Categoriearchief: Column

‘Rijden met Gijs’- Het boek is klaar

Column, Motorblog, Persoonlijk, , , , , , , , , , , ,

“Wanneer ga je dat boek nou eens schrijven, Gijs?” vragen mijn vrienden me van tijd tot tijd. Af en toe lees ik mee in het weblog van de grote George R. Martin. Wat me daar vooral opvalt: deze fantasy-auteur – met wie ik me in ieder ander opzicht absoluut niet op één lijn durf te stellen – schrijft liever korte stukjes. Helaas, want iedereen wacht al jaren op het afsluitende deel van zijn imposante romancyclus ‘Songs of ice and fire’ – ‘Game of Thrones’, zoals de meeste mensen de reeks zullen kennen.

Rijden met Gijs - boekomslag - voorzijde

Lees verder ‘Rijden met Gijs’- Het boek is klaar →

De democratie en hoe fragiel die kan zijn

Column, Persoonlijk, Politiek, , , , , , ,

Lokale verkiezingen – vergeleken met de tragedie die zich niet ver van ons vandaan afspeelt lijken ze ineens niet meer zo belangrijk. Hebben ze niets beters te doen, die politieke partijen in de gemeente Harlingen?

We worden met onze neus op de feiten gedrukt. We lezen het in de krant, zien het op de televisie, en live op Facebook en Tiktok: er kan zomaar een eind komen aan het leventje waaraan de meeste mensen in Nederland gewend zijn geraakt. Lees verder De democratie en hoe fragiel die kan zijn →

Harry de Groot: ‘Wie schrijft die blijft’

Column, Scheepvaart, , , , , , ,
Harry de Groot, archivaris van kust- en binnenvaart. (Foto: Gijs van Hesteren)
Harry de Groot, archivaris van kust- en binnenvaart.

Archivaris van kust- en binnenvaart

Tot mijn spijt las ik vandaag op Facebook over het overlijden van Harry de Groot. Een bijzonder mens, die het als zijn opdracht zag een periode van enorme veranderingen in de kust- en binnenvaart te documenteren. In 2019 had ik hem opgezocht voor een artikel in ‘Schuttevaer’. Ik kende hem vóór die tijd nog niet en trof in zijn woning in Vries een vlotte, ontzettend goed geïnformeerde spreker.

Lees verder Harry de Groot: ‘Wie schrijft die blijft’ →

Bloed in de badkamer

Column, , , , , , ,

Carola en Lizzie, de schrijfinspirators van Prompt Schrijven/writing, namen kort voor Kerstmis het initiatief tot een zogenaamde ‘write-along’.
“De eerste ter wereld”, stelden ze zelf, “want wij hadden er in ieder geval nog nooit van gehoord”. Niet minder dan 214 mensen hadden zich als deelnemer aangemeld. Omdat ik met de lockdown en dergelijke toch niet veel beters te doen had hoorde ik daar ook bij. Het is maar zelden dat ik fictie schrijf. Een leuke vingeroefening. Nu nog even die autobiografische roman.

Twaalf dagen lang stuurden Carola en Lizzie opdrachten voor de volgende alinea’s. Door hun verrassende schrijftips schoot het verhaal noodgedwongen alle kanten op – dat was dan ook de uitdaging. Als je niet weet waar het verhaal uiteindelijk naartoe gaat, hoe maak je er dan toch een logische tekst van? Het is ondanks alles min of meer gelukt. Denk ik. Nou ja, hieronder het eindresultaat. Lees verder Bloed in de badkamer →

Met Franse slag langs sluis en rivier

Column, Persoonlijk, Scheepvaart, , , , , , , , , , ,
Het Canal du Nord begint bij sluis Palluel, vlakbij Arleux. Daar neem ik het roer over van schipper Bart. Hij rijdt met mijn Opel Vivaro terug naar Nederland.

Sinds de coronacrisis voer ik niet meer uitsluitend op historische zeilschepen, fietshotelboten of Amsterdamse salonboten, maar ook af en toe in de binnenvaart, met de spitsen Manna of Avenir. Een ‘spits’ is een vrachtschip dat met en lengte en breedte van 39 bij 5 meter precies past in de oude Franse kanaalsluizen. Eigenlijk verouderde schepen, maar dat zijn de sluizen ook. Voor dit scheepstype is er daarom nog altijd veel te doen. Het werk speelt zich hoofdzakelijk af in België en Noord-Frankrijk. In september voer ik met driehonderd ton kunstmest van Arleux naar Venizel, bij Soissons. Je vaart daar zonder matroos of deksman. Weinig aanspraak dus. Reden om dan maar van alles op te schrijven. 

