HARLINGEN – Sinds het begin van de coronacrisis werd er nauwelijks nog gevaren door de bruine vloot; in de anderhalvemeter-samenleving is zeilen met een driemastklipper geen vanzelfsprekendheid. Dat wil niet zeggen dat er niet gewerkt wordt. Ook zeilschippers zijn en blijven ondernemers en dus zoeken ze uit alle macht naar nieuwe businessmodellen.

‘We gaan onze schepen verhuren als luxejacht en als B&B-accommodatie voor gezinnen en families’, legt Ed Kruiskamp van Stichting Historische Zeilvaart uit. ‘Het moet wel veilig blijven. Om dat mogelijk te maken ontwikkelen we protocollen. We hopen dat we weer kunnen varen, desnoods op een fokje of op de motor. Met ankeren en droogvallen zitten we niemand in de weg. We nemen contact op met de havens rondom de Waddenzee. We willen weten of we weer welkom zijn, desnoods met beperkingen, zodra de maatregelen wat minder streng worden.’
Het is de stichting menens. Er wordt gewerkt aan promotiemateriaal. Een paar dagen geleden fungeerden de kinderen van de Harlinger familie Van Burik als fotomodel.