De Bestevaer Explorer 78 is one of a kind

MAKKUM – Begin november werd KM Yachtbuilders uit Makkum als enige Nederlandse werf genomineerd voor de IBI/METS Boat Builders Award, in de categorie ‘Innovative On-board Design Solution’. De prijs ging uiteindelijk naar een ander project, maar dat doet niets af aan het innovatieve aandrijfsysteem dat de werf bouwde voor hun nieuwe Bestevaer Polar Explorer 78 expeditiejacht. Voldoende reden voor een gesprek met directeur-eigenaar Eeuwe Kooi.

Eeuwe Kooi: ‘Het bedenken van de intrekbare aandrijving was een behoorlijk grote uitdaging.’ (Foto: Gijs van Hesteren)

Tijdens een galadiner in het Nationaal Scheepvaartmuseum te Amsterdam had METSTRADE de winnaars bekendgemaakt.
‘De eerste van onze categorie werd een soort zwemtrap op een Sunseeker’, legt Eeuwe Kooi uit in zijn kantoor te Makkum. ‘Totaal iets anders. Over het hoe en waarom hield de jury zich op de vlakte. Maar we waren al blij met de nominatie.”  Bekijk de rest van dit bericht

Motorreis in plaats van online advertising

“Ik zat in de online advertising, iets totaal anders dan nu”, vertelde Max Wohlgemut Kitslaar jongstleden augustus, tijdens de Ital-dag van de Italiaanse motorclubs. In de stand van de Moto Guzzi Club Nederland presenteerde hij zijn boek ‘Tijd om te schakelen’.

Max Wohlgemut Kitslaar: “Wil je pinnen of á contant? De handtekening krijg je erbij.”

“Van die reclamewereld was ik na verloop van tijd aardig flauw. Het gaat de hele dag alléén maar over geld. Ik wilde iets anders. Nu is motorrijden één van de dingen die ik het liefste doe. Zo kwam ik op het idee van een reis. Ja, met een veertig jaar oude Moto Guzzi. Niet zomaar een reis. Ik was op zoek naar een doel. Dat werd Latijns Amerika. Ik heb daar gewerkt en sinds die tijd heb ik altijd een heel warme band met dat continent gehad. Men heeft er in Nederland zulke vreemde ideeën over. De media spreken alleen maar over armoede, drugs, misdaad. Maar er wonen mensen zoals wij; er is daar zoveel meer!”  Bekijk de rest van dit bericht

Ital-dag: invaljury beoordeelt bijzondere motoren

De passie van Dré Dorssers.
“Vanwege sneeuw niet via de Splügenpas.”

BEUSICHEM, augustus 2017 – “Ieder jaar komen ze hier weer met de Italiaanse motoren”, zei Jan Hol aan het begin van de dag. Hij is terreinbeheerder van De Meent. “Dit is voor mij nu de vierde keer. Ik heb er geen verstand van, maar ik kijk er graag naar.”
Dat deden ook de overige vijfduizend bezoekers en deelnemers aan de 2017-editie van de Ital-dag. “Brommers kieken, niet meer en niet minder. Gewoon een leuke dag”, had wijlen Jan van Dijk erover gezegd. Jan was jarenlang de promotor van het feestje, dat zich na een aantal edities in Soesterberg en Tiel nu al zevenmaal afspeelt in Beusichem.

Met huid en haar was hij een Ducatiman, Jan van Dijk, en te zijner nagedachtenis reikte zijn echtgenote Stella aan het eind van de dag de Jan van Dijkbokaal uit aan de mooiste Ducati. De prijs ging naar de Paul Smart replica van Johan Koeleman – met als belangrijk argument de authentieke handtekening van Paul Smart op het racekontje.  Bekijk de rest van dit bericht

HARLINGEN – ‘We willen beslist een mooi product neerzetten’, zeggen Yteke Hiddema en Remco Timmermans, beiden 60 jaar. In de zomer zeilen ze vanuit Enkhuizen, de boekingen verricht Holland Sail (Yteke is er secretaris) en overwinteren doen ze in Dokkum. Hoe een schip met accommodatie voor slechts 14 passagiers toch een winstgevend bedrijf kan zijn.

