“Misschien wil je bij de komende Brandarisrace wel mee op het startschip? We zouden je nautische adviezen op prijs stellen.” Ingrid van der Pol vroeg het aan mij. Zij is de grote geheime motor achter dit jaarlijks terugkerende zeilspektakel. Natuurlijk was mijn ego gestreeld en in mijn naïeve onschuld zei ik ja, niet wetende dat ik mezelf op de dag zelve terug zou vinden in de rol van wedstrijdleider.
Brandarisrace 2022. Klipper Wilhelmina. (Foto: Gijs van Hesteren)
Vanuit het KNRM-gebouw, v.l.n.r. starten de Bree Sant, de Johanna Engelina en de Pallieter de race (Foto Gijs van Hesteren)
Harlingen – Niet voor de eerste keer was dit icoon in de Harlinger zeilgeschiedenis zwaar, heel zwaar. Harde wind, hoge golven en Egyptische duisternis vergden het uiterste van het vakmanschap van de schippers. Slechts vier schepen wisten reglementair te finishen. Voor de honderden belangstellenden die de race digitaal volgden via Facebook en het plaatsbepalingssysteem AIS deed het niets af aan de spanning.Lees verder Zware strijd in de nacht→
Bij de aftrap van de actie ‘Red de vloot’ heffen VBZH-voorman Paul Scheffer (links) en wethouder Paul Schoute (rechts) het eerste glas speciaalbier van brouwerij Het Brouwdok. (Foto: Gijs van Hesteren)
HARLINGEN – Samen met een lokale accountant en ‘een nog nader te bepalen persoon met verstand van schepen’ neemt VBZH-voorzitter Paul Scheffer zitting in het bestuur van de onlangs opgerichte stichting ‘REDDEVLOOT’. Sinds de jaren negentig treedt de Harlinger schippersvereniging VBZH op als woordvoerder van de schippers; één van de belangrijkste taken is de ligplaatsindeling van de historische charterschepen. Scheffer houdt de dingen graag gescheiden en de stichting krijgt daarom een bredere opdracht. Promotie en imago van de vloot, voorbereiding en medefinanciering van het bruinevlootsymposium (begin maart in het Zuiderzeemuseum) en ‘financieel faciliteren van hulp bij acute zaken’.
Pampusmanifestatie in juni. De BBZ-bureauploeg vaart langs de geankerde zeilschepen. (Foto: Gijs van Hesteren)
ENKHUIZEN – De overheid besloot in september tot het opzijzetten van vijftien miljoen euro voor wat zij omschreef als ‘de bruine vloot’. Ten gevolge van de coronapandemie en de daaruit voortvloeiende maatregelen stond het water de meesten van hen op dat moment al tot de lippen. Generieke maatregelen als TVL, NOW en TOZO hadden slechts beperkt soelaas geboden. De toezegging leidde tot gematigde opluchting bij de schippers. Echter, drie maanden later en ondanks de toezegging van het Rijk zag directeur Paul van Ommen zich gedwongen om tijdens de online ledenvergadering ‘een serieuze winstwaarschuwing’ af te geven.Lees verder Winstwaarschuwing coronafonds bruine vloot→
beleving van varend erfgoed en de waddennatuur. (Foto: Gijs van Hesteren)
HARLINGEN – Een interview met een bestuurder en een directeur, over de toekomst van de chartervaart. De Vereniging voor beroepschartervaart BBZ geeft een toelichting op de stand van zaken. De overheid beloofde vijftien miljoen, naar eigen zeggen aan ‘de bruine vloot’. De vraag is nu: wie kan er aanspraak op maken? En wanneer? Want de nood is hoog.
In 2019 voer ik het water dun als freelanceschipper. Afgewisseld door Arjen Rekker zeilde ik het hele zomerseizoen met de tweemastklipper ‘Margot’ en vanaf eind november was het heel druk met het Amsterdam Light Festival. Flagship huurde me in om met de salonboot ‘Titanic’ door de grachtjes te varen. Het jaar 2020 stak daar mager bij af. In januari deed ik nog wat tochtjes met de salonboot, maar daarna belandden we in de coronacrisis.
De passagiersvaart lag op z’n gat, leuker kan ik het niet opschrijven. Begin juni kreeg ik de kans als schipper met een vrachtspits te varen, de ‘Manna’. De reis ging van Charleroi naar Évry, voorbij Parijs. In een volgend blog zal ik daar meer over vertellen. Twaalf dagen was ik onderweg en toen was het stil. Nadat het kabinet voor juli en augustus besloot tot versoepeling voer ik over het Wad: één dag met het tjalkje ‘Pallieter’ en één midweek met de kleine tjalk ‘Antonia Maria’. Dat was leuk! Lees verder Een kort scheepvaartjaar→
Paul Scheffer en Paul Schoute heffen het eerste glas ‘Red de vloot’, onder toeziend oog van brouwer Gerard Ypenga. (Foto: Gijs van Hesteren)
HARLINGEN – Havenbrouwerij Het Brouwdok doneerde zesduizend flesjes speciaalbier aan de bruinevlootschippers. Vrijdagochtend proefde wethouder Paul Schoute het eerste glas. Met instemming van de gemeenteraad waren de haven- en kadegelden voor het gehele jaar al kwijtgescholden en momenteel werkt de gemeente aan een steunfonds. Ook het Rijk beloofde onlangs vijftien miljoen aan steun. Schoute waarschuwde de Harlinger schippers: ‘Voor de steun vanuit Den Haag dreigt versnippering.’
