Tagarchief: zeilmeisje

VOC-mentaliteit? Ga toch weg!

Persoonlijk, Politiek, Scheepvaart,

Laura gaat de wereld omzeilen. Dat mag niet van de leerplichtambtenaar.

In Nederland bemoeien we ons veel te graag met met een ander, met het vingertje omhoog. Laten de kinderrechter en de Kinderbescherming hun energie liever steken in de kinderen waarmee het NIET goed gaat, die in kindertehuizen zitten, of zelfs in gevangenisscellen, bij gebrek aan ruimte. Laat ze werken aan de wachtlijsten en de willekeur van de Jeugdzorg. Die problemen zijn duizend keer zo groot als dat van een kind dat iets GEVAARLIJKS wil gaan doen.

O jee, gevaar! Wat zijn we toch een bang land.

Go Laura! Zout water bruist in je bloed! Dat is de opdracht voor het menselijk ras: grenzen verleggen, ondanks alle dominees en pennenlikkers.

De mensheid of de zee

Persoonlijk, Scheepvaart, ,

Het zeilmeisje is ‘gered’: twee maanden lang mag ze in het zeegat niet uit. Had haar toch laten gaan! De zee lijkt me veiliger, vergeleken bij het kinderbeschermingslabyrinth, waar ze nu in terecht zal komen. Griezelig, om dat op je dertiende allemaal over je heen te moeten krijgen: de professoren Sickbock, Prlwytzkovski, de burgemeesters Dickerdack, de commissarissen Bulle Bas.

Die zullen het allemaal wel beter weten, dat heeft de jeugdzorg al vaak bewezen. Zaterdag kan je in de Volkskrant lezen over de opvangmoeder die uit de voogdij is gezet. Drie kinderen waren door de jeugdzorg aan haar toevertrouwd. Dankzij het prettige verblijf in haar Stichting Kind blijken deze kinderen ‘niet meer in staat zich emotioneel te uiten. Eén van de drie is angstig en op andere momenten volledig apathisch’.

De ergste hel vormen de mensen toch voor zichzelf; daar is de natuur kinderspel bij.