Theeleuten

Een bewogen week. Mijn weblog van woensdag, over de eerste aangesloten klant in het nieuwe project, veroorzaakte commotie bij collega’s. Dat moet ook, daar heb je een blog voor. Daarmee wil je lezers prikkelen, maar de opwinding kwam uiteindelijk vooral bij mijzelf terecht, van binnen. Tijd voor kamillethee.

De donderdag daarop sprak ik een vrij groot gezelschap toe in het gemeentehuis van Menaldumadeel. Toerisme en ICT, daar wist ik wel wat van, maar lichte gespannenheid is toch onderdeel van dergelijke avonden. “Ja mevrouw, liever thee dan koffie, graag!”

De Moto Guzzi waarop ik een dag later een onverplichtende proefrit maakte gooide me uit het zadel. Olie op de rotonde en een uitgedroogde achterband. Veel gedoe met de verkoper en toch verplichtingen, waaronder een onbekende kostenpost. Blauwe plek. Thuis een kalmerend kopje thee.

Zondags stond ik op de klassieke motorbeurs Vehikel. Verleidingen alom, waaronder nog veel mooiere Moto Guzzi’s. Gelouterd door de rotondestommiteit kon ik ze gemakkelijk weerstaan; bovendien was het crisis.’s Avonds uitblazen met een biertje.

Dinsdag naar Akropolis in Rotterdam, voor een boeiend symposium in een spannende omgeving. Ik droom weg bij de verhalen van de sprekers. Na afloop serveren elegante bejaarde dames thee en koek. Ik drink een kopje mee.

Donderdag, tijdens mijn cursusavond krijg ik Verveinethee. Nooit eerder geproefd, maar het is lekker. Het brengt de rust terug in m’n hoofd.

Altijd koffie, altijd bier, maar ’t is thee die helpt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *