Historische racedemo 17 juli ondanks neerslag toch topdag
Lelystad. “Nee toch? Het is niet waar!” Dat was de eerste reactie van de deelnemers. Zij hadden zich gemeld op de instructiebaan van de politie, aan de Eendenlaan te Lelystad. Voor de tweede keer organiseerde SAM Motorsport daar de 18e juli een regelmatigheidsdemo voor historische racemotoren. Een alleszins geslaagd evenement in 2009 en daarom voor herhaling vatbaar.
Allen herinnerden zich de demo van vorig jaar. Die was begonnen met een zeer natte regenochtend, die het rijden er niet gemakkelijker op had gemaakt. Ook dit jaar was het weer zover. De ene bui werd gevolgd door de andere. Vurig hoopten rijders en hulptroepen dat het scenario van 2009 zich zou herhalen, toen het vochtige begin werd gecompenseerd door een kurkdroge en zonnige middag.
Aan de start. Foto: Inge van Hesteren
Met het onvermijdelijke had ik zelf al rekening gehouden. De dag tevoren had ik met mijn Ducati deelnenomen aan het Street Legal Dragracen op het vliegveld van Drachten. Dat had ik gedaan met mijn Ducati. De MZ Scorpion die ik ook bij me had zou ik inzetten voor het meerijden als circuitmarshal in Lelystad. De MZ was echter geschoeid met Supercorsa racerubber, de bekende regenhatende banden van Pirelli. De Ducati daarentegen met sporttoerbanden: BT21’s van Bridgestone. Daar zat tenminste profiel op! Dus de Ducati mocht niet uitrusten van het dragracen op de vierhonderd meter. De hele ochtend snorde het Monstertje mee met de historische racemachines van de SAM. Als marshall word je geacht een oogje in het zijl te houden. Dat doe je dan ook, maar niemand verbiedt je om er tezelfdertijd enorm van te genieten, nat of niet!
Toeval bestaat niet. Net als het jaar daarvoor verdwenen de buien na de middagpauze. De wolken dreven weg en de hoge julizon won aan kracht. Supersnel verdwenen de plassen en natte sporen, iets waar het Lelystadse circuit om bekend staat. Alle ruimte dus voor vurige, snelle en regelmatige rondetijden. De tweetaktrijders van de Yamaha Tweetakt Club Nederland waren weer present met een eigen klasse. Daarnaast reden de historische inhoudsklassen 50, 125, 250, 350, 500 en 750 cc hun ronden.
Onze kampeerauto doet dienst als tijdwaarnemingshut. Op de aanhanger de Ducati en de MZ Scorpion. Foto: Gijs van Hesteren
Om de veiligheid te waarborgen bevond zich een aantal baancommissarissen langs de baan. Door de regenbuien en de bijbehorende windstoten was dat voor hen zeker in de ochtend geen pretje. Hoed af voor deze bikkels! Een vijftal meerijdende marshalls hield de gehele dag een oogje in het zijl onder de deelnemers. Vorig jaar was het nog wennen voor de marshalls en de baco’s, dit jaar was het al een geolied werkend collectief, mede dankzij heldere afspraken en strakke leiding.
Tweetakters
Dit keer wat extra aandacht voor de ervaringen van de tweetaktrijders. Voorzitter Coeno van Houten van de Yamaha Tweetakt Club Nederland voert het woord.
“Wat ons dit keer opviel was de zeer gemoedelijke sfeer onder al de deelnemers. We kregen het gevoel dat wij nu ook een geaccepteerd onderdeel van de SAM zijn geworden. Met onze straatmotoren en racers voelden wij ons opgenomen in de wereld van de classic races.
Daarbij was het voor ons erg strelend dat onze sessie maximaal vol was met dertig deelnemers. Dat zijn er meer dan tijdens een gemiddelde GP! Met de diverse Yamaha racers, de standaard straatmotoren en de 500cc GP replica motoren van zeer uiteenlopende bouwjaren kon er heerlijk gereden worden, zonder dat er grote verschillen zaten tussen de deelnemers onderling.
Over de baan spraken de nieuwe deelnemers met heel veel lof. Ten onrechte heerste het idee dat dit een micky-mousecircuit zou zijn. Integendeel. Het is lang genoeg, uitdagend in de bochten, het heeft een lekker lang recht stuk en vooral goed asfalt.
Heel veel tweetaktdeelnemers stelden de vraag of er niet veel meer van dergelijke evenementen zouden kunnen worden georganiseerd.”
Op 7 augustus is er nóg een demo op het politietrainingscircuit. Je kan je nog opgeven!
Meer foto’s worden later toegevoegd!
Technische keuring. Foto Gijs van Hesteren