Met 18 NetNix’ers naar Meetjesland
Loes van der Til, interim projectleider van Stichting NetNix, stuurde me een verslag van de reis die 18 NetNixers ondernamen naar het Vlaamse Meetjesland. In afwachting van het online komen van de nieuwe website van NetNix geef ik haar hier de ruimte.
Vrijdag 9 maart 2012
Na een lange voorbereiding was het eindelijk zover. De jongeren van Dockinga College waren er klaar voor, de begeleiders waren er klaar voor en natuurlijk wij ook. Om ca. 8.30 vertrok de hele groep met een touringcar van Dalstra Surhuisterveen richting België. In Joure werd er gewisseld van chauffeur, dit in verband met de rijtijdenwet waaraan gehouden moet worden.
Rond de klok van 13.45 uur arriveerden we bij de jeugdherberg Die Loyale in Maldegem. Daar werden we opgevangen door Jill Bogaert en Katrien de Merlier, beiden verbonden aan Leader Meetjesland Leie & Schelde. Tijd om te settelen was er niet, want de afspraak met de Vlaamse scholieren van het Zuster Maricolen Virgo Sapientiae Instituut stond gepland om 14.00 uur.
Daar werd de groep met veel egards ontvangen. Na diverse toespraken van onder andere de directeur van de school en Coos Poortman (leerkracht Dockinga College), waarbij uiteraard gefilmd werd door onze mannen van de techniek, was het tijd om elkaar beter te leren kennen onder het genot van een hapje en een drankje. De Vlaamse scholieren verzorgden daarna een rondleiding door hun school waarbij accenten gelegd werden op nieuwe technieken, zoals het digibord. Het viel onze leerlingen op dat zaken die wij als normaal beschouwen binnen een klaslokaal – zoals een digibord, daar als bijzonder en vernieuwend worden ervaren. Een mooi leermoment.
Na de rondleiding ging de hele groep (incluis de Vlaamse jongeren en begeleiders, Jill en Katrien) met de bus naar Drongengoed in Ursel. Een natuurpark nabij Maldegem. Daar werd de groep ontvangen door een lid van Gedeputeerde Staten Meetjesland, Leie & Schelde en voorzitter van de Plaatselijke Groep. Na een kort welkomstwoordje door de gedeputeerde was het tijd voor het persmoment. Vrij onwennig lieten de leerlingen van Dockinga College zich fotograferen door de aanwezige pers (ook dit is gefilmd).
Eenmaal binnen nam de gedeputeerde opnieuw het woord en vertelde kort iets over Meetjesland, Leie & Schelde. Daarna was het tijd voor het kennismakingsspel. Dit werd gespeeld in het bos. Rond 18.30 uur was het tijd voor het eerste Bourgondische diner in Het Jagershof. Een fijn moment om elkaar echt te leren kennen. Naast dat genoten werd van, voor velen, de eerste echte Bourgondische maaltijd, werd er ook gezellig gekeuveld.
Rond de klok van 21.30 arriveerden we bij de jeugdherberg. Tijd om uit te pakken was er niet. Snel alles in de huisjes (per luxe unit maximaal 4 personen) en toen op naar de tv-ruimte. De Vlaamse jongeren hadden een gitaar meegenomen en gezamenlijk werd er gezongen. Rond 22.30 is er afgescheid genomen en konden de koffers worden uitgepakt. Rond de klok van 00.00 was het stil op het terrein. De lampjes in de diverse huisjes gingen letterlijk en figuurlijk uit.
Zaterdag 10 maart 2012
Voor wie dacht dacht dat dit weekend een relax-weekend was, kwam bedrogen uit. Om 8.30 uur zat iedereen in de ontbijtzaal en daarna snel de bus in om samen met onze Vlaamse vrienden naar Machele-aan-de-Leie te vertrekken. In dit streekdorpje (een dik half uur rijden vanaf Maldegem) staat het beroemde Roger Raveelmuseum.
Roger Raveel
Roger Raveel wordt als één van de belangrijkste Belgische kunstenaars na WO II beschouwd. Raveel werd op 15 juli 1921 geboren in Machelen-aan-de-Leie, een dorp nabij Gent waar hij tot op heden woont en werkt. Hij studeerde aan de Stedelijke Academie van Deinze en aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Gent. Zijn leraren waren o.a. Hubert Malfait, Jos Verdeghem. Via zijn vriend Hugo Claus leerde hij in het begin van de jaren 50 schilders van de Cobragroep zoals Karel Appel en Corneille kennen.
