Tussen 2002 en 2006 had ik vier jaar de eer om voor GroenLinks zitting te hebben in de Gemeenteraad van Harlingen. In februari 2003 begon ik met een weblog op het internet. Ik was één van de eerste gemeenteraadsleden die zoiets deed.
Lees hier de voorgaande aflevering 16.
Woensdag 24 september
Een voorlichtingsbijeenkomst bij de woningcorporatie, Stichting Woningbeheer Harlingen.
De stichting wil laten zien, hoe de situatie is; wij willen graag onze zorg uitspreken over het tekort aan goedkope huurwoningen…
Een groot gezelschap was present: van alle fracties één of meer vertegenwoordigers. Een jaar geleden was er ook zo’n bijeenkomst. Daar had ik toen niet zo’n goed gevoel over. De wachtlijsten die ook destijds al waren ontstaan, bleken voor de corporatie een verrassing. De teruglopende animo om te kopen, de echtscheidingen, de verslechterende economie, dit alles veroorzaakte veel meer vraag naar betaalbare huurwoningen.
Destijds stelden we de vraag: moet dit verschijnsel niet onverwijld worden verwerkt in zowel de korte- als de lange termijnplanning? Daar zat de woningcorporatie ook mee, zo bleek.
Intussen heeft Woningbeheer Harlingen haar huiswerk gedaan. Men heeft een marktonderzoek gedaan. Hieruit bleek hoezeer de marktverhoudingen veranderd zijn. Het komt erop neer, dat er de komende vijf jaar 150 extra huurwoningen nodig zijn en dat op de langere termijn vooral gedacht moet worden aan eengezinswoningen (niet in een rij, maar 2-onder-1-kap) en aan woningen voor senioren.
De financiering hiervan moet voornamelijk plaatsvinden door de verkoop van bestaande huurwoningen, die minder courant dreigen te worden op de woningmarkt. Voorts door de bouw en verkoop van nieuwe koopwoningen, als kleine projectjes. Tot slot is er de grote maatschappelijke reserve. Hoe groot, dat zullen we zo 1-2-3 niet te weten komen. Men is er ook zuinig op, want “weg is weg”. Of dat erg is, weet ik niet. De reserve is er o.i. om gebruikt te worden voor betaalbare huurwoningbouw.
Woningbeheer hoopt dat de gemeente voor betaalbare bouwgrond kan zorgen, voor een “sociale grondprijs”. Als je goed je oren openhoudt en tussen de regels door luistert, schijnt dat proces nogal eens moeilijk te verlopen, bijvoorbeeld door de opstelling van bepaalde afdelingen van het ambtelijke apparaat. Daarnaast was in het verleden de verhouding tussen college en corporatie soms ietwat gespannen. Die spanning is nu verleden tijd.
Welke locaties zijn er nog binnen de gemeente, voor deze sociale woningbouw? Ludinga is een probleem: de commerciële partij die de grond daar bezit – Klaver – is niet van plan een ‘sociale grondprijs’ te bedingen, integendeel. Hier gaat het dus geld kosten.
Overleg over het Welgelegengebied is in een beslissende fase en hier kunnen we binnenkort meer nieuws verwachten.
Verder is er door de raadsleden geopperd, dat het Westerzeedijkgebied of het Balkland nog mogelijkheden bieden.
Tot slot deze losse opmerkingen:
Er zijn nu 1.150 woningzoekenden, een all-time record.
Hiervan woont 35 % niet in Harlingen of directe omgeving.
Er zijn hieronder 250 starters.
500 Aanvragers huren op dit moment al een woning van de corporatie en zijn dus duidelijk mensen, die een beter passende woning zoeken.
Een gekozen burgemeester?
Vrijdag 26 september
D66 heeft het kabinet voorgesteld om in de toekomst de burgemeester te laten kiezen. Een héél goed plan!
Zoals het nu gaat, is het niet goed: de huidige benoemde B. is een veredelde ambtenaar, die van hogerhand gedropt wordt boven of temidden van de gemeentelijke politiek. In feite werkt hij/zij zonder last of ruggespraak. D66, goed gedaan! Nu hopen we maar, dat het kabinet en vervolgens het parlement het voorstel overnemen.
Wel sneu, dat 450 burgemeesters op korte termijn werkloos worden en de arbeidsmarkt op zullen moeten. Maar gelukkig hebben we een uitstekende intergemeentelijke sociale dienst.
Op de regionale omroep
Net terug van het vraaggesprek met Omrop Fryslân. Ik heb er wel een goed gevoel over; de interviewster stelde de nuttige vragen en zo heeft het item een beetje broodnodige publiciteit aan dit dagboek gegeven.
Wat voor vragen dan? Bijvoorbeeld:
- Waarom dit dagboek? Om politiek grijpbaarder en begrijpelijker te maken;
- Waarom overal die link met “”? Om politiek minder eenrichtingsverkeer te maken.
- Waarom steeds die persoonlijke noot? Om politiek uit zijn ivoren toren te halen.