Verslag Grand Prix des Frontières de Chimay 2013

“Dit kan alleen maar in België!” Een gedachte die regelmatig naar boven kwam tijdens een lang en warm kroningsweekend te Chimay. Bekend is dit plaatsje vooral door twee zeer verschillende dingen: het ambachtelijk gebrouwen trappistenbier en de ‘Grand Prix des Frontières’ voor klassieke motoren. Aan dit jubileumjaar – het was de twintigste keer – werd extra aandacht geschonken, onder andere door middel van een grote parade over de huidige én de oude, veel langere baan. Open voor iedereen en dus toerde op zondagmiddag – na een tamelijk verlate en in elk geval chaotische start – een zeer gemengd gezelschap over het supersnelle stratencircuit. Daaronder de iconische framebouwer Fritz Egli himself met een tiental HRD-Vincentvrienden, merkenclubs van Ducati tot Triumph tot Yamaha tot Moto Guzzi-, plaatselijke jongeren op brommers en niet te vergeten een stevige delegatie uit het rennerskwartier, bestaande uit racemotoren en pitbikes.

De ene helft van het illustere gezelschap gebruikte deze middagpauze als extra wedstrijdtraining, gehuld in eendelige leren overal en integraalhelm en met het gas vol open. De andere helft toerde rond in wandeltempo en had voldoende aan korte broek en T-shirt. Gezien de verschillen in snelheid en insteek vreesden we even voor het ergste, maar het mooie van dit land is dan weer dat het uiteindelijk allemaal gewoon goed gaat.
“Zo kan het alleen maar in België,” wel vaker dachten we het. Bijvoorbeeld naar aanleiding van de rijdersbespreking, waarvan geen mens wist waar en wanneer die plaats zou vinden, rijders noch organisatie. Of toen we achterin het circuit waarnamen hoe van post naar post wandelende toeschouwers zich in het zicht van het nader dreunende startveld halsoverkop van het circuit moesten spoeden, terwijl de baancommissarissen geen spier vertrokken. Lees verder Zonnige bekroning in Brussel én Chimay →