In de voorgaande tien delen van dit 2020-motordagboek (zie deel 1 voor de eerste aflevering) beschreef ik alles wat motorrijden leuk maakt. De voorbereidingen op het motorseizoen, het sleutelen, het toeren, de aankoop van een Moto Guzzi, de reizen naar circuits, de races en circuitdagen, de toerritten. Als afsluiter reed ik met zoon Gijs junior (39) tweederde deel van een Rondje Nederland. In deel 10 vertelde ik over het begin van de tocht, langs de kust van Noordwest-Friesland. In deze laatste aflevering neem ik de draad op bij Lauwersoog.
Met de Diversion en de California passeerden we Haaksbergen. (Foto’s: Gijs van Hesteren)
Het knuffelgehalte van de vloot. Ankerstart van de Enkhuizer Klipperrace in het Krabbersgat. (Foto: Gijs van Hesteren)
ENKHUIZEN – De coronamaatregelen en dan vooral de reisbeperkingen veroorzaakten een ongekende daling van het verblijfstoerisme. De klandizie vanuit het buitenland liep sterk terug, vooral ten nadele van groepsaccommodaties en daarmee ook de chartervaart. Een en ander leidde intussen tot grote bezorgdheid over het voortbestaan van deze kenmerkende en beeldbepalende sector. In een online brainstormsessie stelde de branchevereniging BBZ de vraag: kunnen we ondanks Covid-19 tóch omzet draaien?
Een kleine stoet, begeleid door de hulpdiensten. (Foto’s: Gijs van Hesteren)
HARLINGEN – Het was een wandeling voor de vrijheid, vertelde organisator Gouke Hiemstra me vlak voor aanvang van de demonstratie. Op een waterkoude zaterdagmiddag stonden we op het afgesproken beginpunt, het plein voor het station van Harlingen. Mijn oudste zoon Gijs junior stand-by in de buurt, voor het geval dat zijn vader tijdens de journalistieke werkzaamheden zou worden lastiggevallen door wappies of gekkies.
De AJS op de Noorderpier. Zicht op de Visserijhaven en daarachter de binnenstad van Harlingen. Deze foto mocht geruime tijd de pagina van de Friese afdeling van de Facebookgroep ‘De motorrijder’ veraangenamen. (Foto’s: Gijs van Hesteren)
De vorige delen van mijn 2020-motorblog beschreven huiselijke beslommeringen, geknutsel aan motorfietsen en vooral race-avonturen. De laatste racedemo van het jaar was de Luttenbergklassieker. Daarna was het hardrijden even voorbij. In deze aflevering bespreek ik mijn corona-toerritten door Nederland met de AJS en de Moto Guzzi, en niet te vergeten, met mijn oudste zoon Gijs junior.
Terug naar de AJS, waarover ik al schreef in deel 2 van dit blog. Je weet het waarschijnlijk nog: we hadden in de zomer van 2020 mooi, heel mooi weer. Ik maakte met de AJS (een 350 cc ééncilinder type 16 MS uit 1958) een prettige rit naar de Holwerder Pier, voor insiders bekend als een verzamelpunt voor Friese Motorrijders. Lekker langs de zeedijk en de kwelders pruttelen. Wat is Friesland toch prachtig, met zijn hoge luchten en verre einders. Aan de wadkant van de dijk blubber en zout water. Ik ben opgegroeid in het bronsgroene Brabant, maar die zee maakt intussen een belangrijk deel uit van mijn leven hier in het noorden.
Ter afwisseling op de serie ‘Van Horrorwinter naar motorzomer, ‘over mijn tweewielerbelevernissen in 2020, kijk ik in dit verhaal wat verder terug. Naar vijftig jaar geleden om precies te zijn.
Een Puch, een Tomos en twee jongens op reis
Het leven hangt van toeval aan elkaar. Gisteren ook weer. Ik rijd de straat uit, nadat ik mijn ‘nieuwe’ Moto Guzzi California II heb laten zien aan mijn jongste zoon. Een lang gekoesterde wens, deze motor; eindelijk heb ik een goeie gevonden. Op de hoek staat een schuurdeur open. Ik zie een Lomax staan, een kitcar op basis van een 2CV. En ervoor staat een olijfgroen Puchje. Ik rijd verder, maar het Puchje laat me niet los. ’s Avonds lees ik mijn e-mail. Ene Cor van Breukelen heeft me een bericht gestuurd. Op mijn weblog trof hij mijn artikel ‘Van Puch met hoog stuur naar Matchless caféracer‘ aan. Dat schreef ik ooit voor ‘Satisfaction Guaranteed’, het clubblad van de AJS & Matchless Vereniging.
