Maandelijks archief: juli 2017

Wil je dragracen met caféracers?

Dit is het V-Ringtreffen van Hengelo

Gelijktijdig met de Hamove-wegraces op de Hengelose Varsselring vond voor de tweede keer het V-Ringtreffen plaats. Organisator Wil Coopmans volgde zijn passie en deed er alles aan om de liefhebbers van caféracers en andere zelfbouwmotoren bijeen te brengen. Het werd een boeiende mix van effectief organiseren en tegelijk loslaten van zaken die zichzelf regelden. Gijs van Hesteren schreef zich in als deelnemer en brengt verslag uit.

Woest motorgeweld bij het zwaaien van de gele startvlaggen. (Foto: Gijs van Hesteren)

Vaak is zo’n treffen vooral een kijkevenement. De ambities van Wil Coopmans gingen verder. Hij maakte er een actieve ontmoeting van. Natuurlijk, het begon met zien en gezien worden. Dat speelde zich af in een prominente hoek van het rennerskwartier, ruimhartig ter beschikking gesteld door Hamove, de club die ieder jaar de races organiseert.  Lees verder Wil je dragracen met caféracers?

Puchfeest met de psycho’s

Jong en oud met Puch en Tomos

HARLINGEN – Zaterdag was het zo ver: het gezamenlijke feest van de Puch en Tomosclub Nederland met de Harlinger Puchpsycho’s. Vooral de wat oudere lezers zullen zich de brommers met de hoge sturen en de grote fietsbellen herinneren. Gedurende het hoogtepunt van het bromfietstijdperk identificeerde vooral de stadsjeugd zich massaal met deze Puch’s en Tomossen. 

Jong en oud houdt van Puch en Tomos.

De Puch werd sinds de jaren vijftig gebouwd in Oostenrijk. In Slovenië bouwde men de één-op-één gekloonde Tomos. Jarenlang zette het publiek de brommers in als boodschappenfiets, maar plotseling, in het midden van de jaren zestig, vond de jeugd in Den Haag en andere grote steden inspiratie in de vrijgevochten film ‘Easy Rider’. In navolging van de Amerikaanse choppers verbouwden zij hun brommertjes tot hun eigen Harley-Davidsonvariant.

Lees verder Puchfeest met de psycho’s

Het nieuwe verhaal van de kust: weg met de dijken

LEEUWARDEN – ‘Ditching the Dikes’, ofwel ‘weg met de dijken’. Het was de titel van de conferentie die de Young Wadden Academy eind juni had belegd, in samenwerking met Stenden University. Het getij tot diep de provincie in: een interessante gedachte. Bijvoorbeeld in Harlingen heeft de bevolking er ervaring mee. Middenin de binnenstad is de ademhaling van eb en vloed waarneembaar. Maar hoe moet het nu als het windkracht tien waait uit het noordwesten?

Filosoof Bas Haring: “Scherpe grenzen hebben de neiging eigendom te bevestigen. Clubs als Rijkswaterstaat en de waterschappen zouden dat eigenaarschap meer ter dicussie moeten stellen.”

Filosoof Bas Haring was uitgenodigd om zijn visie te geven. Dijken kan je zien als een harde grens, stelde hij. “Een afbakening tussen vast en vloeibaar. We moeten het concept opnieuw overdenken, vanaf het allereerste begin. Wij zitten binnen, als in een huis. En ons land kan je zien als één grote stad met parken. Nu het klimaat verandert zullen we de buitenwereld in ons huis toe moeten laten, of de wilde zee in ons park. Ik ben me bewust van de enorme kloof tussen de ingenieurs en de sprekers van deze conferentie. Het is vooral aan de technici om daar notitie van te nemen.”   Lees verder Het nieuwe verhaal van de kust: weg met de dijken

Het heimwee van de zeeman

De verborgen zee-aanzichten van Jaap de Jong

HARLINGEN – Veel gaat er om in het hoofd van een zeekapitein, tijdens de lange, stille uren op de brug. Jaap de Jong (1953) zette zijn gedachten op papier. Alles wat hij niet wist zocht hij uit. “Minder wikipedia, méér Jaap de Jong”, zo omschrijft de schrijver de manier waarop hij te werk is gegaan voor zijn nieuwste boek, zijn magnum opus: ‘Verborgen zee-aanzichten’. De Jong: “Heel lang was onze werktitel ‘Het grote boek van de zee’. Pas op het laatste moment zijn we tot de huidige benaming gekomen.”

Tekst en foto’s: Gijs van Hesteren

De ondertitel ‘Beleving en beschouwing van kust, zee en schip’ doet een beetje ouderwets, bijna negentiende-eeuws aan. Dat is geen toeval. In vroeger jaren probeerde de mens de raadselen van de schepping zoveel mogelijk onder één noemer te brengen. Zo ontstond het ene grote boek na het andere. Totdat steeds meer kennis van de oneindige veelvoudigheid van het universum aantoonde hoe onmogelijk en hoogmoedig dit streven was.  Lees verder Het heimwee van de zeeman