Tussen 2002 en 2006 had ik vier jaar de eer om voor GroenLinks zitting te hebben in de Gemeenteraad van Harlingen. In februari 2003 begon ik met een weblog op het internet. Ik was één van de eerste gemeenteraadsleden die zoiets deed.
Lees hier de voorgaande aflevering 36.
Oeverloos, richtingloos en vruchteloos
Donderdag 5 februari
Ook het peil van de discussie over het Raadsprogramma maakte mij niet vrolijker. Het discours was oeverloos, richtingloos en vruchteloos. Hebben de fracties de resultaten van de deelnemers van de werkgroep raadsprogramma wel met hen doorgesproken?
Ik kwam thuis met een gevoel van verspilde tijd. Misschien heb ik één ding goed kunnen doen gisteravond: ik heb een toelichting gegeven op het gevoel van onvrede dat heerst bij de bruine vloot over het gebrek aan communicatie vanuit de Stichting Friese Havendagen. Waarom zijn de charterschippers er niet of nauwelijks bij betrokken? Voorzitter van de stichting Ybema beloofde het te onderzoeken.
Op de site van CDA Tweede Kamerlid Rendert Algra lees ik inzendingen van politieke figuren uit Harlingen. Eén van hen, een gemeenteraadslid, zegt:
“Hoe te kiezen. Ik ben van mening, dat er al teveel pardonregelingen zijn geweest en als we niet oppassen blijft dat aan de gang. Als we ook politiek duidelijkheid willen scheppen is met de richting van het beleid zoals nu door minister Verdonk is aangegeven duidelijkheid geschapen.”
Niet helemaal mijn mening. Maar een ander gerenommeerd politiek kopstuk schrijft:
“Het is toch te gek voor woorden, dat mensen die hier – als gevolg van het eerdere, ruimere toelatingsbeleid- al jaren wonen en volledig ingeburgerd zijn, op straat worden gezet? Het pardon moet ruimer worden gesteld. (…)
Gezien de gevoeligheid van het onderwerp en de achterliggende menselijke drama’s moet je dit standpunt als CDA-Kamerlid toch “zonder last of ruggespraak” naar voren kunnen brengen? Of speelt de fractie-discipline tegen? ”
Dat laatste geeft me weer een opsteker, na een voor mij teleurstellende avond gisteren. Daarbij doel ik op de nazit, waarin ik had verwacht, dat de aanwezigen met iets meer enthousiasme zouden hebben gereageerd op enkele bescheiden initiatieven van ons inzake het probleem. Maar ja, ik wil altijd te veel en verwacht misschien ook te veel. Maar wie kan me vertellen: wáárom zwijgt de CDA-fractie in Harlingen op zo’n moment? Kost medemenselijkheid iets dan?
Vrijdag 6 februari
Een grote opkomst bij de manifestatie ‘Van harte pardon’, gisteravond in Leeuwarden. In de bus sprak ik met vier asielzoekers, die tezamen goed waren voor zestien jaar wachttijd op een verblijfsstatus. So much voor de snelheid van het recht in Nederland.