Tagarchief: wegracen

Rafels aan lijf, leden en XS650

Een onhandig stukje gips.
Een onhandig stukje gips.

De demoraces van SAM op de Luttenbergring. De Yamaha XS650-racer en ik namen eraan deel. Een topdag, ook voor ons. Al kijken we bont en blauw terug op de start van de tweede manche 750cc. Iets teveel gas gegeven, iets te laat en iets te hard moeten remmen, misschien een achterbandje van een voorligger aangetikt. Ik weet het niet meer. In elk geval ben ik pakweg 15 meter over het asfalt geschoven. Het team van Fire First: bedankt voor de goede zorgen. Collegarijders: bedankt voor het opladen van de motor en de andere spullen.

Wilbert Munsters, de Ducatirijder die achter me reed had de keus: “Rijd ik over Gijs zijn hoofd of kies ik voor zijn motor?” Hij deed het laatste en daarvoor dank ik hem eeuwig. Hij raakte de XS, viel om maar niet met veel schade of letsel gelukkig, hij had zich alleen klem gereden op mijn over de straat schuivende motor. Scheurtje in zijn polyester en een kromme stuurhelft, heb ik begrepen, waarvoor excuses. Gerry Hemsens voegt een ooggetuigenverslag toe: “Het gebeurde precies voor me, ik zag ineens een hele grote kerel op zijn rug, hahaha, schrikken man! Ik zat gelukkig links van Gijs, die andere Ducati zat er precies achter en moest de berm in; daar viel hij om. Ik was al door.”

Wilbert schreef later: “Gijs, jammer dat je een maandje uitgeschakeld bent, maar dan kun je voorlopig tenminste niet meer voor mijn Duc gaan liggen (geintje). Succes met het herstel! De schade aan de Duc valt mee, wat scheuren en krassen en een kromme clip-on. Verder een prachtige dag, hulde aan de organisatie!”

Lees verder Rafels aan lijf, leden en XS650

Kampioenschap als postuum eerbewijs

Dit artikel verscheen eerder op www.sammotorsport.nl

Begin januari huldigde SAM Motorsport de kersverse kampioenen van de racedemo’s die in 2012 verreden zijn. Niet zozeer hun snelheid was daarvoor bepalend, als wel hun regelmatige rondentijden en de regelmaat waarmee zij aan de SAM-evenementen deelnamen. Eén van hen is Martin Eijbersen, rijdend in de 250cc met nummer 291. Aan zijn kampioensbeker is een bijzonder verhaal verbonden. Uw SAM-journalist tekende het op.

Rechts: Martin Eijbersen, bouwend aan zijn kampioenschap. Hier met de derde prijs in de racedemo te Nunspeet 2012. Naast hem de rondemiss en eersteprijswinnaar Barry Derks.

Na 30 jaar scheiding Eijbersen en motor nu herenigd

Vele rijders en belangstellenden zijn aanwezig tijdens deze speciale middag in Het Wapen van Ameide. Eijbersen is er ook, samen met zijn vrouw Heleen en hun dochtertje Merel. Over dat 250cc-kampioenschap is hij zelf een beetje verbaasd.

Lees verder Kampioenschap als postuum eerbewijs

Opstapper bij de zijspanracers

Met de DSRA oefenen in Staphorst

Het was weer één van die dingen die je toch minstens één keer in je leven een keer moet proberen. En waarvan je je afvraagt waarom je eraan begonnen bent, als het moment eenmaal is aangebroken. Een dergelijke vraag zal durfallen als bergbeklimmers, parachutisten en bungeejumpers bekend voorkomen. Zelf herinner ik het me levendig van mijn eerste pogingen als zeilkapitein, van de eerste keer dat ik aan de start stond van een motorrace, of van die enkele malen dat ik deelnam aan een dragrace voor motoren. Ongeacht de duistere voorgevoelens die je bekruipen, moet je dan domweg doorzetten.Zo was het ook op dat evenemententerrein in de gemeente Staphorst, op een regenachtige najaarszaterdag in oktober. Het waren onze vrienden Rudi de Wit en Lindsay Hijink die ons via Facebook hadden gewezen op de website van de Dutch Sidecar Racing Association (DSRA). Deze club bevordert het wegracen met zijspancombinaties op nationaal en bovennationaal niveau. Op de site stonden de ‘DSRA Opstapdagen’ aangekondigd. Met die dagen hoopte de vereniging nieuwe aanwas te werven. Het leek te lukken, want met ons erbij meldden zich 22 belangstellenden in het koffiehok van het evenemententerrein De Tippe aan de Ebbinge Wubbenlaan.

