Tagarchief: Classic racing

Motortechniek en de eerste circuitdag (3)

Van horrorwinter naar motorzomer –
deel 3

In deel 2 van dit motorverhaal schreef ik hoofdzakelijk over het ‘voorspel’ van 2020 – een lockdown waarin weinig motorlol te beleven was. Na de 1e juni mocht er wat meer, wat betreft de coronabeperkingen, en zo stapten we met ons allen weer op de motor. In dit derde deel schrijf ik over de technische voorbereidingen en over de eerste  circuitevenementen van 2020.

Yde Knoop van JSR Wielservice monteerde nieuwe spaken en hij zorgde voor een perfecte uitlijning van de velg. (Alle foto’s: Gijs van Hesteren)

Lees verder Motortechniek en de eerste circuitdag (3)

Jim Redman: ‘Zesmaal wereldkampioen maar nu is het tijd om te stoppen’

GEDINNE – In 2008 publiceerde Motorsportnieuws, het bondsblad van de Nederlandse amateurmotorbond M.O.N. een uitgebreid interview met Jim Redman (84), zesvoudig wereldkampioen wegracen. Deze eerste ontmoeting had plaatsgevonden tijdens een racedemonstratie in het Groningse dorpje Vlagtwedde. Het was één van de eerste gezamenlijke artikelen van Inge en mij dat in druk verscheen. Acht jaar gingen voorbij voordat we Jim opnieuw ontmoetten. Ditmaal in het rennerskwartier van het Belgische Gedinne, waar hij als eregast was uitgenodigd bij de historische TT. En ditmaal schrijven we voor Het Motorrijwiel, het lijfblad voor de liefhebber van klassieke motoren.

Gedinne, augustus 2016. Jim Redman (rechts) neemt een exemplaar van MON Motorsportnieuws met het artikel uit 2008 in ontvangst.

Tekst Gijs van Hesteren, foto’s Inge van Hesteren
Dit verhaal draag ik op aan mijn partner Inge van Hesteren . Zij overleed op 16 maart 2017. Pas na haar dood werd het onderstaande verhaal gepubliceerd in Het Motorrijwiel, editie 147. Lees verder Jim Redman: ‘Zesmaal wereldkampioen maar nu is het tijd om te stoppen’

Piet Damen, bijzonder als mens en als coureur

Een In Memoriam

GEDINNE – Op het supersnelle TT-circuit in het Belgische Gedinne verongelukte op vrijdag 19 augustus Piet ‘Peer’ Damen (66). Met zijn Honda viercilinder nam hij deel aan de voorbereidende tijdtrainingen in de 500cc-klasse. In een van de snelste bochten raakte hij naast de baan. Baancommissarissen en eerste hulpers waren direct ter plaatse. Ze deden wat ze konden, maar zij konden zijn leven niet meer redden. De laatste paar jaren nam Piet regelmatig deel aan racedemo’s bij organisaties als de stichting Aanvullende Motorsport (SAM). Velen zullen hem gedenken als een enigszins gereserveerde, maar sympathieke persoonlijkheid met buitengewone kwaliteiten als motorcoureur.

Tekst en foto’s Gijs en Inge van Hesteren

Classic Bikes Chimay 2013 Piet Damen met Honda CB500 © Festina Lente, Inge van Hesteren

Classic Bikes Chimay 2013. Piet Damen met Honda CB500. 

De laatste tijd ging het minder met zijn gezondheid. Het leek of Piet het wat rustiger aan moest doen, ook tijdens de racedemo’s. Hij was bang dat hij met de motorsport, na Fien zijn grootste liefde, zou moeten stoppen. Toch, tijdens de ‘echte’ wegrace te Gedinne leek het alsof Piet de wedstrijd van zijn leven zou gaan rijden. Hij zette een zeer scherpe trainingstijd neer, die hem een startpositie op de eerste rij zou hebben opgeleverd. Diverse coureurs uit zijn klasse vertelden hoe hij reed ‘alsof de duvel hem op de hielen zat’ en ‘ineens in die bocht reed Piet zonder aanwijsbare oorzaak rechtdoor’.  Lees verder Piet Damen, bijzonder als mens en als coureur

Team Motorsport Harlingen in de 3 Uren van Oss

Meeslepend spektakel op Paalgraven

Dit artikel is eerder gepubliceerd in de Harlinger Courant van 29 mei 2015 en op de website van SAM Motorsport.

OSS – Een meeslepend spektakel, het is een goede typering voor de endurancewedstrijd ’Drie Uren van Oss’ op Eerste Pinksterdag. Het team van Motorsport Harlingen was bij een viertal langeafstandswedstrijden achtereen uitgevallen. Ditmaal haalde het de eindstreep. Coureur Tajan van der Wiel, die aan de Vaartweg in Harlingen een reparatiewerkplaats heeft: “Als onze Japauto Honda CB750  nu weer was uitgevallen had ik hem als museumstuk op een plateautje aan de wand gezet, om nooit meer van zijn plaats te komen. Maar we hebben op zeker gespeeld, het blok praktisch standaard gehouden en alles zo goed mogelijk voorbereid. Dat heeft resultaat opgeleverd en met deze twaalfde plaats op regelmatigheid zijn we superblij. Vijfendertig teams achter ons gelaten!”