Het tweetal is blij met elkaar, en met de werf. ‘We krijgen hier bij SRF niet alleen een nieuwe mast, maar ook alle beslag vernieuwen ze voor ons en alle blokken worden vervangen.’ (Foto: Gijs van Hesteren)

Een leuk stel samen, die Yteke en Remco. Niet meer piepjong, maar goed in hun vel, blij met elkaar en ze weten wat ze willen. Yteke Hiddema is vrolijk en bijdehand, Remco Timmermans open en hartelijk. Ze voelen zich duidelijk thuis op hun oude tjalk. Geen oud lor, welteverstaan. Meer een jacht in de manier waarop ze het schip hebben afgewerkt. Overal prachtig schrijnwerk, geen spatje roest en een interieur om door een ringetje te halen.  Bekijk de rest van dit bericht

“Omrin en REC vallen op door vage communicatie en krampachtige opstelling”

Jaap Hofman (links) en Cor Balt, al tien jaar aan het strijden voor openheid en handhaving. (Foto: Gijs van Hesteren)

HARLINGEN – Het vertrouwen in de goede bedoelingen van bedrijven en overheden neemt af, zeker in het noorden van het land. En vooral waar het gaat om zaken waarbij overheden als belanghebbende nauw betrokken zijn, of waar bedrijven veel geld mee verdienen. De aardbevingskwestie in Groningen is daarvan een goed voorbeeld. Iets vergelijkbaars speelt in Noordwest-Friesland. De Reststoffenenergiecentrale (REC) van Omrin – de afvaloven uit de titel – is nooit erg populair geweest onder de Harlinger bevolking. Al vóór de inwerkingstelling ontstond er grote politieke verdeeldheid. Niet alleen gemeenteraadsfracties richtten hun pijlen op de REC. Dat deden ook maatschappelijke groeperingen als de stichting Afvaloven NEE, intussen tien jaar actief. De initiatiefnemers hiervan zagen af van een terugblik. Ze vonden de Harlinger Courant te lokaal en gaven de voorkeur aan een landelijk dagblad. De mensen achter andere initiatieven als Afvaloven STOP waren daartoe wél bereid. Bekijk de rest van dit bericht

HARLINGEN – De tijd van bierbrouwen, alléén uit liefhebberij is zo langzamerhand voorbij, zo blijkt uit een gesprek met Gerard Ypenga. Hij is één van de twee directeuren van Harlingens eigen lokale brouwerij ‘Brouwdok’. Ypenga begon in 2015 in een schuurtje achter zijn woning, samen met zijn maat Johan ten Hoor verhuisde hij de minibrouwerij begin 2016 naar een ‘popup’-pandje aan het Havenplein en sinds dit jaar stelde de gemeente Harlingen de oude loods van Hubert Jans aan de Willemshaven ter beschikking.

“Het is hier nu nog steenkoud, maar straks krijgen we vloerverwarming in de verhoogde vloeren.”

Gerard Ypenga ontvangt ons, dik gekleed in jassen, muts en sjaal, en hij heeft net nieuwe laarzen aangetrokken, want hij heeft last van koude voeten. Dat overkomt grote mannen wel vaker – de afstand tussen hart en ledematen wordt er bij hen niet kleiner op.
“We betalen er maar een nominale huur voor”, legt Gerard Ypenga uit, terwijl hij ons rondleidt door de havenloods. “Het voordeel is de postindustriële locatie en de vrijbrief om dit in te richten naar ons eigen goeddunken.”  Bekijk de rest van dit bericht

De opzet van de Harlinger Courant verandert in 2018. Ook voor mij heeft dat gevolgen. Aan een samenwerking die aanving bij de Tall Ships Race 2014 is een einde gekomen. Met veel plezier heb ik als freelancejournalist mogen schrijven over een zeer boeiend onderwerp: Harlingen en de Harlingers. Eerst nog samen met mijn partner Inge, na haar onverwachte overlijden in mijn eentje. Deze drie jaren markeerden ook voor mijzelf grote veranderingen. Ja, dat kan nog altijd als je zestigplusser bent. De journalistiek was het vijfde beroep dat ik in mijn leven beoefende, na fabrieksarbeider, welzijnswerker, zeilcharterschipper en innovatiemanager. Min of meer dankzij mijn werk voor de Harlinger Courant kon ik gaan schrijven voor scheepvaartkrant Schuttevaer en daar ga ik na 1 januari natuurlijk mee door.
Met heel mijn hart hoop ik dat de krant zal blijven bestaan. Een traditie van meer dan anderhalve eeuw verdient dat. Rest mij om dank uit te spreken. Aan de uitgever van de Harlinger Courant, aan de Harlingers met al hun ideeën, plannen en dromen, en vooral aan u, de lezer.

Gijs van Hesteren

Lees ook: De Harlinger Courant stopt als abonneekrant.

De Harlinger Courant, niet langer tweemaal per week als nieuwskrant voor abonnees.

De classic races van Chimay en Gedinne

Ieder jaar organiseert Classic Racing Motorcycles Belgium (CRMB) een wegracecompetitie voor klassieke motoren. De vereniging rijdt onder meer in Croix-en-Ternois en Spa Francorchamps. De hoogtepunten van het seizoen vinden echter plaats in Chimay en Gedinne. Het zijn driedaagse evenementen in Wallonië, met vier- tot vijfhonderd coureurs uit alle omliggende landen en duizenden mensen publiek. Als journalist en deelnemer reisde ik deze zomer tweemaal naar de Ardennen, waar ik onderzocht hoe het de Belgen elk jaar weer lukt om een succesvol kampioenschap neer te zetten.