Zijn werk is niet in de bekende kunsthistorische hokjes te catalogiseren. Het is eigentijds en tijdloos. Het schuwt elke eenzijdige benadering. De voedingsbodem van Raveels kunst is zijn onmiddellijke omgeving, wat niet betekent dat Raveel lokaal gebonden zou zijn. De dingen om hem heen krijgen in zijn schilderijen, tekeningen, objecten en installaties een universele betekenis: de man, de vrouw, de planten, de fietskar, de reclame, de technologie worden in tijd en ruimte gezien. Voor zijn artistieke bedrijvigheid en zijn plastische bijdrage aan de kunstgeschiedenis ontving hij eervolle vermeldingen de de Prijs voor de Jonge Belgische Schilderkunst (1958 en 1960) en onderscheiding in de Europaprijs (1962), de Internationale Joost vanden Vondelprijs (1983), de Gouden Erepenning van de Vlaamse Raad (1992), de adellijke titel van Ridder (1995) en de Van Ackerprijs (1996).
De jongeren werden voor het museum in twee groepen verdeeld. Eén groep ging richting museum en de andere groep kreeg een omgevingswandeling die onder andere langs het huis van Raveel ging. Het museum is geheel gewijd aan Raveel en zijn vrienden. Kenmerkend zijn de spiegels waarmee hij werkt. Deze spiegels in zijn werk zorgen voor een bijzonder perspectief. De Vlaamse studenten leidden de NOF-jongeren rond. Daar Raveel zijn kunst past in het kader ‘you like it or not’ kon gesteld worden dat niet elke NOF-jongere warm liep voor dit museum. De rondleiding door Machelen-aan-de-Leie bestond uit een wandeling langs de meander van de Leie, het buitengebied en langs de woning van Raveel. Dit sprak de jongeren niet echt tot de verbeelding, omdat enkel het groene toegangshek zichtbaar was waarachter Raveel als een kluizenaar leeft.
Beide groepen kwamen rond het middaguur bijeen in Café Jeruzalem om te genieten van de rijk belegde broodjes van Bakkerij Boeckaert. Na deze heerlijke lunch vertrok de bus richting de Huysmanhoeve in Eeklo. We moesten een korte D-tour door Gent maken omdat een aantal wegen in onderhoud waren en afgesloten. Maar dat vond niemand erg.
Huysmanhoeve
De Huysmanhoeve of Het Groot Goed is heden het toeristisch bezoekerscentrum van het Meetjesland, terwijl het vanaf 1991 eigendom is van de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. De hoeve met haar poortgebouw zijn beschermde monumenten; het erf met de dreef, omwalling, dienstgebouwen en boomgaard zijn beschermd als dorpsgezicht. Het geheel is gelegen in Eeklo, de centrumstad van het Meetjesland. De geschiedenis van deze uitbating gaat terug tot de 13e eeuw, toen het oorspronkelijke poortgebouw gebouwd werd. Het huidige poortgebouw is voornamelijk in de vroege 17e eeuw gebouwd. Het oudst geschreven document over de Huysmanhoeve dateert van 1411. In 1547 kreeg Het Groot Goed een nieuwe woning, schuur en wagenhuis alsook het al bestaande poortgebouw werd gerestaureerd. Er kwamen een nieuwe gebouwen in 1612 na de onlusten en een brand op het eind van de 16e eeuw. In 1626 werd het toegewezen aan het Godshuis der Arme Scholen, die het vanaf 1736 in pacht gaven aan de familie Huysman. De familie bleef er wonen tot in de 20e eeuw, zodoende kwam de aanduiding Huysmanhoeve in gebruik. Als gevolg van de Franse bezetting – eind 18e eeuw – kwam het eerst in bezit van de Burgerlijke Godshuizen van Gent en zijn opvolgers: de Commissie van Openbare Onderstand (vanaf 1925) en OCMW (vanaf 1977).
Na een korte uitleg door één van onze Vlaamse medestudenten over de historie van deze hoeve werden we hartelijk ontvangen door een medewerker die op deze hoeve geboren en getogen is. Niet alleen werd er verteld over de fantastische streekproducten, maar er kon ook worden geproefd van de diverse heerlijke kaassoorten, bier en wijn.
