Ze was er niet gerust op. De cijfers in de display bleven omhoog gaan. Haar vaartuig maakte vreemde, knarsende geluiden. Het metaal van de huid dat aan het uitzetten was. Alles was berekend, maar toch. Wie weet hadden ze een variabele per ongeluk niet meegeteld? Lees verder Moederschoot der schepping
De Wetten der Robotica
Dit verhaal schreef ik naar aanleiding van een schrijfopdracht in de werkgroep ‘Le Raconteur’. Dank aan Bibliotheek Harlingen en mijn medeverhalenvertellers.
In Wikipedia las Steven nog eens terug hoe het ook alweer zat met de Wetten der Robotica. Het was sciencefictionauteur Isaac Asimov die deze ‘ingebouwde, dwingende gedragsregels, onvoorwaardelijk boven elk ander gedrag’ had verwoord. In de jaren zestig, toen robots alleen in boeken bestonden en computers zo groot waren, dat ze alleen pasten in grote kantoorgebouwen.
Flottielje in de mist
1986. Het was ons eerste jaar in de chartervaart. Inge was de kapitein, ik de schipper. We voeren met de hagenaar Icarus, in opdracht van Cees Lagemaat. Hij was niet zo van het op tijd betalen, dat hadden we al ontdekt, maar hij was een steengoede organisator. Ach ja, Cees, god hebbe zijn ziel. Hij is al een paar jaar geleden overleden. Nog steeds heb ik een rekening bij hem openstaan, voor verrichte diensten aan boord van de Icarus. Dat schip was echt een afgeragde lorreboel. Maar ik heb warme herinneringen; Cees gaf ons toch maar die unieke kans.
Gemiddelde leeftijd iets gestegen
Nieuwjaarsbijeenkomst in Barneveld
Het volgende stukje schreef ik voor het clubblad van de Yamaha XS650 Twin Klub.
Dertig jaar geleden waren de problemen van de klub van een andere orde, stelde onze voorzitter Ewoud Hendriksen in zijn nieuwjaarstoespraak. “Men maakte zich zorgen over de gemiddelde leeftijd; die was gestegen van dertig jaar naar 32 jaar.”
Zeilen met de Harlinger bruine vloot
Wat voor schepen lagen er een halve eeuw geleden aan de Harlinger kades en steigers? Beurtscheepjes, viskotters, kustvaarders, veerboten. En zeilschepen toch ook? Nee, die tijd was voorbij.
Eelde Classics
“Hee Gijs, word jij onze nieuwe columnist?” vroeg KJMV-voorzitter Peter van der Zon eerder dit jaar. Makkelijker gezegd dan gedaan. Schrijven gaat me goed af, maar waarover nu dan weer? Het is maar goed dat de Klassieke Japanse Motoren Vereniging (KJMV )steeds met nieuwe klusjes komt. Zo werkte ik eind november mee aan de clubstand tijdens de oldtimerbeurs in Eelde. Dit evenement heet tegenwoordig ‘Eelde Classics’.
Drimmelen
Dit jaar stond de Verhalenavond in het teken van het thema ’t Fjoer yn my, ofwel ‘Het vuur in mij’. De organisatie hoopte op verhalen over passie, doorzettingsvermogen, vriendschap, zelfontdekking, creativiteit en mooie herinneringen, over verbinding en de gemeenschap en hoe één persoon anderen kan inspireren en een kettingreactie van verandering teweeg kan brengen.
Willem
In 1969 zaten we bij elkaar in de klas. Sindsdien waren we vrienden. Wat later reden hij en ik samen met onze wederzijdse vriend Rob op de brommer van Breda naar Antwerpen. Rob schreef daarover: “Gijs en ik op Puch en Tomos, hangend aan het hoge stuur en Willem tot zijn ergernis op een blauwe Honda buikschuiver. Moest van pa Bouwkamp, want die had hem gekocht voor Willem en vond het een nette brommer. Uiteraard hebben wij hem daarmee buitengewoon veel geplaagd.”
Vallen in vertraagde tijd
Het is een jaar of twintig geleden dat ik met lotgenoten bijeenzat in de kantine van het Circuit van Zandvoort. De instructeur van de TOMS-wegracecursus zei tegen ons: ”Je hebt motorracers die zijn gevallen en je hebt motorracers die zullen gaan vallen.” We lachten er smakelijk om. Het voorval gaat door mijn hoofd, terwijl ik op mijn buik over het Meerkerkse asfalt glijd. Ik denk nog meer dingen. Zoals: nu gaat ie breken. Dat slaat op mijn linkeronderbeen, dat in een rare positie onder mij meeschuift. En ik denk ook: daar gaat de tank, mijn tank. Want betekent deze crash het einde van de oh zo zeldzame aluminium benzinetank van mijn XS650 Yamaha met Rickman Metisse-chassis?
Een Yamaha met Rickman-chassis
Van Zuuk naar Hesteren
Een wegracemotor kan je op heel veel verschillende manieren bouwen. Al jaren nemen Jan van Zuuk en ik deel aan de klassieke racedemo’s van de SAM, de Stichting Aanvullende Motorsport. Allebei met een Yamaha XS650. Die van mij is voorzien van een standaardframe. Jan reed met een Rickman Metisse-special. Onlangs nam ik deze van Jan over. Het werd een prachtkans om de verschillende benaderingen van het concept ‘XS, wegrace, motor’ naast elkaar te zetten.
Dit verhaal is eerder gepubliceerd in 653 (Yamaha Twin Klub’), KJMV-Nieuws en Het Motorrijwiel.
Jan en ik vochten al menig robbertje demoracen uit. Vanuit de bocht gingen we vaak gelijk op, maar met de topsnelheid was mijn XS de afgelopen jaren de sterkste. Dat mocht ook wel. Mijn racegoeroe en -coach Tajan van der Wiel en ik bouwden ‘de gele’ XS in de afgelopen twaalf racejaren helemaal naar mij toe. Het blok is voorzien van een 277-gradenkrukas, 750-cilinders met gesmede zuigers met hoge compressie, racenokkenas, een VAPE powerdynamo-ontsteking, heavy-duty koppeling, 36 mm Dell’Orto carburateurs en nog zo het een en ander. Lees verder Een Yamaha met Rickman-chassis