De 16e maart. Vandaag precies een jaar geleden, Inge. Het lot dwong je deze wereld te verlaten. Een wereld die doordraaide alsof er niets gebeurd was. Maar voor mij en de mijnen stond de tijd even stil. De aardbol was de andere kant op gaan draaien. Een bladzijde uit mijn ziel gescheurd.
Nu is er een jaar voorbij gegaan. Het leek een maand, een week, een dag. Ik maakte nieuwe keuzes in mijn leven. Jij keek mee over mijn schouder.
Samen met jou en met alle mensen om ons heen, vond ik nieuwe wegen, letterlijk en figuurlijk. Dank je Inge, dat je er was voor mij. Dank jullie allemaal, voor je steun en begrip.