Uit dit interessante bezoek is heel duidelijk gebleken dat je als regio de bestaande cultuur, historie en streekgebonden producten moet koesteren. De bus zette de reis voort naar Survival Carlos in Sint Laureins. Is het bij ons gebruikelijk dat je een survivalbaan hebt in bijvoorbeeld een natuurgebied of bos… In Sint Laureins ga je gewoon bikkelen langs de rivier en onder het viaduct. Wederom werd de gehele groep in tweeën verdeeld, waarbij de ene groep direct via een trap omhoog klom langs de onderkant van het viaduct en daar mochten de daredevils laten zien of ze onder de weg van het viaduct durfden langs te lopen (over een smalle richel). Daarna weer trappetje af (in sprint uiteraard) en op naar de weilanden, sloten en het riool. De andere groep kreeg kort uitleg over de historie survivalbaan en –club en daarna mochten ze zelf in de touwen en banden hangen, klimmen en zwieren. Het mag duidelijk zijn dat, na uren in de bus zitten en bezoeken binnenshuis, de jongeren toe waren aan buitenlucht, fun en plezier.
Helaas bleek er, mede dankzij de D-tour, te weinig tijd te zijn om te wisselen van survivalvorm (1 groep survivalbaan en 1 groep bikkelen door modder, sloten en riolen). Niettemin had iedereen plezier en… honger!
Dus op naar Frituur Maria in Adegem. Volgens onze Vlaamse vrienden de allerbeste frituur in de wijde omgeving. Of zoals zij vertelden: ‘als je niet bij Frituur Maria bent geweest, ben je niet in Meetjesland, Leie & Schelde geweest.’ Al duurde het wat lang voordat het eten opgediend werd… het was er niet minder lekker om. Daarna was het een klein stukje lopen naar een bar waar meningeen over zou dromen, namelijk naar Bierhuis Den Zytholoog. Hier zijn meer dan 1500! soorten Belgisch streekbier te vinden en te drinken. De jongeren keken dan ook hun ogen uit (de volwassenen overigens ook). Afgesproken werd met de jongeren dat ze maximaal 2 biertjes mochten nuttigen. En daar hielden ze zich prima aan. Rond een 23.30 uur werd de avond feestelijk en zeer gezellig afgesloten.
Zondag 11 maart 2012
Dag van vertrek. Na een laatste ontbijtje werd de bus volgeladen met de koffers, trolleys, rugzakken en uiteraard filmapparatuur. Een aantal Vlaamse studenten, de begeleiders en de directeur van de school waren aanwezig bij het uitzwaaimomentje. En om ons niet met lege handen naar Nederland te laten vertrekken kreeg iedereen een bijzondere uitgave van Suske & Wiske, namelijk De Laaiende Linies. Een mooi educatief en spannend verhaal van de twee kleine Belgische vrienden die terechtkomen in het oorlogsgewoel in de streek Meetjesland, Leie & Schelde tijdens de 80-jarige oorlog.
Rond de klok van 15.00 uur arriveerde de bus in Dokkum. Iedereen was zonder twijfel zeer tevreden over het uitwisselingsweekend. En belangrijker nog… de leerlingen zijn bewust geworden van het feit dat je naar kansen en mogelijkheden moet kijken voor wat betreft je eigen regio. En niet alleen naar de problemen zoals krimp en leegloop. Het hele weekend is volop gefilmd. Delen van deze reportages zullen verwerkt worden in de einddocumentaire.
Eindconclusie
De NOF-jongeren hebben tijdens dit uitwisselingsweekend een aantal zeer belangrijke leermomenten meegekregen. Bijvoorbeeld: ken je eigen regio, zie de kansen en benut ze. Laat je niet dol maken door kreten als leegloop en krimp. Samen de schouders eronder en gebruik de bijzondere bestaande elementen/trekkers in je regio om de toeristen te lokken. Naar nieuwe dingen zoeken is spannend, maar de uitdaging om de bestaande cultuur, natuur en historie te gebruiken en uit te bouwen is vele malen spannender.
Lees ook het persbericht van de Dockingaleerlingen.
Het project Jouw Wereld in Beeld wordt mogelijk gemaakt door bijdragen van:
Volg @Dockinganetnix op Twitter
Volg de Dockingascholieren op Facebook
Bekijk de foto’s van het werkbezoek aan Meetjesland
Bekijk alle video’s die NetNix tot nu toe maakte