SAM te Zandvoort

SAM op circuit park Zandvoort. De dag verliep heel voorspoedig voor het dertigtal SAM- rijders én voor Motorsport Lifestyle. Echt met zijn allen in één groep rijden was met dat aantal nog niet mogelijk. Het aantal was daarvoor nog te laag en de verschillen in circuitervaring te groot. De groepen werden door koepelorganisatie Motorsport Lifestyle aangevuld met berijders van modernere machinerie. Dat verliep prima, ondanks de snelheidsverschillen met de klassieke machines. Daarvoor zorgden de toch grote rijervaring van het merendeel van de SAM-rijders, veel wederzijds respect en oplettende marshals.

Desgevraagd gaf Maudie Veenstra, het brein achter Motorsport Lifestyle, het volgende commentaar: “Wij hebben wel even gelachen onderling…. Je kon de rijders van de SAM er al duidelijk uithalen bij de inschrijvingen. Apart volkje….. Maar niets dan positief, het rijgedrag was goed en ook het respect onderling op de baan ging meer dan goed.
Ik was er zeer verbaasd over dat we geen problemen hadden met het geluid. Gelukkig maar! Het is toch altijd vervelend als je mensen naar huis moet sturen.
De begeleide groepen van jullie waren naar wat ik hoor ook allemaal zeer tevreden. En onze jongens vonden het ook wel leuk met die aparte lui!”

Ook van de SAM-mannen hoorden we zeer positieve geluiden, de hele dag. Veel tevredenheid. Zon, zee, asfalt. Van Will de Haan vernamen we: “Heerlijk dagje racen op circuit Zandvoort met SAM. Lekker veel Laverda’s! SAM motorsport, bedankt!”
Tot uit Duitsland (Dieter Weber met zijn Moto Guzzi Falcone 500cc uit 1968) en Wallonië ( Stéphane Jasinski met zijn Laverda SFC 750 uit 1973) waren de deelnemers naar Zandvoort gekomen. Voor Dieter was het de eerste keer dat hij op een ‘echt’ circuit reed. Toch iets anders dan de racedemobaantjes van SAM of het stratentraject van de Fischereihafenrennen in Bremerhaven, vond hij. Maar na vier sessies reed hij al vele seconden van zijn rondentijden af, net zoals vele anderen.

Met schrijver dezes ging het iets minder. De Wet van Murphy sloeg toe. Na kortsluiting, drie ronden onderweg in de eerste sessie, heb ik niet meer kunnen rijden. De elektrische installatie van de XS ging bijna in rook op. De MuZ Scorpion, meestal mijn redder in de nood, bleek lekkende voorvorkkeerringen te hebben opgelopen doordat ik de spanbanden te strak had aangehaald. Tja, dat soort dingen hoort erbij. Ach, het was mooi weer en sfeer was prima.

Tot slot schreef Nick_Enghardt ons: “Jammer dat ik er niet bij kon zijn! Mocht er nog eens een circuitdag op Zandvoort zijn, dan ben ik met de 125 aanwezig!”
We gaan ervan uit dat er een opvolging komt…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *