Ze was er niet gerust op. De cijfers in de display bleven omhoog gaan. Haar vaartuig maakte vreemde, knarsende geluiden. Het metaal van de huid dat aan het uitzetten was. Alles was berekend, maar toch. Wie weet hadden ze een variabele per ongeluk niet meegeteld? Lees verder Moederschoot der schepping
Tagarchief: harlingen
Flottielje in de mist
1986. Het was ons eerste jaar in de chartervaart. Inge was de kapitein, ik de schipper. We voeren met de hagenaar Icarus, in opdracht van Cees Lagemaat. Hij was niet zo van het op tijd betalen, dat hadden we al ontdekt, maar hij was een steengoede organisator. Ach ja, Cees, god hebbe zijn ziel. Hij is al een paar jaar geleden overleden. Nog steeds heb ik een rekening bij hem openstaan, voor verrichte diensten aan boord van de Icarus. Dat schip was echt een afgeragde lorreboel. Maar ik heb warme herinneringen; Cees gaf ons toch maar die unieke kans.
Zeilen met de Harlinger bruine vloot
Wat voor schepen lagen er een halve eeuw geleden aan de Harlinger kades en steigers? Beurtscheepjes, viskotters, kustvaarders, veerboten. En zeilschepen toch ook? Nee, die tijd was voorbij.
Slag in de Rondte bij De Friezinn
Westhoek – Het is alweer een paar weken geleden, die avond in Westhoek, maar het verhaal zat aldoor in mijn hoofd en nu moet het er uit. Twee mensen maakten dit tot een bijzonder moment. De eerste was kroegeigenaar Douwe Gerlof Heeringa, de tweede was spelontwerper Dolf Siere.
Klare taal in Nieuw Zuid
Elf procent van de volwassen Harlinger inwoners is volgens domeinspecialist Floor Banning min of meer ‘laaggeletterd’. Ze vertelde dat tijdens de werkmiddag van de Werkgroep Basisvaardigheden. Een middag in Nieuw Zuid voor betrokkenen uit ‘het werkveld’. Medewerkers van zorg- en welzijnsorganisaties, Firda (stond vroeger bekend als ROC Frieslandcollege), het gebiedsteam, de regionale bibliotheken en niet te vergeten: werkgevers. Ik mocht erbij zijn, als vrijwilliger van het Digi-taalhuis.
Coöperatief in Achlum
Op de een of andere manier hoort het dorp bij Harlingen: Achlum. Al was het maar vanwege de korte afstand. Onderhand woon ik 36 jaar vlakbij, in Harlingen, maar wat weet ik er eigenlijk van? Ja, af en toe rijd ik door het terpdorp aan de Slachtedyk heen, op weg naar een bestemming verderop. Quizmaster Hans van der Togt woonde er een tijdje. En in 2011 hoorden Inge en ik bij de 2500 uitverkoren deelnemers aan de Conventie van Achlum. Bill Clinton sprak er over moderne solidariteit. Ik herinner me vooral nog het parapluverbod tijdens zijn optreden. Het onvolprezen GPTV maakte destijds een reportage en die staat nog altijd online op YouTube.
Zitten op het Haagse asfalt
Wat zijn wij slechte voorouders. En daarom was ik er ook bij, op de A12 de 11e maart. Voor mijn kinderen, mijn kleinkinderen en alles wat daarna komt. En voor de jonge mensen die durven op te komen voor hun en onze nakomelingen. Intussen is het meer dan twee maanden geleden. Het lijkt langer en tegelijkertijd voelt het als gisteren. Als ik nou écht een keer iets deed dat buiten mijn comfortzone lag was het dit wel.
Hannemahuis en struikelstenen
Allebei Vissers, maar géén familie, géén stelletje. Wél heel vaak samenwerkend aan mooie projecten. Anneke Visser en Willem Visser spreken ter gelegenheid van de jaarvergadering van Vrienden van het Hannemahuis in de bomvolle bovenzaal van het stadsmuseum. Ze geven samen een lezing over ‘Struikelstenen in Harlingen’.
Nederlandse taal in de bieb
Al vier dinsdagochtenden achtereen klom ik naar de zolder van de Harlinger bibliotheek. Daar hielp ik als vrijwilliger bij de taalochtend. Als aow’er heb ik ineens meer tijd voor écht nuttig werk. Begin februari las ik op Harlingen Boeit over het Digi-taalhuis.
Lichtjestocht in den vreemde
Eerlijk waar, het doet me wel wat. Het is een winderige, maar heldere vrijdagavond. Langzaam verdwijnt de zon achter de daken van de stad. We herdenken net als in heel veel andere plaatsen één jaar oorlog in Oost-Europa. Dat er in onze eigen stad een manifestatie zou zijn wist ik niet, totdat ik de aankondiging heel toevallig op harlingenboeit.nl tegenkwam.