Tekst en foto’s: Gijs & Inge van Hesteren

Teammaat Gijs van Hesteren voegt toe: “Deze motor uit 1976 was een van de oudste en zeker een van de minst snelle. Links en rechts werden we voorbijgevlogen door de snellere rijders. We zaten er niet mee, want de andere coureurs hielden er rekening mee en de machine hield zich prima. Kort voor de finish hield de dynamo ermee op. De accu had nog voldoende spanning om het eind te halen, al begon de motor behoorlijk te sputteren in de laatste twee, drie ronden. We waren blij dat we de zwart-wit geblokte vlag zagen.”

Tajan van der Wiel met de Japauto Honda, achtervolgd door Laverdarijder Otte Schakel.

De wedstrijd in Oss is bedoeld als een herbeleving van de roemruchte 24 Uren van de jaren zestig en zeventig. Op bestaande en voormalige stratencircuits laat de Stichting Aanvullende Motorsport (SAM) zien hoe het er vroeger aan toeging bij de motorraces. Zowel ervaren als minder ervaren coureurs moeten zich op hun gemak voelen. SAM-wedstrijdleider Berend Roke: “Het gaat bij deze demo’s om regelmatigheid, niet wie het snelste over de streep gaat.”

Sportieve strijd

Er werd op het snelle Paalgravencircuit met veel wederzijds respect gereden, ondanks soms grote snelheids- en talentverschillen. Het is niet te ontkennen: het was een mechanische slijtageslag voor de dertig- tot soms vijfenveertigjarige machines. Van de 47 ingeschreven teams haalden slechts 33 de eindstreep. De coureurs die voortijdig waren uitgevallen zaten er  niet zo mee. “Veel vrolijke gezichten,” constateerde pitstewart Henk Miedema. “Het was mooi zonnig weer, niet te warm. Meedoen was belangrijker dan winnen.”

Van der Wiel (links) en Van Hesteren, tevreden in de pitstraat direct na afloop van de wedstrijd. Links op de achtergrond de pitcrew, in de persoon van Ingrid van der Wiel. Zij is de teammascotte; als ze er niet bij is haalt het team het einde niet.

Voor de Harlingers was het uitrijden van de Brabantse slijtageslag de bekroning van hard werken, vóór en zeker tijdens de wedstrijd. In 2011 en 2012 reed het team succesvol met de 1972 Yamaha XS650 van Gijs van Hesteren. In opvolgende edities koos Van der Wiel voor de Japauto. “In mijn jonge jaren nam ik als bakkenist deel aan de Nederlandse kampioenschappen in de zijspanklasse. Deze speciale spullen van de Parijse Honda-importeur lagen al tientallen jaren bij mij op zolder. Nadat ik met Gijs tweemaal de endurance had gereden wist ik, dat het tijd werd om ze tevoorschijn te halen.”

Het bijzondere uiterlijk van de motor trok sindsdien veel aandacht, als stijlicoon van de jaren zeventig en als verbeelding van de legendarische resultaten die het Franse enduranceteam er destijds mee behaalde. Door verschillende oorzaken had de oude Honda de race niet eerder uitgereden. En ook ditmaal was het spannend tot aan het einde. Uiteindelijk kon de champagne ontkurkt worden. De volgende wedstrijd die de twee gaan rijden: de Drie Uren van Elst (Gld.) op 20 juni aanstaande.

 

Lange ronden volgas te Gedinne

Verslag Belgian Classic TT Gedinne 2013

Start van de 500cc-klasse. Foto Festina Lente, Inge van Hesteren
Start van de 500cc-klasse. Alle foto’s Festina Lente, Inge van Hesteren

Veel meer foto’s in het webalbum van Inge van Hesteren.

Enkele jaren al bezochten mijn partner en ik de Classic Grand Prix des Frontières op het circuit van Chimay. Spannende wedstrijden in het derde juliweekend, met een geweldige sfeer. Van deelnemers en organisatie hoorden we niets dan positiefs over het opvolgende evenement: de Classic TT van Gedinne. Het was om die reden dat we eind augustus besloten af te reizen naar Zuid-België. Iets buiten het plaatsje waaraan de TT haar naam ontleent drapeert daar een vijf kilometer lang asfaltlint zich aan weerszijden van een smalle vallei. Deze ligging staat garant voor stevige hoogteverschillen en een afwisseling van lange, snelle, vloeiende bochten en korte haarspelden. Samen met de wisselende kwaliteit van het wegdek bood dat de deelnemers een uitdagend tracé.
Lees verder Lange ronden volgas te Gedinne

