Tagarchief: waddenzee

Als een speer naar Terschelling

Wind en tij zorgen voor supervlotte Brandarisrace

HARLINGEN – De 24e Kuiper Brandarisrace trok dit jaar 63 deelnemers. Vanuit de Boontjes voor de haven van Harlingen zeilden zij zonder één enkele overstagmanoeuvre, hooguit met een enkele gijp, naar de aanloop van Terschelling. De zuidelijke wind bereikte af en toe in vlagen zes tot zeven Bft. Het afgaande tij sleurde de snelsten binnen anderhalf uur naar de finishlijn, op het kruispunt van de Noordmeep en de Slenk.

De Eensgezindheid neemt bijna de boei BO43 mee. (Foto’s: Gijs van Hesteren)

Het was 21 oktober. De schepen werden geacht onder zeil te gaan in de Boontjes, ten zuiden van het startschip. Daarna zouden zij vóór de wind en voorstrooms de wedstrijd beginnen. Veel schippers hielden hun schip kort boven de startlijn gaande, met behulp van de motor. Hier en daar leidde dat tot chaotische taferelen, want eenmaal onderweg, met de zeilen bol, viel er niet veel meer te corrigeren. Dat ging zeker op voor Peter van Weelderen, die halfwinds en met de stroom over bakboord van start wilde gaan. Hij belandde met zijn Eensgezindheid bijna bovenop het startschip en boei BO43.  Lees verder Als een speer naar Terschelling

Een snelle Nationale Waddenrace 2017

In de prille ochtend, zeil zetten in de Harlinger Willemshaven.
In de prille ochtend, zeil zetten in de Harlinger Willemshaven. (Alle foto’s: Gijs van Hesteren)

HARLINGEN – Wedstrijdzeilen met traditionele schepen op het Wad: aan de ene kant zo weinig mogelijk geregel en gezeur, aan de andere kant een duidelijk en gemeenschappelijk overeengekomen reglement. Goed zeemanschap en een beetje doorzettingsvermogen vullen het aan. Deze voorwaarden maken de jaarlijkse Nationale Waddenrace tot een succes. Niet voor het eerst sleept Joost Martijn met zijn eenmasttjalk ‘Overwinning’ de eerste plaats in de wacht. De Harlinger Courant zeilt mee, aan boord van één van de deelnemende schepen.

Het reglement van de wedstrijd stelt dat de deelnemers in willekeurige volgorde de vijf Waddenhavens Den Oever, Oudeschild (Texel), Oost-Vlieland en West-Terschelling moeten aandoen. Zeilend natuurlijk, behalve in de havens zelf – daar gaat de motor aan. Zodra een loper een selfie heeft genomen van een codewoord bij het havenkantoor gaat de reis verder. Ook dit jaar leidt het tot spannende taferelen in krappe haventjes. De meeste deelnemers finishen al in de nanacht van zondag de 5e november, met vaartijden tussen de vijftien en twintig uur. Alleen de laatste in de rangschikking, de Kaat Mossel, arriveert pas in de vroege zondagmiddag.

Remco Visser, met de zojuist aangetikte haven van Oudeschild op de achtergrond.
Remco Visser, met de zojuist aangetikte haven van Oudeschild op de achtergrond.

De Waddenrace heeft een nieuwe voorzitter, Remco Visser. Vrijdagavond, tijdens het palaver in het gebouw van de Koninklijke Nederlandse Reddings Maatschappij KNRM, zegt hij over zijn nieuwe rol: “Al jaren neem ik met heel veel plezier deel aan de wedstrijd. Zo doe ik iets terug. Leuke deelnemers die weten waar ze mee bezig zijn, een ontspannen sfeer, zo min mogelijk regels, dat kenmerkt de Waddenrace.”

