Tagarchief: Raadsprogramma

Van harte Pardon – Politiek dagboek 37

Tussen 2002 en 2006 had ik vier jaar de eer om voor GroenLinks zitting te hebben in de Gemeenteraad van Harlingen. In februari 2003 begon ik met een weblog op het internet. Ik was één van de eerste gemeenteraadsleden die zoiets deed.
Lees hier de voorgaande aflevering 36.

Oeverloos, richtingloos en vruchteloos

Met de bus naar 'Van harte pardon'. (Foto: Inge van Hesteren)
Met de bus naar ‘Van harte pardon’. (Foto: Inge van Hesteren)

Donderdag 5 februari

Ook het peil van de discussie over het Raadsprogramma maakte mij niet vrolijker. Het discours was oeverloos, richtingloos en vruchteloos. Hebben de fracties de resultaten van de deelnemers van de werkgroep raadsprogramma wel met hen doorgesproken?
Ik kwam thuis met een gevoel van verspilde tijd. Misschien heb ik één ding goed kunnen doen gisteravond: ik heb een toelichting gegeven op het gevoel van onvrede dat heerst bij de bruine vloot over het gebrek aan communicatie vanuit de Stichting Friese Havendagen. Waarom zijn de charterschippers er niet of nauwelijks bij betrokken? Voorzitter van de stichting Ybema beloofde het te onderzoeken.

Op de site van CDA Tweede Kamerlid Rendert Algra lees ik inzendingen van politieke figuren uit Harlingen. Eén van hen, een gemeenteraadslid, zegt:
“Hoe te kiezen. Ik ben van mening, dat er al teveel pardonregelingen zijn geweest en als we niet oppassen blijft dat aan de gang. Als we ook politiek duidelijkheid willen scheppen is met de richting van het beleid zoals nu door minister Verdonk is aangegeven duidelijkheid geschapen.”

Niet helemaal mijn mening. Maar een ander gerenommeerd politiek kopstuk schrijft:
“Het is toch te gek voor woorden, dat mensen die hier – als gevolg van het eerdere, ruimere toelatingsbeleid- al jaren wonen en volledig ingeburgerd zijn, op straat worden gezet? Het pardon moet ruimer worden gesteld. (…)
Gezien de gevoeligheid van het onderwerp en de achterliggende menselijke drama’s moet je dit standpunt als CDA-Kamerlid toch “zonder last of ruggespraak” naar voren kunnen brengen? Of speelt de fractie-discipline tegen? ”

Dat laatste geeft me weer een opsteker, na een voor mij teleurstellende avond gisteren. Daarbij doel ik op de nazit, waarin ik had verwacht, dat de aanwezigen met iets meer enthousiasme zouden hebben gereageerd op enkele bescheiden initiatieven van ons inzake het probleem. Maar ja, ik wil altijd te veel en verwacht misschien ook te veel. Maar wie kan me vertellen: wáárom zwijgt de CDA-fractie in Harlingen op zo’n moment? Kost medemenselijkheid iets dan?

Vrijdag 6 februari

Een grote opkomst bij de manifestatie ‘Van harte pardon’, gisteravond in Leeuwarden. In de bus sprak ik met vier asielzoekers, die tezamen goed waren voor zestien jaar wachttijd op een verblijfsstatus. So much voor de snelheid van het recht in Nederland.

Lees verder in aflevering 38.

Wat is de betekenis van een Raadsprogramma? – Politiek dagboek 30

Tussen 2002 en 2006 had ik vier jaar de eer om voor GroenLinks zitting te hebben in de Gemeenteraad van Harlingen. In februari 2003 begon ik met een weblog op het internet. Ik was één van de eerste gemeenteraadsleden die zoiets deed.
Lees hier de voorgaande aflevering 29.

