Tagarchief: rondje Nederland

Met Marten Toonder langs klei en zout water (11)

In de voorgaande tien delen van dit 2020-motordagboek (zie deel 1 voor de eerste aflevering) beschreef ik alles wat motorrijden leuk maakt. De voorbereidingen op het motorseizoen, het sleutelen, het toeren, de aankoop van een Moto Guzzi, de reizen naar circuits, de races en circuitdagen, de toerritten. Als afsluiter reed ik met zoon Gijs junior (39) tweederde deel van een Rondje Nederland. In deel 10 vertelde ik over het begin van de tocht, langs de kust van Noordwest-Friesland. In deze laatste aflevering neem ik de draad op bij Lauwersoog.

Met de Diversion en de California passeerden we Haaksbergen.
(Foto’s: Gijs van Hesteren)

Lees verder Met Marten Toonder langs klei en zout water (11)

Niet racen maar toeren – AJS en Guzzi (10)

De AJS op de Noorderpier. Zicht op de Visserijhaven en daarachter de binnenstad van Harlingen. Deze foto mocht geruime tijd de pagina van de Friese afdeling van de Facebookgroep ‘De motorrijder’ veraangenamen.
(Foto’s: Gijs van Hesteren)

De vorige delen van mijn 2020-motorblog beschreven huiselijke beslommeringen, geknutsel aan motorfietsen en vooral race-avonturen. De laatste racedemo van het jaar was de Luttenbergklassieker. Daarna was het hardrijden even voorbij. In deze aflevering bespreek ik mijn corona-toerritten door Nederland met de AJS en de Moto Guzzi, en niet te vergeten, met mijn oudste zoon Gijs junior.

Terug naar de AJS, waarover ik al schreef in deel 2 van dit blog. Je weet het waarschijnlijk nog: we hadden in de zomer van 2020 mooi, heel mooi weer. Ik maakte met de AJS (een 350 cc ééncilinder type 16 MS uit 1958) een prettige rit naar de Holwerder Pier, voor insiders bekend als een verzamelpunt voor Friese Motorrijders. Lekker langs de zeedijk en de kwelders pruttelen. Wat is Friesland toch prachtig, met zijn hoge luchten en verre einders. Aan de wadkant van de dijk blubber en zout water. Ik ben opgegroeid in het bronsgroene Brabant, maar die zee maakt intussen een belangrijk deel uit van mijn leven hier in het noorden.

Lees verder Niet racen maar toeren – AJS en Guzzi (10)

Rondje regio met Ducaticlub

De Nederlandse Ducaticlub heeft trefpunten in verschillende regio’s van het land. Eénmaal per jaar zijn ze allemaal tegelijk geopend. Dan hebben wij, de leden, de kans om er meer dan één te bezoeken. Dat noemen we het ‘Rondje Regio’. In elk café staat koffie klaar, tijdens lunchtijd biedt de club ons een warme maaltijd aan. Wie meer dan drie regio’s bezoekt, krijgt een T-shirt.  
De zon scheen nogal, op de afgesproken zondag. Genoeg reden voor mij om dit jaar eens mee te doen, al was het maar om in één keer het grootste deel van de contributie terug te verdienen.

Wachten op de veerstoep bij Elst. Een aardige mevrouw uit de blauwe kampeerauto achter me schiet het plaatje.
Wachten op de veerstoep bij Elst. Een aardige mevrouw uit de blauwe kampeerauto achter me schiet het plaatje.

Dit was mijn rondje, zoals ik dat twitterde tijdens de rit:

8:19
Rondje Regio van de Ducaticlub. Vertrokken uit Harlingen, richting regiocafé Annen. Kilometerstand 000. Bijna vrieskou en mist boven de sloten in de vroege morgen. Even een paar stukjes snelweg, om de kop eraf te bijten.

9:39
Vertrek uit Annen, richting Heino. Kilometerstand 80. Prachtige rit door het Drentse zand.

11:20
Koffie in Heino, kilometerstand 211. Daarna via Deventer en Apeldoorn de Veluwse bossen in. Langs Ede op pad naar Beusichem. Perfect motorweer! 20 graden Celsius en de jas half open ’s middags op de Veluwe. Geen wind.

12:51
Het veerpontje bij Elst, 19 km voor Beusichem. Daar wacht de Ducatilunch! Kilometerstand 306.

13:34
Kipsate met friet op terras De Blusser te Beusichem, met de complimenten van de Ducaticlub. Kilometerstand 320. Straks naar het volgende regiocafé, dat van Heinenoord.

Het regiocafé in het Drentse Annen. Al vroeg in de morgen is het er druk op het zonnige terras. Foto Gijs van Hesteren

13:47
De koffie heb ik op; ik rijd richting Heinenoord nu. Over de Betuwe gesproken: overal bloeien de bloesems. Prachtig lenteweer. Het is windstil en de zonnebril blijft op. Zonverbrand, droge lippen? Neuh, met zo’n integrale viskom op je kokosnoot sluit je je af van de genadeloze elementen.

15:22
Heinenoord, 402 km. Even een stempel, bijkletsen met de standhouders van lokale motorzaken. Daarna via Rozenburg en Noordwijk op weg naar het laatste regiocafé van de Ducaticlub: De Rijp. Frisjes en een stijve bries op Voorne-Putten. Ineens weer warm langs de A4 bij Den Haag. Via Leiden naar de kustweg. Doordringend geurige bollenvelden bij Hillegom en de lucht van verrotting in het bos bij Overveen.

17:45
De Rijp, de laatste stop. Ik krijg een Ducati-T-shirt! Even een colaatje en dan door naar huis. Kmstand tot nu toe: 552. Een lokale Ducatist rijdt voor me, om me de weg te wijzen naar de snelweg A7. Hij rijdt gemiddeld 170 op de smalle dijkweggetjes. Gelukkig remt hij voor de bochten. Ik laat me niet kennen en probeer hem bij te houden. Toch vind ik dat meer iets voor op het circuit. IJskoud en harde noordoostenwind op de Afsluitdijk.

19:08
En we zijn weer thuis. Eindstand 645 km.
Dat is Nederland in de lente, zoals ik het zag, voelde, hoorde en rook vanaf de motor: 650 km ‘Rondje Regio’ van de Ducaticlub.