Zeekano

Zaterdagochtend al vroeg scheept de Harlinger Courant zich in op Vissers’ keenaak (of leunder) ‘Alida’, het laatst overgebleven exemplaar van dit scheeptype. De ‘Alida’ is met zijn 32 bij 5,10 meter een lange, flexibele zeekano met heel weinig diepgang. Remco Visser: “Met dit schip zeilen we vaak in één streep naar ons doel. De diepgang is normaal gesproken 85 centimeter.”

Vlnr: direct na het starten kiezen de Willem Jacob, de Hollandia en de Najade voor een zuidwestelijke koers naar Oudeschild of Den Oever.
Vlnr: direct na het starten kiezen de Willem Jacob, de Hollandia en de Najade voor een zuidwestelijke koers naar Oudeschild of Den Oever.

Een groot deel van de bemanning komt van het skûtsje ‘Engelina Smeltekop’, dit jaar IFKS-kampioen in de klasse a-klein. Een ontspannen, maar ter zake kundig gezelschap. Tijdens het ochtengloren staat er een lopende zuid-zuidoostenwind. Alle schepen zetten zeil in de voorhaven van Harlingen. Eenmaal buiten de pieren stuurt Visser de ‘Alida’ op een aandewindse koers, richting Den Oever en Oudeschild. Met het opkomende tij is het varen over de ondieptes van Molenrak en Zachtebed voor niemand een probleem. Al snel blijkt dat de eenmasttjalken en -klippers scherper aan de wind zeilen. De meesten maken een slag naar Den Oever. Alleen de de imposante tweemastklipper ‘Dageraad’ en de ‘Alida’ kiezen voor Oudeschild als eerste haven. “We komen zowat tot Oudeschild als we deze slag voortzetten”, stelt Visser. “Dan kunnen we net zo goed even naar binnen gaan”.

Hectische rondedans

Kort voor de ‘Dageraad’ arriveert de ‘Alida’ bij Oudeschild. Loper Sander Hasper springt aan wal en rent naar het havenkantoor. Tijdens het keren van de keenaak komt de ‘Dageraad’ binnen. Het leidt tot een hectische dans voor twee platbodems in de krappe havenkom. Vervolgens kruisend de Bollen over, richting Den Oever, totdat de ebstroom zo sterk wordt dat er geen voortgang meer is. Visser: “Ik had gehoopt dat Den Oever bezeild zou zijn. Jammer. Laten we dan nu maar de verplichte vier uren rust nemen. Dat is onze joker!”
Tijdens het ankeren zien wij de schepen die eerst voor Den Oever kozen één voor één voorbij zeilen, richting Texel. De ‘Lotus’, de ‘Boreas’, de ‘Overwinning’ voorop. Rond vier uur ’s middags zet de ‘Alida’ weer zeil. Ook op de Dageraad wordt men wakker, maar problemen met het grootzeil leiden tot grote achterstand.

De lopers van de 'Dageraad' kunnen ondanks hun inzet de latere schade aan het grootzeil niet compenseren.
De lopers van de ‘Dageraad’ kunnen ondanks hun inzet de latere schade aan het grootzeil niet compenseren.

Aan de wind over stuurboord is de voorhaveningang van Den Oever nét bezeild. Totdat in de laatste honderd meters de vloedstroom het schip iets teveel om de oost wegzet. Lukt het of niet? Het zwaard bonkt over de stenen. Te dicht bij de noordelijke havenpier. Overstag! Het gaat nét goed. Loper van en aan boord en weer verder. “Het is even zoeken naar de juiste koers”, zegt Visser. “We zeilen noord-noordoost, tussen twee bankjes door.”

Het is intussen donker geworden. Het weer is druilerig en kil. Rond zeven uur ’s avonds trekt het gasproductieplatform van Elf Petroland aan stuurboord voorbij. Pas tegen tien uur vanavond is het hoogwater. “We wagen het erop”, zegt de schipper. Dwars over de banken, koers havenhoofden van Vlieland.

Spannend

Dan uit het niets een windschifting – van zuid naar west en sterk aantrekkend. De havenmond ligt plotseling in de wind. De schippers moeten opkruisen. Bijna tegelijk met de ‘Overwinning’, de ‘Hollandia’, de ‘Boreas’, de ‘Lotus’ en de ‘Voorwaarts’ bezeilt de ‘Alida’ de haven. Visser: “We zitten in de kopgroep. Alleen, de kopgroep is een beetje groot. Het wordt nu spannend hoor.”

Ook hier een rondedans voor tjalken en klippers. De ‘Alida’ verslaat de Lotus in de havenkom van Vlieland. Omhoog weer de zeilen, richting Stortemelk en Schuitengat. Het wordt een stuk warmer. De maan verschijnt vanachter de jagende wolken. Aan een heldere horizon lokken de lichten van vuurtorens.

Met ruime wind hobbelen de schepen over de zeedeining in het Stortemelk. In het Schuitengat is de ‘Alida’ veel sneller. Visser steekt grote stukken af en zeilt gemakkelijk boven de ‘Boreas’ en de ‘Lotus’ langs. Hoezo vaargeul? Het is bijna tien uur in de avond als stuurvrouw Jana Schatto bevallig als een hinde terug aan boord springt. Dat lukt nog net, want de schipper heeft al losgegooid. “Het is wel een wedstrijd, hé!” moppert hij.

Op het voordek

De ‘Alida’ lijkt vierde te liggen, achter de ‘Overwinning’, de ‘Voorwaarts’ en de ‘Hollandia’. “Je weet nooit helemaal zeker hoe je ligt, want pas na controle van de logboeken bepaalt de wedstrijdleiding de volgorde.”
Het is nog maar kort na hoogwater. In één streep naar de Meep, over het zand heen. “Allemaal op het voordek, dat scheelt weer!”
De ‘Boreas’ kiest voor een koers achterlangs Griend. De ‘Alida’, permanent over de platen zeilend – “Dat scheelt tegenstroom. Of het kan? We gaan het zien.” – draait samen met de ‘Voorwaarts’ de Blauwe Slenk in. De ‘Hollandia’ verliest de aansluiting, de ‘Overwinning’ bouwt zijn voorsprong uit. Het gaat ineens tergend langzaam, vanwege de sterk ingezette ebstroom.

Najade en Willem Jacob.
Najade en Willem Jacob.

Voor ons ligt Harlingen, in een zee van licht, aan het eind van een lang lint van knipperende rode en groene bakens. De snackbar en het bruine cafeetje wachten ons op. Plat voor de lap, nek aan nek met de ‘Voorwaarts’. Natuurlijk kiest de ‘Alida’ ervoor om de Pollendam aan de noordelijke, ‘verkeerde’ kant te passeren. Dan trekt het dicht, de glorieuze volle maan verdwijnt achter wolken en het begint te regenen. We varen in de havenmond van Harlingen – het zit erop. De ‘Boreas’, die heeft gekozen voor de koers noordelijk van Griend, heeft er uiteindelijk geen voordeel van. De ‘Alida’ finisht op een prima vijfde plaats.

Info: www.waddenrace.nl

De einduitslag, na doorrekening van de logboeken:

1. Overwinning, Joost Martijn – 15:31:38
2. Aldebaran, Frank Fisher – 15:40:41
3. Voorwaarts, Peter Glas – 16:02:28
4. Hollandia, Evelien Prins – 16:36:46
5. Alida, Remco Visser – 16:41:58

Winderige oefening Oil Alert Waddenzee

LAUWERSOOG – Ten eerste: organisaties met totaal verschillende bedrijfsculturen gaan samenwerken. Ten tweede: als de zaken anders lopen dan verwacht moet je kunnen improviseren. Dit waren de twee belangrijkste onderdelen van de grote oliebestrijdingsoefening Olie Alert Waddenzee. In september vond deze plaats op de Noordzee, in de zeegaten en op de Waddenzee. Een grootscheeps opgezette onderneming.

Ongeveer 130 professionals en 70 vrijwilligers werkten samen bij Oil Alert Waddenzee.

De inzet van de media had men grondig aangepakt. Op woensdag, tijdens het Waddenzeegedeelte van de oefening, bracht een partyschip de cameraploegen, fotografen en schrijvende pers van Lauwersoog naar het zeegat tussen Ameland en Schiermonnikoog. De wind trok juist tijdens die ochtend stevig aan. In vlagen benaderde deze de acht Bft. De bewegingen van het schip veroorzaakten bij vele persmensen gevoelens van lichte zeeziekte.  Lees verder Winderige oefening Oil Alert Waddenzee

Luchtkwaliteitsonderzoek REC ‘niet eerder vertoond experiment’

HARLINGEN – Half november ging het luchtkwaliteitsonderzoek naar de uitstoot van de Restenergiecentrale (REC) van start. We schreven erover in de Harlinger Courant van 18 november. Ergens in mei zou het eerste deel van het onderzoek – dat naar de uitstoot van zoutzuur – afgerond moeten zijn. We gaan het verloop nauwlettend volgen. Ter herinnering hieronder het oorspronkelijke artikel uit november.

Ondanks hoge inzet nog geen vertrouwen bij omwonenden

De procedure voor het luchtkwaliteitsonderzoek is aan alle kanten omgeven door waarborgen en de opzet is in belangrijke bepaald door het RIVM en de Begeleidingsgroep – een comité van afgevaardigden uit alle geledingen van de Harlinger samenleving. Echter, enkele direct aanwonenden hebben bijzonder weinig vertrouwen in het effect van het onderzoek. Zij hebben al teveel meegemaakt, zeggen zij. Hiermee geconfronteerd hielden vertegenwoordigers van de Friese GGD de lippen stijf op elkaar.

Tekst en foto’s Gijs en Inge van Hesteren

Persmoment. Aan tafel onder andere vlnr Dave de Jonge, een functionaris van de FUMO, Johan Vollenbroek, Frans Haenen (tijdelijk voorzitter Begeleidingsgroep Luchtkwaliteit), Harco Zwaan (voorlichter Provincie Fryslân), Rolie Tromp, Michiel Schrier, Peter Polhuis en JohnVernooij (directeur REC).

Lees verder Luchtkwaliteitsonderzoek REC ‘niet eerder vertoond experiment’

Aan zee, 360 graden of lichtshows

Reclamebureaus presenteerden visie op merk Harlingen

HARLINGEN – Stichting Harlingen Promotion liet eerder dit jaar onderzoek doen naar het merk Harlingen, met name hoe dat leeft bij de Harlingers zelf. De resultaten zijn intussen bekend. Vrijdag berichtte deze krant over de bijeenkomst in de evenementenloods aan de Willemshaven. Donderdag presenteerden drie reclamebureaus daar hun uitwerking. In dit artikel aandacht voor deze verschillende visies.

Tekst en foto’s: Gijs en Inge van Hesteren

Milan Grijmans: “Ik woon niet in Harlingen, maar mijn bedrijf is gevestigd aan de Noorderhaven.”

Milan Grijmans is algemeen bestuurslid van de stichting. Zij heeft een bedrijf aan de Noorderhaven. “Het marketingproject loop hartstikke goed. Het spannendste is of je alle betrokkenen op één lijn kunt krijgen. Het gaat lukken, dat weet ik zeker.”

Ongeveer honderd belangstellenden woonden de presentaties bij. Na afloop konden zij met een stembiljet aangeven bij welk marketingvoorstel hun voorkeur lag. Grijmans: “De uitslag van de stemming komt nog niet vanavond, maar pas medio volgende week. Ik begrijp het best, dat sommige mensen teleurgesteld zijn dat er nu niet meteen een bureau gekozen wordt. We willen er als bestuur goed naar kijken, voordat we de resultaten naar buiten brengen. Zodra we dat doen gaan we er ook voor. Dit wordt het plan en daarmee gaan we de boer op. Wat volgt is een overlegtraject over offertes, sponsoring en subsidies. We hopen op een bijdrage van de gemeente.”

Harlingerboys. V.l.n.r. Karin Wijlens, stagiaire Sanne Li Rutten, Else Boekema, Paula Pasveer, Annet van Kruiningen, Niels Konijn. Niet op de foto: Ben Vloon en Pam van Vliet.

Driemaal het merk Harlingen

Alle drie de reclamebureaus kregen de tijd om hun ideeën toe te lichten. Ook voor de stichting was de inhoud nog een verrassing. Het leidende thema van het in Harlingen aan de William Boothstraat gevestigde Harlingerboys: ‘Harlingen aan Zee’. Het bureau had zich in het verleden al onderscheiden met promotie en aankleding van de Tall Ships Race 2014. Een paar steekwoorden: “We zijn toegepast eigenwijs. De Afsluitdijk is wat ons betreft een ‘Aansluitdijk’. Typisch voor Harlingen vinden wij de ligging aan zee, de historie, de handelsgeest.”
Else Boekema lichtte toe: “Dat is het verhaal dat we willen vertellen. De vertellers – bruine vloot, ondernemers, studenten en scholieren – zijn de ambassadeurs van de stad. Van ‘Harlingen heeft Wad’ gaan we naar ‘Harlingen aan Zee’. Dat kan in alle talen: ‘sur mer, an See, at sea. En in alle variaties: ‘welkom aan zee’, ‘eten aan zee, ‘Hema aan zee’, enzovoort.”
Harlingerboys opende een website voor aanvullende informatie over hun idee: www.harlingenaanzee.nl.

Peter de Bey. “360 graden, puur, weids en krachtig.”

Peter de Bey was de volgende. Dat zijn bureau is gevestigd te Franeker ontlokte de zaal het te verwachten geginnegap. “We zijn door júllie uitgenodigd, hoor”, verzuchtte De Bey. Hij nam het goed op, tenslotte is het maar folklore. Voor wie een goed geheugen heeft: hij was twaalf jaar geleden, in een tijd dat citymarketing nog in opkomst was, betrokken bij de campagne ‘Harlingen Wereldstad’.
“Harlingers laten zich niet in een bepaalde richting duwen”, stelde De Bey. “Ze hebben een brede blik, maar maken hun eigen keuzes. De kernvraag is volgens mij: hoe vertaal je ‘vrij en onbevangen bewegen’ naar een marketingconcept, zonder dat je verzandt in ‘een mooi zinnetje’? Volgens mij met de term 360o als metafoor. Origineel, maritiem, vrij, internationaal. Met als subtitel ‘sinds 1234’. Geen cijfergrapje, maar de datum dat Harlingen stadsrechten verwierf.”

Geerth Hessel Boschma van het Groninger la Compagnie was de derde woordvoerder. Hij vertelde over zijn sterke connectie met Harlingen. “Geertje Kwast was mijn oma van moederskant en regelmatig lig ik met mijn boot in de Noorderhaven.”
Boschma zag niets in logo’s en slogans. “Die krijgt u er gratis bij. Alleen een logo gaat u niet helpen”, zei hij. Wat zijn bureau betreft zou je je moeten concentreren op het concept. “Alles aan elkaar verbinden en groter maken. De echte verhalen zitten onder water. ‘Maritiem’, dat is het leidende begrip, gekoppeld aan begrippen als erfgoed, economie, evenementen. Maak van je binnenstad een permanente belevenis en geef het een naam, een label. Inpakken en een lint erom. Toch een motto dan: ‘Harlingen, licht aan zee’. We gaan gebruik maken van licht, met staketsels, lichtshows en landmarks. Vergelijk het festival ‘Glow’ in Eindhoven. We gaan Harlingen festivaliseren.”