WEST-TERSCHELLING – Verscheidene overheidsinstanties bundelden eind juni hun krachten voor een uitgebreide controle in de haven van Terschelling. In het kader van een thema-actie maakte wandelende reglementen-encyclopedie Thom Bijkersma van de Inspectie Leefomgeving en Transport (ILT) een ronde langs de rijendik aangemeerde slaapschepen. In totaal bezochten de inspecteurs tien historische zeilende hotelschepen en twee recreatieschepen.
Na inspectie van de papieren maakt inspecteur Thom Bijkersma (rechts) een ronde over het schip, samen met Beer van der Heide van de Landelijke Eenheid en schipper Erik van Aken. (Foto: Gijs van Hesteren)
Schipper-eigenaar Erik van Aken van het ‘Wapen fan Fryslân’ staat er ontspannen bij, informeel gekleed in spijkerbroek en T-shirt. ‘Nee hoor, voor zo’n inspectie ben ik niet bang. Veiligheid hoort erbij. Er waren toch wel enkele verrassingen, De inspecteur van ILT vond wat kleine dingetjes die ik makkelijk kan verhelpen.’ Lees verder Thema-onderzoek ILT naar zeilende passagiersschepen→
De laatste aflevering van mijn Phuket-reisblog. Nog niet eens twintig dagen verbleef ik in Thailand. Het was december 2018 en het was de eerste maal dat ik me buiten Europa had begeven. Kort voor Kerstmis vloog ik met lichte hoofdpijn na de afscheidsavond terug naar Nederland. Een samenvatting van mijn indrukken. Dit is deel 12.
Wilhelmina: ’s ochtends: ‘Hmmmm, een lekker kopje koffie, daar heb ik zin in!’ Wilhelmina ’s avonds: ‘Héhé, tijd voor een biertje!’ (Foto: Gijs van Hesteren)
Om te beginnen: wát een leuk land, Thailand. Een vriendelijke, open bevolking, lekker weer. Aan de andere kant: wát jammer, dat het massatoerisme zo wild om zich heen grijpt, in elk geval rond de stranden van Phuket. Het paradijs wordt langzaamaan vervangen voor resorts en toeristenvallen. Lees verder Phuket, Thailand – terugblik→
In december 2018, tijdens mijn uitstapje naar Phuket, Thailand hield ik aantekeningen bij. In afleveringen publiceer ik deze nu op mijn weblog. Dit is aflevering 11.
Ondersteboven met de dinghy
Op weg naar de Suzukispecialist. Straatbeeld Phuket. (Foto: Gijs van Hesteren)
Terug bij Makz heerst grote consternatie. De wind is onverhoeds naar zuid gedraaid en stevig aangetrokken. Er staat een moordende deining vanuit zee. De chartercats maken grote halen. Makz had zijn dinghy al te water, om de ankers te controleren. Nog maar net onderweg lagen hij en Tjeb al ondersteboven, met dinghy en buitenboordmotor en al. Twee verzopen hondjes over de vloer. Tjeb heeft een bloedende schaafwond aan haar pols en haar ribbenkast doet pijn. Een uur later draait de wind weer naar oost. De swell vanuit zee houdt niet lang aan en iedereen slaakt een zucht van verlichting. Makz moppert. “Geen enkele windwaarschuwing, ook niet van windguru.com!”
Ik maak Makz z’n roltas voor hem schoon. Vooral veel natte plukken tabak haal ik er uit. De schade valt mee. Het contante geld is droog gebleven. Het buitenboordmotortje is onder water geweest. Samen met Makz maak ik hem schoon. Olie aftappen en verversen, verbrandingskamer leegmaken en de carburateur schoonmaken. Met een nieuwe bougie loopt de Yamaha weer als vanouds.
Later die middag doe ik een paar boodschappen voor Makz. Bij de Suzuki buitenboordspecialist ga ik drie propellors halen en twee nieuwe carburateurs. Het is even zoeken, daar in Noord-Phuket. De mensen in een zaak met heel groot ‘Suzuki’ op de gevel weten absoluut niet waar ik het over heb, als ik Makz en zijn bestelling noem. Een paar honderd meter verderop, in een veel groter pand, maar met veel kleinere reclameletters, vind ik de uit Rusland afkomstige Wladimir. Dát is de man die ik moet hebben. Hij kent Makz goed en de onderdelen liggen al klaar. Voor maar 6.600 Bath krijg ik de spullen mee.