Zonnige bekroning in Brussel én Chimay

Verslag Grand Prix des Frontières de Chimay 2013

“Dit kan alleen maar in België!” Een gedachte die regelmatig naar boven kwam tijdens een lang en warm kroningsweekend te Chimay. Bekend is dit plaatsje vooral door twee zeer verschillende dingen: het ambachtelijk gebrouwen trappistenbier en de ‘Grand Prix des Frontières’ voor klassieke motoren. Aan dit jubileumjaar – het was de twintigste keer – werd extra aandacht geschonken, onder andere door middel van een grote parade over de huidige én de oude, veel langere baan. Open voor iedereen en dus toerde op zondagmiddag – na een tamelijk verlate en in elk geval chaotische start – een zeer gemengd gezelschap over het supersnelle stratencircuit. Daaronder de iconische framebouwer Fritz Egli himself met een tiental HRD-Vincentvrienden, merkenclubs van Ducati tot Triumph tot Yamaha tot Moto Guzzi-, plaatselijke jongeren op brommers en niet te vergeten een stevige delegatie uit het rennerskwartier, bestaande uit racemotoren en pitbikes.

Start van de Sidecar Group 3, remmend voor de eerste bocht.

De ene helft van het illustere gezelschap gebruikte deze middagpauze als extra wedstrijdtraining, gehuld in eendelige leren overal en integraalhelm en met het gas vol open. De andere helft toerde rond in wandeltempo en had voldoende aan korte broek en T-shirt. Gezien de verschillen in snelheid en insteek vreesden we even voor het ergste, maar het mooie van dit land is dan weer dat het uiteindelijk allemaal gewoon goed gaat.
“Zo kan het alleen maar in België,” wel vaker dachten we het. Bijvoorbeeld naar aanleiding van de rijdersbespreking, waarvan geen mens wist waar en wanneer die plaats zou vinden, rijders noch organisatie. Of toen we achterin het circuit waarnamen hoe van post naar post wandelende toeschouwers zich in het zicht van het nader dreunende startveld halsoverkop van het circuit moesten spoeden, terwijl de baancommissarissen geen spier vertrokken. Lees verder Zonnige bekroning in Brussel én Chimay

Racelegenden in Noord-Groningen

TT-winnaars van de jaren veertig, bijeen tijdens de ZZ-races 2012

Piet Knijnenburg, Frans Visbach (beiden 94) en Tinus Schroeder (88) ontmoetten elkaar op uitnodiging van de lokale organisatie van de ZZ-races. Om gespreksstof zaten zij bepaald niet verlegen. Voor hun leeftijd zijn zij nog goed gezond en geestelijk zijn zij nog helemaal bij de tijd.

Twee jaar geleden heeft Knijnenburg nog gereden tijdens de Classic Centennial TT te Assen. Visbach rijdt en sleutelt nog steeds, meestal toertochten met zijn Sparta’s, maar drie jaar geleden nam hij zelfs nog deel aan de ZZ-races.

Piet Knijnenburg toont de kaart uit het jaren-vijftig-kaartspel waarop hij voorkomt. 

Tinus Schroeder (88), met foto’s uit zijn racegeschiedenis. Hij werkt tegenwoordig nog steeds als vrijwilliger in een klein museum.

Meer foto’s van deze ontmoeting in Album ZZ-races. Daar vind je ook een foto van de twee neven van Knijnenburg, waarvan de ene, Eric Faber, druk bezig is met een boek over Piet. Voor de ereronde van Piet Knijnenburg tijdens de Classic Centennial TT van 2010, klik hier.

Bron:
© Festina Lente, Inge van Hesteren.

Continental Circus te Chimay

Trophée Motos Classiques

Voor de liefhebber van historische motorraces valt er tegenwoordig veel te beleven in Nederland. Clubs als HMV, CRT, SAM en vergelijkbare verenigingen organiseren door het hele land regelmatigheidsdemo’s. Het Open Nederlands Kampioenschap (ONK) van de KNMV voegt daar nog een volwaardige wedstrijdserie aan toe.

Waarom zou je dan met je partner, camper, camera en laptop naar het verre Chimay reizen? Was die plaats niet bekend om heel iets anders: de beroemde trappistenbieren van de abdij van Chimay? Die vraag is gemakkelijker te beantwoorden dan je zou denken. Niet voor niets geeft een groeiend aantal landgenoten elke zomer acte de présence bij de driedaagse ‘Trophée de Motos Classiques de Chimay’. Deze Cup is er één met een lange historie. Het deelnemersveld is groot en biedt typisch Belgische sfeer, verscheidenheid en kwaliteit. De wedstrijden vonden dit jaar plaats van 18 tot en met 21 juli.  Lees verder Continental Circus te Chimay