We waren nog maar net terug van de Duitse Lausitzring, zie deel 8 van dit motorblog. Een paar dagen later stond ‘Raalte’ op het programma. De demo’s op stratenparcours waren geen van alle doorgegaan. Pas na de lente organiseerde men mondjesmaat wegraces en trackdays, maar alleen zonder publiek, op vaste circuits als Assen of Zandvoort.
Liveverslag vanaf het legendarische circuit, met de Yamaha XS650. (Foto: Jan Warntjes)
In deel 7 beschreef ik een Vintagemeeting met de Moto Guzzi en de Yamaha XS650 maakte een zeldzaam uitstapje naar de openbare weg. Het is ineens half september. ‘Van horrorwinter naar motorzomer’, noemde ik deze blogreeks vanaf deel 1. Zo onderhand kan ik het nu ook wel ‘naar motorherfst’ noemen, of ‘naar motorwinter’, want hoe meer ik schrijf, hoe meer herinneringen naar boven komen.
Met de XS650 op de Lausitzring. Actiefoto’s van het raceweekend ontvingen we van de Lausitzfotograaf, Veel meer dan dat zijn mailadres begint met Vxlx weet ik niet van hem. (Dus fotocredit: Vxlx, Klassik Motorsport)
HARLINGEN – Sleepbootkapitein Tjalling van der Zee is een weekje thuis. Volgende week vertrekt hij naar Ivoorkust. Daar gaat hij als surveyor een sleep zeeklaar maken. En dat, terwijl hij nog maar nauwelijks bijgekomen is van zijn vorige reis, van Dubai naar het Canadese Quebec. Bijna drie maanden was hij onderweg, met drie werkboten, een ponton en een een kustsleepboot. Op de grens van herfst en winter stak hij samen met zijn bemanning de Atlantische Oceaan over. Een zware tocht, maar de 9217 zeemijlen waren ‘waanzinnig mooi’. In Canada noemen insiders hem nu ’the fearless Dutch captain’. Sommigen voegen daar ‘crazy’ aan toe.
Tjalling Van der Zee: ‘Een beetje spanning onderweg heb ik echt nodig. Als alles van een leien dakje gaat wordt het snel saai.’ (Foto: Gijs van Hesteren)
Jacco van de Kuilen houdt van bijzondere camerahoeken. Zie paragraaf ‘Industrieel erfgoed’. (Foto’s: Gijs van Hesteren)
In deel zes van dit 2020-motorblog schreef ik over circuits te Mettet en Lelystad. Eenmaal terug in Harlingen brak een periode zonder circuitdagen of -races aan. Zo kreeg ik meer tijd om wat rond te toeren. Op Facebook zag ik in de tijdlijn van motorracevriend Ron Molenaar een aankondiging voorbijkomen voor een ‘Vintagemeeting’ te Heerlen. Dat was bijzonder, in een jaar waarin tot dan toe zowat geen enkele niet-circuitgerichte motorbijeenkomst was doorgegaan. Ik vond het een mooie kans om de Moto Guzzi eens lekker te laten brommen. Lees verder Vintage in Heerlen, foto’s in Barneveld (7)→
We zullen nog even verder moeten met deze lockdown. De keuzes zijn beperkt. Het personeel in onze ziekenhuizen loopt nu al met de tong op de schoenen. We willen geen taferelen met stervende patiënten in de receptie van de intensive care. Ik hoop dat deel 6 van mijn 2020-motorherinneringen toch wat kleur geeft aan je grijzige dagelijks leven.
Van horrorwinter naar motorzomer –
deel 6
Mettet, zie het tweede deel van dit bericht. De mannen van raceteam Motorsport Harlingen. Tajan, Harry, Gijs. (Foto: Robert Weewer)
