorgen toegegeven, dat de pardonregeling juridisch minder sterk in elkaar zit, dan zich aanvankelijk liet aanzien. Ze zal daarom schrijnende gevallen “met haar hart, maar niet ruimhartig” beoordelen.
Mens, ga toch weg.

Wordt vervolgd in aflevering 17.

 

Toeristenbelasting en morele kwesties – Politiek dagboek 15

Tussen 2002 en 2006 had ik vier jaar de eer om voor GroenLinks zitting te hebben in de Gemeenteraad van Harlingen. In februari 2003 begon ik met een weblog op het internet. Ik was één van de eerste gemeenteraadsleden die zoiets deed.
Lees hier de voorgaande aflevering 14.

Dinsdag 9 september

Vanavond was er dan eindelijk het zo lang verbeide overleg tussen de gemeenteraad en de toeristische branche over de invoering van de toeristenbelasting.
In de kantine van Camping “De Zeehoeve” had een flink deel van de gemeenteraad zich verzameld, om te praten met vertegenwoordigers van de toeristische bedrijfstakken. Mijn fractievoorzitter Joop en ik waren er ook bij.

Maandag 15 september

Fractievergadering. We spreken uitvoerig over de toeristenbelasting, die op de raadsagenda voor aanstaande woensdag staat. Ik heb besloten me te onthouden van stemming. Ik wil geen scheve ogen, die me achteraf verwijten dat ik als toeristisch ondernemer en bestuurslid van de schippersvereniging voor mijn eigen belang heb gestemd – dat zou dan tegen zijn geweest, uiteraard.

Iedereen weet nu wel, wat ik ervan vind en eigenlijk zouden alle raadsfracties dit standpunt moeten overnemen, toch? Nogal wat schippers en andere vertegenwoordigers van het toerisme vinden dat ik tóch moet stemmen bij de raadsvergadering. Ook een deel van de steunfractie vindt dat. Maar je moet consequent zijn, vind ik, en niet je principes laten varen omdat dat voor dit besluit toevallig beter uitkomt. Uiteindelijk is de steunfractie het daar ook wel mee eens.

Woensdag 17 september

Niet meestemmen? Ook vandaag weer word ik door collega’s over de toeristenbelasting gebeld door Harlingers. Zij hebben op mij gestemd, zeggen ze, mede omdat ik in hun ogen vertegenwoordiger ben van het toerisme in het algemeen en de bruine vloot in het bijzonder. En nu het er op aan komt, laat ik het er bij zitten! Juist nú moet ik tegenstemmen!

Ik moet zeggen, dat ik dit een moeilijke zaak vind. Graag zou ik deze mensen gelijk willen geven. Maar ook vind ik: eens gezegd, blijft gezegd. Ik kondigde aan niet mee te stemmen; daaraan is rijp beraad vooraf gegaan en overleg met betrokkenen en deskundigen. Met partijgenoten, met het landelijk partijbureau, met de griffie.
De media hebben van mijn standpunt melding gemaakt, daar moet ik me nu aan houden. Politieke draaierij hoort niet bij GroenLinks en juist door me te onthouden geef ik een signaal af aan de overige raadsleden, hoe belangrijk politieke zuiverheid is en blijft. Heeft GroenLinks zichzelf daarin niet een voorbeeldfunctie toebedeeld?

Donderdag 18 september

Na de raadsvergadering verzucht een mederaadslid van een andere oppositiefractie tegen me: “Ik geloof toch niet dat ik voor de politiek in de wieg gelegd ben!”
Dat is me op dat moment uit het hart gegrepen. Wat een vergadering! Het ging maar om de toeristenbelasting, maar gaandeweg verloor ik bijna mijn geduld. Wat jammer, dat dit niet uitgezonden kon worden over de radio!

Zaterdag 20 september

Nog even over de raadsvergadering: Het toeristenbelastingvoorstel van het college is toch aangenomen.
Het CDA, drie leden van de PvdA en D66 waren voor en dat was voldoende. Mijn stemonthouding, die nog wel wat commotie in mijn achterban heeft veroorzaakt, heeft op die uitslag geen invloed gehad, dus dat is misschien een soort van troost voor de betrokkenen.