Eddy de Keyser: “Een Matchless G50 zien rijden, dat vind ik het mooiste!”

Want: in Nederland lijkt de klassieke motorsport het juist steeds moeilijker te krijgen. Tenminste, als je ziet hoe dit jaar een behoorlijk aantal demo’s van HMV, CRT en SAM uitviel, om van grote evenementen als de Pinksterraces te Oss of de Battle of the Nations op het TT-circuit maar te zwijgen. Wat is het geheim van de Belgen? En waarom met name in het Waalse deel van het land?Navraag leerde al dat de wegracesport in Vlaanderen intussen op sterven na dood was.  Bekijk de rest van dit bericht

Critici: ‘Blij met informatieavond bodemdaling’

HARLINGEN – De gemeente Harlingen belegde in stadsschouwburg Trebol een informatieavond over bodemdaling. De aanleiding is het plan van Frisia Zout BV om zout uit de Waddenzee te winnen, vlakbij de haven van Harlingen. Een vijftal deskundigen sprak over de gevolgen van gas- en zoutwinning en van aanpassingen van het grondwaterpeil – een stoomcursus geomechanica en waterbeheer voor de circa veertig bezoekers. Het milieu kwam weinig aan de orde (Boren onder de Waddenzee?), de te verwachten bodemdaling des te meer. Wellicht is de schade aan panden in de binnenstad gering, maar na afloop van de presentaties vroeg het publiek zich af: wie is aansprakelijk, als alle instanties naar elkaar wijzen en je je tot niemand kunt wenden?

Rinze Post, kritisch maar toch “zeer blij” met de duidelijkheid die de avond verschafte.

Avondvoorzitter Klaas Arie Beks legde zich niet neer bij het woord ‘niemand’. “Er zijn meerdere instanties die veratnwoordelijkheid kunnen dragen, dat is iets anders dan ‘niemand’. Dat woord is hier niet gevallen!” Reactie uit de zaal: “De burger zoekt het maar uit dus? Er moet er toch één zijn waar hij zich kan melden? Wie neemt dan de verantwoordelijkheid?”  Bekijk de rest van dit bericht

HARLINGEN – Frisia Zout BV heeft al geruime tijd zout gewonnen uit de bodem van Noordwest-Friesland. Het bedrijf is een dochter van de in Hannover gevestigde multinational Esco European Salt Company. Het heeft even geduurd, maar binnenkort hoopt directeur Durk van Tuinen een begin te maken met zoutwinning onder de Waddenzee. Er zal ‘schuin’ geboord worden vanaf de wal. Van Tuinen geeft zijn visie op een aantal hete hangijzers.

Durk van Tuinen mag graag praten over zijn vak. Hij ontspant merkbaar in de loop van het gesprek, zeker terwijl hij uitlegt hoe het ‘schuin boren’ vanaf de wal werkt. “In een S-bocht, inderdaad!” (Foto: Gijs van Hesteren)

Durk van Tuinen spreekt langzaam en zorgvuldig, aanvankelijk voorzichtig en afwachtend. Logisch: alles wat de zoutfabriek aangaat ligt gevoelig. Natuurbeschermers zijn bezorgd over de gevolgen van de bodemdaling die de zoutwinning met zich meebrengt. Burgers vrezen schade aan hun woning.

“We werken hier al een aantal jaren. Deze regio is erg geschikt voor de zoutwinning. Het boren naar gas van de afgelopen decennia had ons veel kennis opgeleverd over de bodemlagen. Het gas zit meestal onder het zout, dus we wisten precies waar we moesten zoeken en hoe de kwaliteit was.
In 2012 besloten alle vier overheidsniveaus – het Rijk, de provincie, de gemeentes en het waterschap – dat de zoutwinning onder Noordwest-Friesland eind 2021 zou moeten stoppen. De hoeveelheid winbaar zout is eindig en de limiet voor de bodemdaling is bereikt. Eigenlijk al vanaf 2008 waren we op zoek naar nieuwe locaties. Onder Holland of onder het Wad, dat waren de mogelijkheden. Voor beide locaties hebben we een concessie aangevraagd. De toenmalige minister van Economische Zaken, een vrouwelijke dacht ik (dat moet dan Maria van der Hoeven zijn geweest, red.) zei: ‘ja ja, dat is mooi, maar ga nou eerst eens verkennen wat de mogelijkheden zijn en de invloed op de natuur’. Vervolgens zijn we een jaar of twee bezig geweest met een Milieu Effect Rapportage (MER). De uitkomst was dat het een zowel als het andere mogelijk was. Het punt is: boven land is de bodemdaling onomkeerbaar, terwijl binnen de grenzen van de Waddenzee natuurherstel mogelijk is. Inderdaad, de term ‘zandhonger’ hoort daarbij.”  Bekijk de rest van dit bericht