 

 

Geerth Boschma vertelt zijn verhaal als visserman vermomd.

Vijftig jaar Wijs met de Waddenzee

Jubileumsymposium Waddenvereniging

HARLINGEN – Tweehonderd genodigden kwamen vrijdagmiddag 16 oktober bijeen in de Willemsloods op de Dokkade in Harlingen. De Waddenvereniging en de Waddenacademie vierden samen twee jubilea. De vereniging bestond een halve eeuw en de academie organiseerde haar vijftiende symposium. Na afloop vertrokken zij naar Holwerd, voor diner, overnachting en vervolg van het symposium op zaterdag. In het programma kwamen de natuurwaarden aan bod, maar ook economische veranderingen, ontwikkelingen in dorpen, landbouw en toerisme.

Tekst en foto’s Gijs en Inge van Hesteren
Dit artikel werd eerder gepubliceerd in de Harlinger Courant van 20 oktober 2015

Symposium Waddenvereniging 151a-1024t
Joop Mulder en Arjan Berkhuysen namen de fotomontage ‘Waddenzwaaien’ in ontvangst, aangeboden door Bruno Doedens van SLEM.

Gezellig, zo’n dubbele viering, maar verhouden een vijftigjarig jubileum en een vijftiende conferentie zich tot elkaar in dezelfde orde van grootte? Waarom eigenlijk zijn de Waddenvereniging en de Waddenacademie zulke geschikte feestpartners? De Waddenvereniging zou haar vijftigste jaar toch ook kunnen vieren met de Vereniging Natuurmonumenten, of met Staatsbosbeheer, of met het NIOZ? Dat zijn clubs die net zo voor de hand liggen.  Lees verder Vijftig jaar Wijs met de Waddenzee

Uitkoop garnalenvisserij: snel of langzaam

Barbara Holierhoek 009a-850t
Barbara Holierhoek, voorzitter van de garnalenvisserijverenigingen ‘Ons Belang’ (Harlingen) en ‘Hulp in Nood’ (Zoutkamp).

Dit artikel werd eerder gepubliceerd in de Harlinger Courant van 11 november 2014.

HARLINGEN – Tijdens de conferentie van het Waddenfonds in de Grote Kerk te Harlingen had Lenze Hofstee, voorzitter van Stichting Wad, een droom: wat hem betreft werd de complete garnalenvisserij op het Wad uitgekocht. Barbara Holierhoek, voorzitter van onder andere visserijorganisatie ‘Ons Belang’, heeft er kanttekeningen bij en visserman Simon Koornstra denkt dat de sector op de goede weg is, samen met de overheid en de NGO’s.

Tekst & Foto’s: Festina Lente, Gijs & Inge van Hesteren

Lenze Hofstee van Stichting Wad gaat het allemaal lang niet snel genoeg. Samen met vijf anderen mocht hij de voor hem ideale situatie beschrijven. “Als ik de 100 miljoen ter beschikking zou krijgen die nu nog in het Waddenfonds zit, dan zou ik de helft uitgeven aan de volledige uitkoop van de garnalenvisserij. De garnalenvisserij ruïneerde de bodem van de geulen, door honderden jaren lang, met tientallen schepen, dag in, dag uit de bodem kaal te scheren. Zo geven we het Wad terug aan de zeenatuur. Het uitkoopgeld komt ten goede aan de uitgekochte vissers en dus aan de lokale samenleving, vrij voor nieuwe activiteiten.”