Herbenoeming Burgemeester

Donderdag 18 december

De “Herbenoemingscommissie Burgemeester” schijnt er uit te zijn. Het ging over de volgende termijn van de burgervader en wat er besproken en besloten is moet voorlopig geheim blijven. Dus mijn fractiegenoot Joop houdt loyaal zijn mond tegen mij, daartoe ongetwijfeld ten strengste geadviseerd door de voorzitter van deze vertrouwenscommissie.
Het zal allemaal wel zorgvuldig en zo zijn op deze manier – het gaat tenslotte over mensen – maar het blijft toch ongelooflijke achterkamertjespolitiek, die benoemde burgemeester….
Bij dit onderwerp deel ik beslist niet de mening van de Tweede Kamerfractie van GroenLinks, die voorlopig nog geen gekozen burgemeester wenst. Gezien het krakkemikkige D66-voorstel geen wonder, trouwens.

Gemeenteraadsvergadering van gisteravond

Het College had duidelijk niet veel behoefte aan ons amendement plus motie voor de Gezondheidsnota. Raadsvoorzitter Burgemeester Arlman zette direct de toon door met verwijten te komen over de indieningsprocedure. Hij had de e-mail niet ontvangen, zei hij.

We hadden het concept per e-mail rondgestuurd aan de adressen in het domein @harlingen.nl, maar dat werkte nog niet zo geweldig, waardoor een groot deel van de adressanten de tekst niet of laat ontving. Ik heb daarvoor namens de indieners van de motie excuses aangeboden en zo hoort dat ook.

Jammer natuurlijk, maar nog vervelender vond ik het, dat het college en een aantal raadsleden hiermee de kans schoon zagen om niet inhoudelijk op de motie in te gaan. Toen er van de bestuurstafel ook nog kwalificaties kwamen als “onverantwoordelijk” en “in elkaar geflanst”, was ik er wel klaar mee. Het pleit voor wethouder Jan Sijbenga, dat hij die laatste woorden op mijn verzoek later weer terugnam. Wouter van den Brand, namens Harlinger Belang  mede-indiener van de motie, werd ook giftig en kwalificeerde een deel van de Nota als “shit”, hetgeen ik nou weer niet zo tactisch vond. Maar Wouter bleef vierkant achter dat oordeel staan en nam zijn woorden niet terug. Maar ja, dat is Wouter…

Door dit gedoe heeft van de andere raadsfracties niemand de moeite genomen om inhoudelijk op onze argumenten in te gaan, op de VVD na dan. Vic Berends, bedankt! Ik was het niet eens met je tekst, maar je nam de motie tenminste serieus.
Stomverbaasd was ik door het verhaal van Wouter de Groot, de PvdA-voorzitter. “We hebben toch in het Raadsprogramma het een en ander opgenomen over gezondheidszaken,” zei hij, “Dus waarom moeten dit nu nog eens bespreken?”. Wouter, het Raadsprogramma bepaalt wanneer we waarover spreken in de raad, het bepaalt niet wat we ervan vinden! Als dat zo was, kunnen we beter na de verkiezingen een raadsprogramma opstellen en daarna vier jaar naar huis gaan.

Goedbedoeld waren de woorden van D66’er Johan Erents, die ons aanraadde om de motie terug te nemen en op een procedurevoorstel van het college in te gaan. Als je echter ooit samen nog eens een krachtige oppositie wilt vormen (daar twijfel ik dan ook aan) kan je dergelijke adviezen mijns inzien beter bewaren tot na de vergadering. Maar Johan bedoelde het goed.

Door dit alles hebben we besloten de indiening van de motie niet door te zetten en we hebben tegen de Gezondheidsnota gestemd. Gelukkig is goed genotuleerd dat de nota beschouwd moet worden als een Startnota. Dat geeft ons in de nabije toekomst de gelegenheid nogmaals terug te komen met onderbouwde argumenten over concretisering van werkdoelen. Misschien wel samen met Mirjam de Klerk van de VVD, die duidelijk verstand heeft van gezondheidszaken en die het betreurde, dat ook zij hoorde bij degenen, die de motie veel te laat hadden ontvangen.
De borrel met hap achteraf smaakten mij niet meer zo goed, dat mag u wel weten.

Lees verder in aflevering 31.