De sluiting van de Afsluitdijk bracht grote veranderingen in de getijdendynamiek. In de buurt van Harlingen begonnen vooral de Boontjes en het aansluitende Kimstergat snel te verzanden. De Leeuwarder Courant meldde deze week dat de vaargeul Boontjes tussen de sluis van Kornwerderzand en de haven van Harlingen de komende jaren bevaarbaar blijft voor schepen met een beladen diepte van 3,5 meter (bij NAP). Harlinger havenondernemers hadden het graag anders gezien. Zij hadden aangedrongen op uitbreiding van de diepgang naar 4,5 meter.
Stage bij Bond Minderjarigen
Een voorpublicatie uit mijn tweede boek, ‘Varen met Gijs’. Ik hoop het begin volgend jaar te publiceren.
Eind jaren zeventig studeerde ik Andragologie aan de Universiteit van Utrecht. Destijds was dat een belangrijk onderdeel van de faculteit van Sociale Wetenschappen, tegenwoordig alleen nog een bijvak. Andragologie, dat was de wetenschap die zich bezighield met het welzijnswerk in al zijn aspecten. Zeg maar Sociale Academie op universitair niveau. De studie paste nogal in het tijdsbeeld van de jaren zeventig. Ik heb er vooral veel over het dialectisch materialisme opgestoken. Ik liep een groepsstage bij de Bond van Minderjarigen, de BM, samen met mijn studiegenoten, Bas, Wieb, Frank en Irene.
Vijf treinen, drie metro’s en een bus
Parijs – De reis naar Parijs-Evry verliep met hindernissen. Ik zou als schipper gaan varen met een tot luxe hotelschip omgebouwde vrachtspits van 39 bij vijf meter.
Zitten op het Haagse asfalt
Wat zijn wij slechte voorouders. En daarom was ik er ook bij, op de A12 de 11e maart. Voor mijn kinderen, mijn kleinkinderen en alles wat daarna komt. En voor de jonge mensen die durven op te komen voor hun en onze nakomelingen. Intussen is het meer dan twee maanden geleden. Het lijkt langer en tegelijkertijd voelt het als gisteren. Als ik nou écht een keer iets deed dat buiten mijn comfortzone lag was het dit wel.
Piet Knijnenburg en de BMW
Onlangs was ik op verzoek van motornieuwswebsite racesport.nl aan het bladeren in bijzondere foto’s met een verhaal. Zulke plaatjes zijn niet moeilijk te vinden in het omvangrijke fotoarchief van mijn echtgenote.
Hannemahuis en struikelstenen
Allebei Vissers, maar géén familie, géén stelletje. Wél heel vaak samenwerkend aan mooie projecten. Anneke Visser en Willem Visser spreken ter gelegenheid van de jaarvergadering van Vrienden van het Hannemahuis in de bomvolle bovenzaal van het stadsmuseum. Ze geven samen een lezing over ‘Struikelstenen in Harlingen’.
Nederlandse taal in de bieb
Al vier dinsdagochtenden achtereen klom ik naar de zolder van de Harlinger bibliotheek. Daar hielp ik als vrijwilliger bij de taalochtend. Als aow’er heb ik ineens meer tijd voor écht nuttig werk. Begin februari las ik op Harlingen Boeit over het Digi-taalhuis.
Lichtjestocht in den vreemde
Eerlijk waar, het doet me wel wat. Het is een winderige, maar heldere vrijdagavond. Langzaam verdwijnt de zon achter de daken van de stad. We herdenken net als in heel veel andere plaatsen één jaar oorlog in Oost-Europa. Dat er in onze eigen stad een manifestatie zou zijn wist ik niet, totdat ik de aankondiging heel toevallig op harlingenboeit.nl tegenkwam.
Ebb & Flow live in Hannemahuis
Zo vaak gebeurt het niet, dat je als gewone sterveling kunstenaars live aan het werk ziet. Het Hannemahuis bood het duo Irem Kaneli en Stijn Smit de gelegenheid. Parallel aan de lezing over hun conceptuele kunst vervaardigden zij voor een met grote ogen toekijkend publiek het schilderij ‘Mini-Lost Drops Ebb & Flow Hannemahuis (2023)’.
Wandeling langs trotse welvaart
Harlingen, al vijfendertig jaar woon ik in deze stad. Aangespoeld via de bruine vloot. Een stukje traditie, een stukje varend erfgoed, die vloot. Net zoals de stad: overal monumenten, waar je ook kijkt. De website harlingenwelkomaanzee.nl meldt: ‘Met meer dan zeshonderd monumentale panden in onze binnenstad blijft de herinnering voortbestaan aan de trotse welvaart die Harlingen gekend heeft’.