“Het is wel een beetje jammer, dit verhaal,” reageert Barbara Holierhoek desgevraagd. “We kennen Lenze Hofstee’s standpunt goed. Hij zit met ons om de tafel in de Waddencoalitie en daar vertelt hij dit regelmatig. Het staat hem vrij om zijn mening te geven, natuurlijk. Dat hij dat doet voor een zaal vol beleidsmakers, tja. Die mensen zijn gelukkig verstandig genoeg om zich een eigen mening te vormen, mogen we aannemen.”   Lees verder Uitkoop garnalenvisserij: snel of langzaam

Toekomst Wadden: redding komt van wetenschap

Van Dieren juicht einde waddenmantra’s toe

Dit blog werd op 30 december 2014 geplaatst in de Harlinger Courant.

LEEUWARDEN – Voor haar dertiende symposium koos de Waddenacademie het thema ‘Wadden Sea Research’, Waddenonderzoek. Toonzetter van de conferentie was de Terschellinger Wouter van Dieren, erkend verdediger van duurzame oplossingen voor economische en ecologische problemen. Temidden van een geleerd gezelschap bepleitte hij een hoofdrol voor de wetenschap. Het is volgens hem de enige manier om de patstellingen te doorbreken.

Waddenacademie-strand 007-au-850t

Nog niet eens zo heel lang geleden was er met betrekking tot de Waddenzee maar één mantra: ‘handen af’. Het streven naar duurzame bescherming had vooral geleid tot economische en ecologische stagnatie. Van Dieren: “Verstarring bij politiek en wetenschap, aan het begin van het vorige decennium. Pas nadat de wetenschap terugkeerde naar het podium ontstond er een win-winsituatie. Clubs als de Waddenvereniging en onderzoeksinstituten als het NIOZ, Imares lieten de alarmbellen afgaan, de NAM moedigde een herziening van het Waddenbeleid aan, het Waddenfonds financierde talloze projecten en de Waddenacademie ondersteunde de samenwerking tussen de wetenschappers.”

Harde noodzaak, vond Van Dieren. Hoezo ‘handen af’? Zo werkt het niet in Nederland, een land dat is gevormd door mensenhand. Zelfs een woest natuurgebied als de Waddenzee wordt al sinds acht eeuwen actief gereguleerd. Dit nieuwe Waddenmanagement heeft wél onderbouwing nodig. Vandaar die nadruk op het wetenschappelijk onderzoek. Voor een internationaal samengestelde zaal vol met beschaafde, beleefde wetenschappers was het een open deur. Over het belang ervan waren allen het eens.   Lees verder Toekomst Wadden: redding komt van wetenschap

Gemakkelijke Slag in de Rondte

HARLINGEN – In de Harlinger Courant van dinsdag stond een verslag van de Nationale Waddenrace. Traditioneel de afsluiter van het zeilseizoen voor de Harlinger zeilvaart. Al even traditioneel is het, dat de ‘Slag in de Rondte’ er aan voorafgaat. Een wedstrijd voor de echte doorzetters, volgens zegsman Dolf Siere: “de laatste zeilwedstrijd waarin nog wordt gevaren zoals vroeger, zonder satellietnavigatie, elektronische kaartplotters en het opvragen van de waterstand bij de Kustwacht. Als enige concessie is het gebruik van een elektrisch zoeklicht toegestaan. Wie ook maar één keer zijn motor start ligt uit de wedstrijd. Alles komt neer op zeilkunst en zeemanschap.”

Lees verder Gemakkelijke Slag in de Rondte

De aluminium kokkelkotter van Harm Teerling

HARLINGEN – In een tijd van crisis en onzekerheid was Harm Teerling er snel uit: hij verruilde zijn oude stalen kokkelschip voor een hagelnieuwe kotter, geheel opgetrokken uit aluminium. Hij trok hiermee de aandacht van collega’s, vakpers en ook van de HC.

Harm Teerling met onafscheidelijke sigaar, aan dek van zijn nieuwe aluminium kotter. (Foto: Inge van Hesteren)
Harm Teerling met onafscheidelijke sigaar, aan dek van zijn nieuwe aluminium kotter. (Foto: Inge van Hesteren)

Lees verder De aluminium kokkelkotter van Harm Teerling