Op weg naar Eemshaven

Nog even en dan is het 1 mei. Ja, natuurlijk, de Dag van de Arbeid, maar voor mij vooral: deelname aan de wegraces voor motoren te Eemshaven! Die datum komt veel te snel dichterbij, want de MuZ Scorpion is nog niet af. Het motorblok ligt gedemonteerd op de werkbank, wachtend op een nieuwe zuiger en pakkingset. Tijdens de trainingen voor de Ducati Club Races vorig jaar was de oude zuiger overlangs gescheurd, een verschijnsel dat volgens kenners niet vaak voorkomt.

Gijs en zijn MuZ Scorpion, circuit Croix-en-Ternois, 2006. Foto Inge van Hesteren

Dat dit mij juist wel is gebeurd moet dan ook wel aan mij en mijn rijstijl gelegen hebben. Volgens het boek The soft science of racing motorcycles van Keith Code, dat ik deze winter gelezen heb, mag je niet terugschakelen en de motor als rem gebruiken. Daarvan verslijt ie onnodig en overmatig. Goh, laat ik dat nou juist altijd doen. Een eencilinder klinkt zo mooi in de overrun en het scheelt remslijtage. Nou ja, remmen is sowieso mijn probleem tijdens het racen. Steeds weer vergeet ik de rempunten te onthouden en toen ik het eindelijk een keer echt goed begreep, ging de voorvering tot het einde en begon de voorband te stempelen. Intussen weet ik ook hoe dat komt en gebruik ik de mogelijkheden van de instelbare voorvork, nadat ik via internet had opgezocht hoe je bij zo’n voorvork de demping en vering instelt.
Blijft het probleem van de na enkele ronden kokende remolie. De enkele remschijf en de Grimeca dubbelzuiger remtang zijn maar nét opgewassen tegen mijn 120 kilo en de 160 kilo van de MuZ!

Enfin, de zuiger. Die heb ik besteld bij William Jurgenson, via Bill’s SoS page. De uit Amerika afkomstige Bill geldt in Duitsland als een autoriteit op het gebied van supermono racers. In zijn vrije tijd leeft hij van het restaureren van kerkorgels, als ik het goed begrepen heb. Bill denkt ook met je mee: zo’n zuiger (fabrikaat JE, boring 102 mm, wat je 22 cc meer cilinderiinhoud en aanmerkelijk meer compressie oplevert) kost niet weinig. Hij heeft geregeld dat een kennis van hem de zuiger en bijbehorende pakkingset meeneemt uit de Verenigde Staten. Dat scheelt een euro of 150. Erg aardig, maar ik wacht nog steeds op het verlossende telefoontje van die kennis.

Daarom heb ik gemeend een parallelle order uit te moeten zetten bij Winkelaar Racing in Volendam. Marco Winkelaar is sinds kort voor zichzelf begonnen met een raceshop. Hij is een befaamde supermonorijder en in 2004 of 2005 Nederlands vicekampioen. Marco was degene die in 2005 mijn MuZ-supermono heeft getuned van 48 naar 64 PK. Dat heeft ie prima gedaan, want ik heb er drie raceseizoenen mee gereden zonder pech. Daarboven ook nog een drieduizend kilometers op de openbare weg, nadat ik er een tijdje het kenteken weer had aangehangen. Dat laatste zou ook wel de oorzaak kunnen zijn geweest van het falen van de zuiger, want daarvoor is een wedstrijdmotor niet bedoeld, misschien.

Nu zul je zeggen: heb je straks twéé zuigers. Dat kan kloppen, maar het is niet erg, want mijn tweede MuZ heeft het zelfde probleem met zijn zuiger, afgezien van aanvullende calamiteiten, zoals een losgeraakte balansas-spie, waardoor het contragewicht zich met een klap klem had gezet tegen de krukas. Hm. Gelukkig helpt mijn racevriend Peter Kuitwaard me. Peter is zelf een ervaren wegracer in de classicsserie.

Het voornaamste is uiteindelijk, dat ik op 1 mei over minstens één van die zuigers beschik, dat die gemonteerd is in het motorblok, dat het motorblok gemonteerd is in het frame, dat alles er omheen is afgewerkt en afgesteld, dat de nieuwe Pireli Supercorsa’s om de velgen zitten, dat alle vloeistoffen zich weer op de juiste plek bevinden en dat ik tijd heb gehad voor proefdraaien en -rijden. Het zal wel lukken, alleen dat proefrijden, hé?

Daarvoor had ik de Nationale Motordagen op 12 april willen benutten. Dat gaan we niet meer halen met de MuZ, vrees ik. De sessies zal ik nu gebruiken om de Ducati Monster eens uit te laten op het TT-Circuit van Assen, als ze me toelaten met die uitlaten die er nu onder zitten. Trainen met de MuZ doen we dan wel in Eemshaven…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *