Op de een of andere manier hoort het dorp bij Harlingen: Achlum. Al was het maar vanwege de korte afstand. Onderhand woon ik 36 jaar vlakbij, in Harlingen, maar wat weet ik er eigenlijk van? Ja, af en toe rijd ik door het terpdorp aan de Slachtedyk heen, op weg naar een bestemming verderop. Quizmaster Hans van der Togt woonde er een tijdje. En in 2011 hoorden Inge en ik bij de 2500 uitverkoren deelnemers aan de Conventie van Achlum. Bill Clinton sprak er over moderne solidariteit. Ik herinner me vooral nog het parapluverbod tijdens zijn optreden. Het onvolprezen GPTV maakte destijds een reportage en die staat nog altijd online op YouTube.
Middenin het dorp een onafzienbaar kaatsveld. (Foto: Gijs van Hesteren)
“Iedereen is er”, zegt de dagvoorzitter van het symposium, bezocht door 250 deelnemers, belegd door het Investeringskader Waddengebied. Eén dag is De IJsherberg te Dokkum het brandpunt voor “de gehele waddencommunity”. Een toogdag voor overheden, semi-overheden, adviesbureaus, uitvoeringsorganisaties en lobbygroepen. Polderen op zijn Nederlands.
De hele waddencommunity is er bij. (Foto: Gijs van Hesteren)
De AJS op de Noorderpier. Zicht op de Visserijhaven en daarachter de binnenstad van Harlingen. Deze foto mocht geruime tijd de pagina van de Friese afdeling van de Facebookgroep ‘De motorrijder’ veraangenamen. (Foto’s: Gijs van Hesteren)
De vorige delen van mijn 2020-motorblog beschreven huiselijke beslommeringen, geknutsel aan motorfietsen en vooral race-avonturen. De laatste racedemo van het jaar was de Luttenbergklassieker. Daarna was het hardrijden even voorbij. In deze aflevering bespreek ik mijn corona-toerritten door Nederland met de AJS en de Moto Guzzi, en niet te vergeten, met mijn oudste zoon Gijs junior.
Terug naar de AJS, waarover ik al schreef in deel 2 van dit blog. Je weet het waarschijnlijk nog: we hadden in de zomer van 2020 mooi, heel mooi weer. Ik maakte met de AJS (een 350 cc ééncilinder type 16 MS uit 1958) een prettige rit naar de Holwerder Pier, voor insiders bekend als een verzamelpunt voor Friese Motorrijders. Lekker langs de zeedijk en de kwelders pruttelen. Wat is Friesland toch prachtig, met zijn hoge luchten en verre einders. Aan de wadkant van de dijk blubber en zout water. Ik ben opgegroeid in het bronsgroene Brabant, maar die zee maakt intussen een belangrijk deel uit van mijn leven hier in het noorden.
beleving van varend erfgoed en de waddennatuur. (Foto: Gijs van Hesteren)
HARLINGEN – Een interview met een bestuurder en een directeur, over de toekomst van de chartervaart. De Vereniging voor beroepschartervaart BBZ geeft een toelichting op de stand van zaken. De overheid beloofde vijftien miljoen, naar eigen zeggen aan ‘de bruine vloot’. De vraag is nu: wie kan er aanspraak op maken? En wanneer? Want de nood is hoog.
HARLINGEN – Ooit was de Willemshaven het vertrekpunt van de stoomdienst naar Londen; later vooral een plek waar liefhebbers van industriële archeologie hun hart ophaalden. Tegenwoordig, ondanks de coronacrisis, vooral een broedplaats voor nieuwe ideeën en ontwikkelingen. Deze week presenteerden ondernemers en organisaties er hun plannen. Illustrator Dolf Siere tekende een nieuwe toeristische plattegrond.
Plattegrond Nieuwe Willemshaven. (Afbeelding: Dolf Siere)
Paul Scheffer en Paul Schoute heffen het eerste glas ‘Red de vloot’, onder toeziend oog van brouwer Gerard Ypenga. (Foto: Gijs van Hesteren)
HARLINGEN – Havenbrouwerij Het Brouwdok doneerde zesduizend flesjes speciaalbier aan de bruinevlootschippers. Vrijdagochtend proefde wethouder Paul Schoute het eerste glas. Met instemming van de gemeenteraad waren de haven- en kadegelden voor het gehele jaar al kwijtgescholden en momenteel werkt de gemeente aan een steunfonds. Ook het Rijk beloofde onlangs vijftien miljoen aan steun. Schoute waarschuwde de Harlinger schippers: ‘Voor de steun vanuit Den Haag dreigt versnippering.’
Princess Dock in Hull op een ingekleurde ansichtkaart uit het begin van de vorige eeuw. (Collectie N.P. Pellenbarg)
Zeemansberichten uit WO I
Hoe hield een verliefde zeeman 100 jaar geleden contact met zijn geliefde? Via prentbriefkaarten. Zo ook zeeman Jan de Jong uit Harlingen, die er tussen 1912 en 1916 talloze schreef aan zijn verloofde. Meer dan een eeuw later vond kleinzoon Adri de Boer de correspondentie terug in een schoenendoos. Hij deelde de inhoud met de gepensioneerde waterstaatingenieur Nico Pellenbarg. Lees verder ‘Dus lieve vrouw, wees maar niet ongerust’→
HARLINGEN – Onderdeel van het veelomvattende project ‘De Nieuwe Afsluitdijk’ is het verhogen en versterken van de huidige dijk. Het bouwconsortium Levvel (BAM, Van Oord en Rebel) bouwde hiertoe onder meer een betonblokkenfabriek. Daartoe huurde men van Port of Harlingen een tien hectare groot terrein aan de Industriehaven. Gedeputeerde Avine Fokkens (VVD) benadrukte bij de feestelijke opening de vernieuwende aanpak, de mogelijkheid de fabriek te demonteren en elders opnieuw te gebruiken, de CO2-besparing van 56% en de situering vlakbij de Afsluitdijk; die maakt vervoer over water mogelijk.
Gedeputeerde Avine Fokkens: ‘Opsteker voor gemeente Harlingen en provincie Fryslân.’ (Foto: Gijs van Hesteren)
Prof. dr. Piet Hoekstra, lid directie Waddenacademie. (Foto: Gijs van Hesteren)
LEEUWARDEN – De kerntaak van de Waddenacademie is onderzoek. Onder meer naar de geomorfologie van de Waddenzee. Deze tak van de aardwetenschappen bestudeert de vorming van landschap en zeebodem. De academie werkt hierbij samen met het Netherlands Centre for Coastal Research (NCK) en Rijkswaterstaat. Eerder dit jaar, tijdens een symposium in het Fries Historisch en Letterkundig Centrum Tresoar, bespraken bijna 90 wetenschappers de huidige stand van zaken. In het Engels, want wetenschappelijk onderzoek is een internationaal gebeuren.
KOUDUM – Totdat hij vond dat hij genoeg had geleerd, volgde Wim Mendelts een opleiding tot industrieel vormgever aan de TU Delft. Al vroeg in de jaren tachtig verloor hij zijn hart aan traditionele schepen, in het bijzonder plat- en rondbodems. Niet dat hij daar destijds nou zoveel verstand van had. Hij volgde zijn eigen pad en maakte zich de materie eigen. Met zijn scheepstimmerbedrijf ‘t Berghout in Koudum groeide hij in vijfendertig jaar uit tot één van de beste mastenmakers van het land.
