Het zeilmeisje is ‘gered’: twee maanden lang mag ze in het zeegat niet uit. Had haar toch laten gaan! De zee lijkt me veiliger, vergeleken bij het kinderbeschermingslabyrinth, waar ze nu in terecht zal komen. Griezelig, om dat op je dertiende allemaal over je heen te moeten krijgen: de professoren Sickbock, Prlwytzkovski, de burgemeesters Dickerdack, de commissarissen Bulle Bas.

Die zullen het allemaal wel beter weten, dat heeft de jeugdzorg al vaak bewezen. Zaterdag kan je in de Volkskrant lezen over de opvangmoeder die uit de voogdij is gezet. Drie kinderen waren door de jeugdzorg aan haar toevertrouwd. Dankzij het prettige verblijf in haar Stichting Kind blijken deze kinderen ‘niet meer in staat zich emotioneel te uiten. Eén van de drie is angstig en op andere momenten volledig apathisch’.

De ergste hel vormen de mensen toch voor zichzelf; daar is de natuur kinderspel bij.