Lees verder Met Franse slag langs sluis en rivier →

Mensen van ver zijn ook mensen

Column, Persoonlijk, , ,
Piet den Blanken, fotograaf bij Hollandse Hoogte brengt de wakes van Lopend Vuur in beeld. Hiertoe reist hij per trein door heel het land. Brigitta Scheepsma en Stephanie Geurtz zijn in Harlingen de gangmakers.
Piet den Blanken, fotograaf bij Hollandse Hoogte brengt de wakes van Lopend Vuur in beeld. Hiertoe reist hij per trein door heel het land. Brigitta Scheepsma en Stephanie Geurtz zijn in Harlingen de gangmakers. (Foto’s: Gijs van Hesteren)

Lopend vuur voor vluchtelingen

Een leven bestaat uit ontmoetingen. Met mensen waarmee je werkt, waarmee je leert. Die je aardig vindt of juist niet. Eén ding is mij na 66 jaar duidelijk: ondanks culturele en uiterlijke verschillen zijn mensen innerlijk hetzelfde. En ieder heeft maar één leven. Vandaar dat we mensenrechten belangrijk zijn gaan vinden.

Lees verder Mensen van ver zijn ook mensen →

Coronamaatregelen boze opzet?

Column, Harlinger Courant, Politiek, , , , , , , , ,
Een kleine stoet, begeleid door de hulpdiensten. (Foto’s: Gijs van Hesteren)

HARLINGEN – Het was een wandeling voor de vrijheid, vertelde organisator Gouke Hiemstra me vlak voor aanvang van de demonstratie. Op een waterkoude zaterdagmiddag stonden we op het afgesproken beginpunt, het plein voor het station van Harlingen. Mijn oudste zoon Gijs junior stand-by in de buurt, voor het geval dat zijn vader tijdens de journalistieke werkzaamheden zou worden lastiggevallen door wappies of gekkies.

Lees verder Coronamaatregelen boze opzet? →

Aanmoediging voor de motorsport

Column, Motorblog, , , , , , ,

De ‘Inge van Hesteren Aanmoedigingsprijs’

De ‘Inge van Hesteren Aanmoedigingsprijs’

Jaarlijks mag ik tijdens tijdens de jaarvergadering van de raceclub SAM de ‘Inge van Hesteren Aanmoedigingsprijs’ uitreiken. Natuurlijk blijf ik razend nieuwsgierig naar de identiteit van de initiatiefnemer en goede gever hiervan. Maar deze blijft zoals in voorgaande jaren graag onbekend. Lees verder Aanmoediging voor de motorsport →

Een kort scheepvaartjaar

Column, Persoonlijk, , , , , , , , , , , , , , , ,
De spits ‘Manna’.

In 2019 voer ik het water dun als freelanceschipper. Afgewisseld door Arjen Rekker zeilde ik het hele zomerseizoen met de tweemastklipper ‘Margot’ en vanaf eind november was het heel druk met het Amsterdam Light Festival. Flagship huurde me in om met de salonboot ‘Titanic’ door de grachtjes te varen. Het jaar 2020 stak daar mager bij af. In januari deed ik nog wat tochtjes met de salonboot, maar daarna belandden we in de coronacrisis.

De passagiersvaart lag op z’n gat, leuker kan ik het niet opschrijven. Begin juni kreeg ik de kans als schipper met een vrachtspits te varen, de ‘Manna’. De reis ging van Charleroi naar Évry, voorbij Parijs. In een volgend blog zal ik daar meer over vertellen. Twaalf dagen was ik onderweg en toen was het stil. Nadat het kabinet voor juli en augustus besloot tot versoepeling voer ik over het Wad: één dag met het tjalkje ‘Pallieter’ en één midweek met de kleine tjalk ‘Antonia Maria’. Dat was leuk!  Lees verder Een kort scheepvaartjaar →

Chorus 500, nondeju

Column, Persoonlijk, Politiek, , , , , , ,

We kijken terug op 1945-2020. Vijfenzeventig jaar vrede, gelijkheid, broederschap. Nou ja, in elk geval vrede. Nou ja, in elk geval vrede in Noordwest-Europa.

Over gelijkheid verschillen we van mening, zolang de rijken steeds rijker worden en de armen armer. En onze broeders zien we maar al te vaak als vijanden. We mogen niet wegkijken, zeiden de koning en Grunberg op de vierde mei. Wat we vandaag gewoon gaan vinden, wat we nu niet willen zien, legt de kiem voor toekomstig kwaad. Lees verder Chorus 500, nondeju →