1986. Het was ons eerste jaar in de chartervaart. Inge was de kapitein, ik de schipper. We voeren met de hagenaar Icarus, in opdracht van Cees Lagemaat. Hij was niet zo van het op tijd betalen, dat hadden we al ontdekt, maar hij was een steengoede organisator. Ach ja, Cees, god hebbe zijn ziel. Hij is al een paar jaar geleden overleden. Nog steeds heb ik een rekening bij hem openstaan, voor verrichte diensten aan boord van de Icarus. Dat schip was echt een afgeragde lorreboel. Maar ik heb warme herinneringen; Cees gaf ons toch maar die unieke kans.
Cees Lagemaat zorgde altijd voor voldoende vrouwelijk gezelschap, zoals hier tijdens de strandrit die het gemeentebestuur van het Ost-Friesische eiland Wangeroog ons aanbood. (Foto: Inge van Hesteren)
De sluiting van de Afsluitdijk bracht grote veranderingen in de getijdendynamiek. In de buurt van Harlingen begonnen vooral de Boontjes en het aansluitende Kimstergat snel te verzanden. De Leeuwarder Courant meldde deze week dat de vaargeul Boontjes tussen de sluis van Kornwerderzand en de haven van Harlingen de komende jaren bevaarbaar blijft voor schepen met een beladen diepte van 3,5 meter (bij NAP). Harlinger havenondernemers hadden het graag anders gezien. Zij hadden aangedrongen op uitbreiding van de diepgang naar 4,5 meter.
Foto: 13 juni 2023, laagwater op het wad. (Foto: via Twitter, satelliet Terra van de NASA)
HARLINGEN – De 24e Kuiper Brandarisrace trok dit jaar 63 deelnemers. Vanuit de Boontjes voor de haven van Harlingen zeilden zij zonder één enkele overstagmanoeuvre, hooguit met een enkele gijp, naar de aanloop van Terschelling. De zuidelijke wind bereikte af en toe in vlagen zes tot zeven Bft. Het afgaande tij sleurde de snelsten binnen anderhalf uur naar de finishlijn, op het kruispunt van de Noordmeep en de Slenk.
De Eensgezindheid neemt bijna de boei BO43 mee. (Foto’s: Gijs van Hesteren)
Het was 21 oktober. De schepen werden geacht onder zeil te gaan in de Boontjes, ten zuiden van het startschip. Daarna zouden zij vóór de wind en voorstrooms de wedstrijd beginnen. Veel schippers hielden hun schip kort boven de startlijn gaande, met behulp van de motor. Hier en daar leidde dat tot chaotische taferelen, want eenmaal onderweg, met de zeilen bol, viel er niet veel meer te corrigeren. Dat ging zeker op voor Peter van Weelderen, die halfwinds en met de stroom over bakboord van start wilde gaan. Hij belandde met zijn Eensgezindheid bijna bovenop het startschip en boei BO43. Lees verder Als een speer naar Terschelling→