Behalve zelf sturen mogen we ook oefenen als bakkenist. Ik zat in het bakje bij Ducatist Mike en viel er bijna uit! Foto: Festina Lente, Inge van Hesteren
Behalve zelf sturen mogen we ook oefenen als bakkenist. Ik zat in het bakje bij Ducatist Mike en viel er bijna uit!
Foto: Festina Lente, Inge van Hesteren

Lees verder Opstapper bij de zijspanracers

Racelegenden in Noord-Groningen

TT-winnaars van de jaren veertig, bijeen tijdens de ZZ-races 2012

Piet Knijnenburg, Frans Visbach (beiden 94) en Tinus Schroeder (88) ontmoetten elkaar op uitnodiging van de lokale organisatie van de ZZ-races. Om gespreksstof zaten zij bepaald niet verlegen. Voor hun leeftijd zijn zij nog goed gezond en geestelijk zijn zij nog helemaal bij de tijd.

Twee jaar geleden heeft Knijnenburg nog gereden tijdens de Classic Centennial TT te Assen. Visbach rijdt en sleutelt nog steeds, meestal toertochten met zijn Sparta’s, maar drie jaar geleden nam hij zelfs nog deel aan de ZZ-races.

Piet Knijnenburg toont de kaart uit het jaren-vijftig-kaartspel waarop hij voorkomt. 

Tinus Schroeder (88), met foto’s uit zijn racegeschiedenis. Hij werkt tegenwoordig nog steeds als vrijwilliger in een klein museum.

Meer foto’s van deze ontmoeting in Album ZZ-races. Daar vind je ook een foto van de twee neven van Knijnenburg, waarvan de ene, Eric Faber, druk bezig is met een boek over Piet. Voor de ereronde van Piet Knijnenburg tijdens de Classic Centennial TT van 2010, klik hier.

Bron:
© Festina Lente, Inge van Hesteren.

Een jaar met de XS650

Met de Yamaha XS650 – gebaseerd op een motorype uit de late jaren zestig – wordt nog steeds geracet. Ook ik lijd aan die afwijking. Demorijden met een XS 650 doe ik onder de vlag van de S.A.M. Hieronder lees je hoe dat zit.

In de vallende avond, tijdens de drieuursrace in Aalsmeer.

Racen met de XS

In eerdere blogsberichten heb ik beschreven waar mijn machine vandaan kwam en hoe ik begonnen ben met rijden van racedemo’s. Het racen of vrij rijden op ‘echte circuits’ werd me te duur en de snelheden van de moderne sportmachines werden me te hoog. De oplossing lag in de regelmatigheidsritten met historische motoren. De 750cc-klasse van SAM Motorsport bood daartoe de gelegenheid. Rijden in die klasse was een stuk voordeliger, met een contributie van 35 euro per jaar en een bijdrage van twintig euro per evenement. De machines waren die van mijn jonge jaren, met XS’en, Honda’s CB 750, Laverda’s SF, Moto Guzzi’s en BMW’s. Bovendien was de sfeer weliswaar sportief, maar zeer gemoedelijk en het rijden was heel afwisselend. Daarover verderop meer.

Terug naar mijn XS650. De motor was van de Veldhovenaar Peter Jansen geweest en via Hans Peter van Phoenix AZ Motoren is hij begin 2010 bij mij terecht gekomen. De 2010-editie van Vlagtwedde was voor mij de eerste racedemo. Misschien weten jullie nog hoe de uitlaatbocht onverhoopt was ingescheurd, na twee sessies lang hobbelen over de straatstenen van het Oost-Groningse dorpje.  Lees verder Een jaar met de XS650

Aan de start!

Op verzoek van Tonnie van de Bunte stuurde mijn eega Inge van Hesteren hem een serie ouderwets uitziende zwartwitfoto’s van klassieke racemotoren aan de start – ten behoeve van een poster voor het historische demo-evenement van mei volgend jaar in Nunspeet.

Vlagtwedde 2011

Vlagtwedde 2011

Harlingen 2011

Lelystad 2010

Meer over deze historische racedemo’s op www.sammotorsport.nl

De site van Inge van Hesteren

Gevaarlijk? Hoort erbij!

Wegracen met motoren op stratencircuits is prachtig natuurlijk, maar niet zonder gevaar. Als je met 180 per uur langs hekken, heggen, muren en vangrails davert, kan je je niet teveel foutjes permitteren. Zo ook op het overigens prachtige en uitdagende circuit van de Grand Prix des Frontières de Chimay in Zuid-België.

Tijdens de racedag op 17 juli komen Ducatirijder Jean-Louis Lesceux en Moto-Guzzirijder Pascal Gehin met elkaar in de knoop tijdens het aanremmen voor de tweede chicane. Met nogal hoge snelheid geraken zij in het gras, waarna de machines en de rijders metershoog caramboleren. Van de coureurs staat er één meteen weer op zijn benen; de andere heeft enige aandacht nodig van de circuitdokter. De machines komen er evenmin zonder schade vanaf.

Ja, het is niet ongevaarlijk. Motorsport is één van die sporten waarbij je jezelf ernstig kan bezeren of waaraan je zelfs dood kunt gaan. Desondanks is het wegracen misschien nauwelijks onveiliger dan het ‘normale’ verkeer, zeker dat van het Latijns ingestelde Wallonië. Op een afgesloten circuit rijdt tenminste iedereen dezelfde kant uit en allen hebben op zijn minst vaker geoefend. Dat kan je van de jungle die ‘verkeer’ heet niet zeggen.

