Wat zijn wij slechte voorouders. En daarom was ik er ook bij, op de A12 de 11e maart. Voor mijn kinderen, mijn kleinkinderen en alles wat daarna komt. En voor de jonge mensen die durven op te komen voor hun en onze nakomelingen. Intussen is het meer dan twee maanden geleden. Het lijkt langer en tegelijkertijd voelt het als gisteren. Als ik nou écht een keer iets deed dat buiten mijn comfortzone lag was het dit wel.
