Werkt de ‘Gouden Driehoek’ averechts?
Onlangs kwam ik – ongewild – in een eigenaardige discussie terecht. Dat was naar aanleiding van een bericht, dat ik schreef over het gebruik van QR-codes in het Admiraliteitshuis te Dokkum. Daar kreeg ik veel reacties op. Dat vind ik altijd leuk, dat toont aan dat iemand je teksten leest, nietwaar?
‘Eigenaardig’ vond ik het, dat het debat – want dat werd het – langzaam verschoof van de QR-codes naar de rol van de al dan niet erbij betrokken partijen. Hoe werden die gefinancierd? Waren dat wel marktpartijen? Was dat gemeenschapsgeld? Werd daarmee het echte bedrijfsleven benadeeld? Goede vragen, op zich. Die moet je jezelf altijd stellen.
Zo’n debat over concurrentie, subsidiestrategie en de rollen daarbij van overheid, bedrijfsleven en onderwijs (de Gouden Driehoek, of de Drie ‘O’s) vind ik heel interessant. Dat debat hoort volgens mij alleen niet thuis bij mijn blogbericht over QR-codes. Bovendien was ik in dit geval alleen de boodschapper van het nieuws: bedrijven en organisaties die ik toevallig kende hadden iets leuks bedacht en uitgevoerd. Daar was ik enthousiast over, dus beschreef ik hun project. Natuurlijk weet ik best wat af van de positie in de samenleving van clubs als Nofcom, Speak, Yn-Form, Admiraliteitshuis, maar alles wat ik námens hen óver hen zou vertellen, zou uit de tweede hand zijn.
Daarom wijd ik aan dit nieuwe onderwerp deze nieuwe posting, met alle ruimte voor de bijbehorende discussie – mits nog nodig en mits binnen het betamelijke.
Stelling 1: Gesubsidieerde organisaties mogen innovatie aanjagen door marktpartijen bij elkaar te brengen.
Stelling 2: Gesubsidieerde organisaties mogen commerciële opdrachten uitvoeren, mits zij zich beperken tot de eerste stap, zoals het over de streep trekken van partijen die anders waren blijven zitten waar ze zaten.
Stelling 3: Non-profitinstellingen (zoals het onderwijs) vertragen innovatie omdat zij de markt bederven voor het reguliere bedrijfsleven.
Stelling 4: Zonder non-profitinstellingen als boven omschreven zou er geen innovatie zijn; het bedrijfsleven heeft het meestal te druk met geld verdienen om verder te kijken dan zijn neus lang is.