Lees verder Gevaarlijk? Hoort erbij!

Hengelose racedemo Youngtimers

Hemelvaartsdag, de tweede juni 2011. Een illuster gezelschap stond aan de startlijn van de Varsselring, voor de eerste racedemo van Youngtimer Racing. Wie zijn dat, de Youngtimers? Het is een bonte verzameling van oudere en nieuwere racemachines uit de periode 1980 tot pakweg 2000. Bijna allemaal aangedreven door tweetaktmotoren, een technologie die op uitsterven staat. Net zo interessant zijn de coureurs. Ze vormen een groep die is samengesteld uit onervaren motorliefhebbers, iets meer ervaren circuitrijders en vooral uit prominenten uit de Nederlandse wegracegeschiedenis.

Uit de velen hier enkele namen: “Sito” Gert-Jan van de Belt, al meer dan vijfentwintig jaar een vaste factor in het wegracen, Adriaan Boilten, 125cc-kampioen begin jaren tachtig, Ronald Kuipers, na zestien jaar voor het eerst weer aan de start met zijn Honda RS 125 FF, of Winfred Reinbergen, wiens vader, teammanager Philip Reinbergen al sinds eind jaren zestig de circuits onveilig maakte. Voor de volledige startlijst zie onderaan dit bericht.


De Youngtimers bijeen. Foto festinalente.nl, Inge van Hesteren

Lees verder Hengelose racedemo Youngtimers

Wegracen een mentaal spel

Wegracen met motoren is vooral een mentaal spel. Natuurlijk is het belangrijk dat de machine optimaal is voorbereid, dat de conditie van de rijder goed is, dat er enig talent voorhanden is. Uiteindelijk echter komt een snelle ronde neer op strategie, berekening, afweging, gevoel, vertrouwen en talent. Niet iedereen beschikt daarover, maar met toewijding en geduld kan zelfs een matig begaafd coureur een heel eind komen. Dat is wat deze sport zo boeiend maakt.

Road Racing Tonnie. (Foto: Inge van Hesteren)

Het meest interessant zijn dus de mensen die de sport beoefenen, of die zorgen dat er gereden kan worden. De coureurs zijn oud en jong, ervaren en onervaren, getalenteerd of juist niet, rijk en arm. Als beroep zijn ze bouwvakker, monteur, trucker, maar ook architect, ondernemer, militair, politieman, manager en hier en daar een enkele intellectueel. Voor zover ik mijzelf zo noemen kan, ben ik daar blij mee. Want deze motorwereld is er een van doeners; wie neemt de tijd om dit leven te documenteren? Ongetwijfeld zijn anderen daar veel beter in, maar nu ik er toch ben neem ik de kans waar.
Lees verder Wegracen een mentaal spel

Alex en zijn Peeren Honda

Assen, Centennial TT. We spreken met Frits Peeren. Hij praat graag en veel over zijn sport. In de jaren zestig lag hij vaak vooraan in de wedstrijd met zijn eigenbouw variant op de beroemde Honda CB 450, de ‘Black Bomber’. In zijn geval was de machine altijd blauw. Hij bedacht en vervaardigde zelf nokkenassen met het naar zijn inzicht optimale profiel en een versnellingsbak met close-ratioverhoudingen.

Alex met de Peeren Honda.
Alex Siertsema. Classic Centennial TT september 2010. Foto Inge van Hesteren

Peeren zelf rijdt geen races meer. Een jaar of tien geleden verkocht hij de machine aan Alex Siertsema. In het dagelijks leven is Siertsema eigenaar van een keten van kapsalons in Dokkum en Zevenhuizen, maar in de weekeinden komt zijn ware aard naar boven: met de Honda en een Ducati Pantah maakt hij de circuits onveilig in de internationale historische motorraces van de IHRO.

“Deze Honda gebruik ik eigenlijk alleen nog voor parades,” verklaart Siertsema. “Het is gevoelige machinerie. Niet dat het nou zo vaak stuk gaat, maar veel onderdelen zijn handgemaakt en voor zover ze dat niet zijn, zijn ze onbetaalbaar geworden. Bovendien is het motorkarakter niet altijd vriendelijk voor coureur en publiek. De eerste versnelling gaat tot over de honderd kilometer per uur. Op krappe circuits is er niet mee te rijden. De uitlaten zijn gemeten op 125 dB, dat is meer dan twintig dB boven het maximaal toegestane op de huidige circuits. Dat mag alleen nog bij demo’s en parades zoals deze Centennial!”

Als laat in de vrijdagmiddag alle rijders in optocht naar het Asser Koopmansplein rijden, moet Siertsema afhaken. Het hierboven al omschreven motorkarakter veroorzaakt afslaan van de machine. De parade gaat dermate langzaam, dat de machine niet op toeren kan komen, al blijft hij in de eerste versnelling. “De motor is echt te piekerig, bovendien komen de dakpannen van de daken, met dit uitlaatgeluid!” zegt Siertsema. Dat kunnen we van harte beamen, want ook een dag later zijn we nog niet af van de oorsuizingen.