Tagarchief: europa

Lichtjestocht in den vreemde

Eerlijk waar, het doet me wel wat. Het is een winderige, maar heldere vrijdagavond. Langzaam verdwijnt de zon achter de daken van de stad. We herdenken net als in heel veel andere plaatsen één jaar oorlog in Oost-Europa. Dat er in onze eigen stad een manifestatie zou zijn wist ik niet, totdat ik de aankondiging heel toevallig op harlingenboeit.nl tegenkwam.

Voor de trappen van het stadhuis. (Foto: Gijs van Hesteren)
Voor de trappen van het stadhuis. (Foto: Gijs van Hesteren)

Lees verder Lichtjestocht in den vreemde

Chorus 500, nondeju

We kijken terug op 1945-2020. Vijfenzeventig jaar vrede, gelijkheid, broederschap. Nou ja, in elk geval vrede. Nou ja, in elk geval vrede in Noordwest-Europa.

Over gelijkheid verschillen we van mening, zolang de rijken steeds rijker worden en de armen armer. En onze broeders zien we maar al te vaak als vijanden. We mogen niet wegkijken, zeiden de koning en Grunberg op de vierde mei. Wat we vandaag gewoon gaan vinden, wat we nu niet willen zien, legt de kiem voor toekomstig kwaad. Lees verder Chorus 500, nondeju

‘Dus lieve vrouw, wees maar niet ongerust’

Princess Dock in Hull op een ingekleurde ansichtkaart uit het begin van de vorige eeuw. (Collectie N.P. Pellenbarg)
Princess Dock in Hull op een ingekleurde ansichtkaart uit het begin van de vorige eeuw. (Collectie N.P. Pellenbarg)

Zeemansberichten uit WO I

Hoe hield een verliefde zeeman 100 jaar geleden contact met zijn geliefde? Via prentbriefkaarten. Zo ook zeeman Jan de Jong uit Harlingen, die er tussen 1912 en 1916 talloze schreef aan zijn verloofde. Meer dan een eeuw later vond kleinzoon Adri de Boer de correspondentie terug in een schoenendoos. Hij deelde de inhoud met de gepensioneerde waterstaatingenieur Nico Pellenbarg. Lees verder ‘Dus lieve vrouw, wees maar niet ongerust’

De vierkante stoomboot

In juli en augustus 2017 maakte ik een reis door Europa. Vervoermiddel: een meer dan dertig jaar oude BMW K100, die ik voor duizend euro had kunnen overnemen. De vijfduizend kilometer lange tocht werd ten dele een confrontatie. Met mezelf, met de techniek, met het weer. Toch, de reis leverde vooral mooie, prachtige en vooral nieuwe ervaringen op. Ik schreef er een verslag van, dat ik heb gepubliceerd als e-book. Hier een voorproefje.

Hoe ouder we worden, hoe meer we worden geconfronteerd met de tijdelijkheid van het bestaan. Wie een relatie van meer dan veertig jaar achter de rug heeft, kan zich voorstellen dat het overlijden van je partner een ingrijpende gebeurtenis is. Niet alleen brengt een dergelijk verlies veel verdriet en verwarring met zich mee; het zet je leven op zijn kop en dwingt je tot het herijken van je zekerheden. Hoe dat uitwerkt in de praktijk vertel ik vanuit de eerste hand.

Alles was anders, ontdekte ik al snel, nadat begin 2017 mijn levensgezellin Inge overleed. In het ziekenhuis en nogal plotseling, tijdens een hartkatheterisatie. Na al die jaren samen hadden we met ons tweeën een systeem ontwikkeld. Het omschreef hoe we omgingen met voor- en tegenspoed, wat we leuk vonden en wat niet. Dit systeem was weg: ik voelde me ineens een geamputeerd echtpaar.
En zo ontstond de noodzaak om nieuwe grenspaaltjes te slaan, nieuwe bakens te plaatsen, nieuwe dingen te doen. “Je moet je leven herkalibreren”, zei iemand tegen me.

Lees verder De vierkante stoomboot

Over bramzijgertjes en bakzeuntjes

HARLINGEN – Wat doen de vrouwen uit de bruine zeilvaart, als ze niet over het Wad zeilen? Wat Hanneke de Man betreft, zij zet zich voor honderd procent in voor jeugdtheaterschool Noorderwind. Tussen meer dan tachtig andere inschrijvers wist de gedreven theatermaakster het plan voor het theaterstuk ‘Bakzeuntjes’ onder te brengen bij Leeuwarden Fryslân 2018. Onder de vleugels van het project ‘Under de Toer’ zal Noorderwind het stuk volgend jaar april uitvoeren in de Lambertuskerk in het Friese Arum.

Hanneke de Man aan boord van de ‘Hoop op Welvaart’: “Ik wil laten zien hoe je op een andere manier óók theater kunt maken. En dat je kinderen dingen kunt meegeven waar ze hun hele leven iets aan hebben.” (Foto: Gijs van Hesteren)

Door Gijs van Hesteren
Dit artikel verscheen eerder in de Harlinger Courant

Jeugdtheaterschool werkt aan project voor Leeuwarden Friesland 2018

“Na drie jaar bouwen aan de theaterschool waren we nu toe aan een nieuwe uitdaging – en een uitdaging is dit zeker!” benadrukt Hanneke de Man, regisseur van Noorderwind. “In voorgaande jaren verzorgden we meer in algemene zin een jeugdtheateropleiding. Dit keer focussen we vooral op de voorstelling zelf. Daar willen we nieuwe wegen bij inslaan. We gaan niet meer uit van een vaststaand script. Hoe het uiteindelijke verhaal zich ontwikkelt zal afhangen van de mensen die eraan werken.”  Lees verder Over bramzijgertjes en bakzeuntjes

De tempel van Winaam

Nynke-Rixt Jukema mixt Amerikaanse en Europese historie

WIJNALDUM-HARLINGEN – Gedreven, intens en Fries tot in de tenen, zo kun je haar omschrijven. Nynke-Rixt Jukema: boerendochter uit de Noordwesthoek, architecte en opsteller van het bidbook waarmee Leeuwarden de nominatie tot Culturele Hoofdstad van Europa binnenhaalde. Achter elkaar voerde zij twee opdrachten uit in de gemeente Harlingen. Het voelde voor haar als thuiskomen. 

Door Gijs van Hesteren (dit artikel verscheen in juli in de Harlinger Courant)

(Foto: Gijs van Hesteren)

Eerder dit jaar oogstte Nynke-Rixt Jukema applaus bij de gemeenteraad voor ‘Het Badhuis’, het gebouw dat aan de Nieuwe Willemshaven huisvesting moet bieden aan de toiletvoorzieningen van de bruine vloot. Daarnaast gaat het Badhuis dienen als slechtweervoorziening voor de schippers van de zonnepont ‘Jonge Seun’.
En onlangs verleende de welstandscommissie Hûs en Hiem goedkeuring aan Jukema’s ontwerp voor ‘Het Tempeltje’, een gebouwtje nabij het archeologisch Steunpunt in Wijnaldum. In opdracht van Landschapsbeheer Friesland en na twee jaar lang overleg met de lokale gemeenschap bracht Jukema de geschiedenis van het Friese landschap in beeld.  Lees verder De tempel van Winaam

Visserij duurzamer na eerste jaar experimentele viskotter MDV-1?

HARLINGEN – Sinds de eerste planvorming – inmiddels al een aantal jaren geleden – is over de Immanuel MDV-1, het pilotschip van stichting Masterplan Duurzame Visserij al veel gezegd en geschreven. Het ging het bouwconsortium om de transitie naar duurzamer, innovatiever en economischer vissen. De urgentie van deze transitie leek af te nemen naarmate de brandstofkosten daalden en de visprijzen stegen. Echter, de huidige vissersvloot nadert het einde van de afschrijvingstermijn, de Engelsen willen een Brexit, vanaf 2019 moet alle bijvangst aangeland worden en het aantal visgebieden neemt af. Biedt de MDV-1 een oplossing voor al deze bedreigingen? Het wordt er voor de vissers niet makkelijker op.

mdv-234a-1250t

Door Gijs en Inge van Hesteren
Dit artikel is eerder gepubliceerd in de Harlinger Courant Lees verder Visserij duurzamer na eerste jaar experimentele viskotter MDV-1?

Engelse Harlingers ontzet over Brexit

HARLINGEN – Ruim een half jaar deden in Brussel geruchten de ronde over het eventuele uittreden van Griekenland. Dat noemde men de ‘Grexit’. Uiteindelijk kwam het er niet van. Vorige maand beleefde de Europese Unie echter een ‘Brexit’. Het woord ontstond uit de samentrekking van ‘Britain’ en ‘exit’. Na zeventig jaar lidmaatschap van de Unie koos het Britse volk via een referendum voor afscheiding van Groot-Brittanië. Een uitkomst die door niemand was verwacht. Politici, burgers, bedrijfsleven, zij weten niet hoe het verder moet. De stap heeft ingrijpende gevolgen voor Engeland, voor Europa, voor de gewone burger. Maar welke precies? Ook in Harlingen wonen mensen die afkomstig zijn uit het Verenigd Koninkrijk. Voor de Harlinger Courant spraken Inge en ik met twee van hen.

Philip Curtis 012b 1250t
Curtis: “We hebben tot nu toe altijd gedacht dat wij Engelsen populair waren bij de buurlanden. Dat blijkt helemaal niet zo te zijn. De Engelsen verliezen bij het voetbal en de Ieren vieren feest. Dat is even slikken.”

Tekst en foto’s Gijs en Inge van Hesteren
Dit artikel verscheen eerder in de Harlinger Courant Lees verder Engelse Harlingers ontzet over Brexit

smartC4RE in Skibelund Krat

Doedelen tijdens de besprekingen scherpt de mind.

Tweede bijeenkomst internationaal project

Skibelund Krat, dat is een plek, én een hotel, op de vroegere grens van Denemarken en Duitsland. Een heet hangijzer was het ooit, waar die grens precies zou moeten liggen. De gemoederen liepen destijds in 1870 en 1918 hoog op. Heden ten dage is het er rustiger. Vorige week bezochten mijn collega Anja Paap van NijFinster BV en ik in dit hotel de tweede ‘Prepatory meeting’ voor het project Smart Applications For Rural Europe, kortweg smartC4RE.

De eerste meeting was bij Kabelnoord in Dokkum, dit keer moesten we dus naar Zuid-Denemarken reizen. Niet voor niets, want we kwamen terug met een tevreden gevoel over de voortgang. De meest pakkende zinsnede die bij mij bleef hangen: “Over een jaar of vier weten we pas waarom we hier met dit project zijn begonnen!”

Dat klinkt een beetje knullig, ik weet het. Maar bij de start van innovatieve plannen kan het niet anders: je hebt alleen maar  het koffiedik om je acties op te baseren. Degene die een beetje op geschiedenis studeert, weet dat ontwikkelingen die hij nu ziet aankomen in de toekomst werkelijkheid worden. Zo ook op demografisch, economisch en sociaal gebied, met name in plattelandsregio’s.

Het project gaat mikken op deelname van lokale en regionale overheden en andere organisaties vanuit alle zeven de gebieden die voor de Europese Unie gelden als Noordzeeregio: België (Vlaanderen), Denemarken, Duitsland (Niedersachsen en Sleeswijk-Holstein), Nederland, Verenigd Koninkrijk en Noorwegen. De beleidslijnen omtrent Active, Independent and Healty Ageing en het gereedschap  eHealth staan centraal. Kernbegrippen die ik (zoals wel vaker in andere projecten) voorbij hoorde komen: Bottom up, Keep it SimpleUser FriendlyTransnational.

De kracht zal liggen in het samen optrekken, ook op het activiteitenniveau, in interculturele uitwisseling en op de meerwaarde van de verschillende benaderingswijzen die nationale en regionale verschillen met zich meebrengen.  Mijn collega Anja en ik verlieten het hotel met een positief gevoel over het vervolg. Zij zei me: “Het gaat hier niet alleen maar over de bureaucratie, die dit soort projecten altijd met zich meebrengt, maar ook over actie. Het geeft vertrouwen, dat we nu, in het allereerste stadium, degenen zijn die mede aan de knoppen draaien!”

Tot slot een ander citaat, ditmaal een duister schrikbeeld over de toekomst, geschetst door de Deense innovator Peer Rexen: “Over tien jaar zet ik mijn zorg-apparaat uit en verdomd, nog steeds wordt ik via de beeldtelefoon lastig gevallen door mijn huisarts!”

 

2nd Preparatory Partner Meeting Project smartC4RE. Sibelund Krat, Denmark, September 2012. © Kabelnoord, Gijs van Hesteren
2nd Preparatory Partner Meeting Project smartC4RE.
Skibelund Krat, Denmark, September 2012.
© Kabelnoord, Gijs van Hesteren

For non-Dutch readers: a translation is in preparation.

Meer in dit blog over smartC4RE

Website smartC4RE

Hotel Skibelund Krat

Je moet het anders aanpakken

Nekt disruptieve bureaucratie Europees ICT-initiatief?

Tijdens een Erisa-conferentie op 20 juni, voorafgaand aan de Digital Assembly van eurocommissaris Neelie Kroes in Brussel, kregen we een hele serie Powerpointpresentaties voor onze kiezen. Eén daarvan bleef me bij, met name vanwege één slide, horende bij het verhaal van prof. Victor Newman. Hij schreef:  “The way things were done is probably not good enough for the new post-recession world”. Over de conferentie an sich had ik gemengde gevoelens, maar wat deze professor hier stelde, dat was natuurlijk heel erg waar.

In een bedompt Europees zaaltje, verborgen achter beton, glas en security. Foto © Erisa.

The way things are done

Lopen wij innovators niet regelmatig aan tegen personen en organisaties die niet erg bereid zijn om hun activiteiten op een andere manier in te richten? Bij innovatie gaat meestal niet zozeer om spannende nieuwe technologieën. Evenmin over het vinden van financiering of het genereren van winsten. De grootste hindernissen liggen in de stroperige heroriëntatie op referentiekaders en werkprocessen, de in stenen tafelen gebeitelde organisatiemodellen, de inflexibiliteit van expertise en al dan niet onderbewuste bedrijfspolitieke belangen. Laten we ook niet vergeten om ineffectieve communicatie mee te nemen in dit rijtje.
Als je de rest van de presentatie tot je neemt, zie je dat Victor Newman de ervaringen bevestigt. Wel prettig, zo’n professor die het met je eens is.

Slide Prof. Victor Newman.

Lees verder Je moet het anders aanpakken