Burgemeester Arlman heeft zich weer van zijn beste zijde laten kennen, door de toeristische branche tijdens de vergadering openlijk te verwijten, dat alle protesten slechts bedoeld waren om te ’traineren’. Tegen deze uitlating hebben wij bezwaar gemaakt. Dat protest werd ondersteund door Harlinger Belang. Jammer genoeg heeft Arlman de gewoonte, om raadsleden van GroenLinks niet uit te laten praten, wat mij inwendig weer tot het kookpunt heeft opgestookt.

Wordt vervolgd in deel 16.

Windmolenbeleid in Harlingen – Politiek dagboek 14

Tussen 2002 en 2006 had ik vier jaar de eer om voor GroenLinks zitting te hebben in de Gemeenteraad van Harlingen. In februari 2003 begon ik met een weblog op het internet. Ik was één van de eerste gemeenteraadsleden die zoiets deed.
Lees hier de voorgaande aflevering 13.

Donderdag 4 september

Eén ding staat vast: bijna alle fracties waren het erover eens, dat de “Beleidsnotitie Windturbinebeleid”, of hoe je het ook noemen wil, véél te lang op zich heeft laten wachten. Meerdere malen heeft de raad er bij het college met klem op aangedrongen, deze beleidsvisie op te stellen en aan de raad te presenteren. Pas dán kan de raad een goed afgewogen besluit nemen over de meerdere plannen, die nu ter tafel liggen.

Maar ook vandaag is deze collegevisie op windbeleid er nog steeds niet. De wethouder gaf dan ook ruiterlijk toe, dat hij “de regie een beetje kwijt” was. Dat pleit voor hem, dat moet gezegd. Maar dit gebrek aan regie, met deze grote belangen, is een slechte zaak. Welke belangen? Voor de samenleving: landschappelijk, planologisch en op het gebied van duurzaam energiebeleid; voor de initiatiefnemers: bedrijfseconomisch en op het gebied van planning in de tijd. Daarom is het o.i. terecht, dat de raadscommissie geen principeuitspraak heeft willen doen over het plan A31. Eerst wil de commissie alle gegevens, initiatieven, beleidsplannen, bestemmingsplannen op tafel, dan pas kan er een afgewogen besluit worden genomen.

Echter, een goed verstaander heeft aan een half woord genoeg. De PvdA-fractie schaarde zich nogal kritiekloos achter het voorstel van zijn wethouder. Iets meer dualisme had een sterkere indruk gemaakt, volgens mij. De CDA-fractie verwees mét de andere overige partijen het college terug naar de onderhandelingstafel (met initiatiefnemers, provincie en buurgemeente). Het CDA plaatste daarbij de kanttekening, dat de A31-zone de enige is, die bespreekbaar is. Een windmolenpark zoals A-Z/NUON dat voorstaan, zou toekomstige industriële ontwikkelingen ten oosten van Oostpoort II kunnen belemmeren. Een argument, waar ik begrip voor kan opbrengen.

Maar als puntje bij paaltje komt, zullen CDA en PvdA bij een stemming de doorslag geven en zullen Wim Kroon c.s. hun A31-plan kunnen uitvoeren. Op zich geen slechte zaak, want zijn plan leek van het begin af haalbaar en een goede bijdrage aan het opwekken van duurzame energie. Als het college zijn huiswerk beter had gedaan, hadden wij misschien direct voorgestemd! Nu hebben we een voorbehoud moeten maken…
Natuurlijk is het A-Z/NUON plan veel grootschaliger, wordt er veel meer vermogen geplaatst. Da’s mooi. Maar de inbreuk op het landschap is navenant groter. Daar zijn wij ook nog niet uit.

Zaterdag 6 september

Met Wim Kroon heb ik een lang telefoongesprek over zijn windmolenplan A31. Hij is er niet gerust op: zal een ‘grote jongen’ als het NUON samen met A-Z hem als kleine ondernemer niet overvleugelen, met alle machtsmiddelen en know-how die hen ten dienste staan?
Dat is ook voor ons natuurlijk niet zomaar te beantwoorden. Kroon vindt, dat hij vorig jaar al als eerste bij de gemeente en bij de gemeenteraad op de stoep heeft gestaan, dat hij alle kastanjes uit het vuur heeft moeten halen, tegen alle tegenwind van het college in. En nu kan A-Z/NUON er de vruchten van plukken. Is dat wel eerlijk?

Wordt vervolgd in deel 15.